برای تمام ما پیش آمده که برای توضیح یک موضوع از مثال‌ها و استعاره‌ها استفاده کنیم. مثلا برای تشریح اوضاع، شرکت را به یک کشتی تشبیه کنیم یا از استعاره‌هایی مثل نقشه راه، دماسنج و قله را برای توضیح استراتژی سازمان به‌کار ببریم. هیچ‌کس در این موارد اعتراضی ندارد. مشکل زمانی پیش می‌آید که می‌خواهید
در جایی که قدبلندها و لاغرها حقوق بیشتری می‌گیرند و مدیرعامل روی بزرگ‌ترین و بهترین صندلی می‌نشیند، آیا می‌توان از «عدالت در محیط کار» سخن گفت؟ محیط‌های کاری می‌توانند نسخه‌های مینیاتوری جامعه باشند و هر آنچه در یک جامعه بزرگ‌تر دیده می‌شود، می‌تواند در مقیاسی کوچک‌تر در یک شرکت یا سازمان هم قابل مشاهده باشد.
وضعیت اقتصادی بد، تورم، تحریم‌های نفتی، به هم خوردن برنامه‌های آینده فردی، ناپایداری اقتصاد و بازار کار باعث ایجاد استرس دائمی در زندگی و کار می‌شوند. این استرس می‌تواند جنبه‌های گوناگونی داشته باشد. اما به نتایجی منجر می‌شود که همه آن‌ها بد و منفی هستند. استرس نه‌تنها باعث کاهش بازدهی و کارایی شما، کارمندان و
حرفه‌ای بودن در محیط کار فقط داشتن مهارت‌های فنی نیست. رفتار حرفه‌ای در محیط کار شامل چیزهایی متعددی است. روش درست برخورد با مسائل، نحوه حل‌وفصل مناقشات، توانایی انتقال مطالب و مفاهیم و کنترل کردن احساسات از مواردی هستند که آدم‌های حرفه‌ای باید از عهده آن‌ها برآیند. اما رفتارهای حرفه‌ای شامل برخی از نباید هم
شبکه‌های اجتماعی وقت و تمرکز شما را می‌فروشند و پول درمی‌آورند. اگر وقت طلا باشد، احتمالا تمرکز الماس است. برخی از ما از شبکه‌های اجتماعی در ساعت‌های مرده، ساعت‌های استراحت بین کار و حتی شاید در دستشویی هم استفاده می‌کنیم. شاید بگویم ارزش زمان مرده به اندازه طلا نیست؛ اما شبکه‌های اجتماعی تمرکز ما را
