دولت یارانه ۱۰۰ هزار تومانی مربوط به ۲۲ بهمن ماه را به چهار دهک اول جامعه پرداخت کرد. بسیاری از کسانی که مشمول دریافت این یارانه نشدند، خود را در این چهار دهک میبینند. چطور بفهمیم در چه دهکی قرار داریم؟
رکورد تاریخی سهم مسکن در سبد هزینه خانوارها زده شد و به ۳/ ۱ برابر «حد مجاز» رسید. مطابق یک آمار رسمی جدید، خانوارها در شهرهای کشور طی سال ۹۹ به‌صورت میانگین، ۴۳ درصد از هزینه ماهانه خود را صرف «اجاره مسکن» کردند.
براساس آمار ارائه شده از سوی مرکز آمار وزارت کاردر سال ۹۹، نسبت به حداقل دستمزد سالانه کارگران به متوسط هزینه سالانه برای یک خانوار شهری و روستایی به ترتیب ۳۵٫۳ و ۶۴٫۲ درصد است.
اگر درآمد ماهانه شما زیر یک میلیون و ۲۵۴ هزار تومان است، شما هم جزو افرادی هستید که زیر خط فقر قرار دارند. گزارشی که می‌گوید در سال ۹۸ حدود ۲۶ میلیون نفر از مردم ایران زیر خط فقر بوده‌اند. یعنی از هر سه نفر یکی. اما این آمار در سال ۹۹ چه تغییری کرده است؟
دولت حسن روحانی احتمالا دولت جهش قیمت‌ها و بازارها بود. دولتی که در آن بازار بورس ۲۳ برابر رشد کرد و بازار طلا ۱۰ برابر. در این مدت اما متوسط درامد خانوارها هم از هزینه‌ها جا ماند و هم از رشد دیگر بازارها.
در سال ١٣٩٩ متوسط هزینه سالانه یک خانوار شهری و یک خانوار روستایی به ترتیب ۶٢ و ٣۴ میلیون تومان بوده است. اما نکته قابل توجه این است که هزینه‌های خانور بیش از درآمد آنها بوده است.
بررسی‌ها نشان میدهد که در سال گذشته بیشترین متوسط درآمد پولی سالانه یک خانوار شهری از محل درآمدهای متفرقه مثل بورس و سود بانکی و پس از آن از حقوق بگیری خصوصی و تعاونی بوده است.
ایران در بین 106 کشور جهان از لحاظ دسترسی خانوار به مسکن یا نسبت قیمت مسکن به درآمد خانوار شرایط نامطلوبی داشته و در رتبه هفتم جهان است که قیمت مسکن معادل 30 سال درآمد خانوار است. همچنین شهر تهران نیز در بین 458 شهر، رتبه پنجم جهان را دارد.
نیمی از خانوارهای ایرانی از درآمدهایی غیر از مزد و حقوق‌بگیری و مشاغل آزاد امرار معاش می‌کنند که از این میان ۳۴ درصد (تقریبا ۴ میلیون خانوار) با دریافت اجاره از مستاجران زندگی می‌گذرانند؛ یعنی از ۱۲ میلیون خانوار تقریبا ۳۴ درصد آنها تنها منبع درآمدشان دریافت پول اجاره‌بها املاک شخصیشان است.
بررسی‌ها نشان میدهد اگر شخصی حدود 23 سال پیش اقدام به خرید مسکن کرده تقریبا درآمد شش سال خود را به آن اختصاص داده، این در حالی است که اگر فرزند همان شخص در حال حاضر بخواهد همان خانه را خریداری کند باید درآمد بیش از 19 سال خود را به آن اختصاص دهد.
آمارهای مرکز آمار نشان میدهد که پس از سال ۹۲ بازهم شکاف میان دهک پردرآمد و دهک کم‌درآمد کشور افزایش پیدا کرده و در سال 97 نسبت هزینه‌های ثروتمندان به فقرا به بالاترین سطح در دهه 90 رسیده است.
در سال گذشته متوسط هزينه كل خالص سالانه يك خانوار شهري ٣٩٣ میلیون و ٢٢٧ هزار ريال بوده است كه نسبت به رقم مشابه در سال قبل 19درصد افزايش را نشان مي‌دهد.
شکاف درآمدی در بین استان‌های کشور به بیش از 27 میلیون تومان (تفاوت درآمد سالانه بین بیشترین و کمترین درآمد در استان‌ها) می‌رسد. در بین استان‌های کشور خانوارهای ساکن استان‌های تهران، البرز، مازندران و چهارمحال و بختیاری از درآمد بالاتری برخوردار هستند.
در اینفوگرافیک تجارت‌نیوز میزان تفاوت درآمد و هزینه خانوار در استان‌های مختلف کشور طی سال 1396 را می‌توانید مشاهده کنید. این آمار محاسبه‌شده از داده‌های مرکز آمار ایران است.
متوسط درآمد سالانه یک خانوار شهری در سال گذشته ۳۷ میلیون تومان و متوسط هزینه سالانه نیز معادل ۳۳ میلیون تومان اعلام شد تا میانگین درآمد سالانه خانوار ۴ میلیون بیش از هزینه باشد.
