تجارت غیرنفتی ایران در چهارماهه نخست سال ۱۴۰۴ با رشد اندک وزنی و افت قابل‌توجه ارزشی همراه شد؛ روندی که نشان می‌دهد افزایش صادرات عمدتاً ناشی از خام‌فروشی بوده و در مقابل، کاهش واردات نیز بیش از آنکه نشانه بهبود تراز تجاری باشد، بازتابی از محدودیت‌های اقتصادی کشور است.
