همه‌گیری کرونا ظاهرا تاثیراتی پایدارتر از آنچه که فکر می‌کردیم، بر زندگی ما می‌گذارد: برخی پژوهش‌های دانشگاهی نشان می‌دهند که ماسک، صورت افراد را برای جنس مخالف جذاب‌تر می‌کند و اعتماد به نفس اشخاص را هم بالا می‌برد. به گزارش تجارت‌نیوز، بنابراین ظاهرا همه‌گیری کرونایی، به غیر از سبک زندگی ما (دورکاری، کاهش دید و
در حالی که مسابقه بین‌المللی در میان کشورهای جهان برای واکسیناسیون همگانی علیه ویروس کووید-۱۹ شروع شده، خیلی‌ها معتقدند واکسیناسیونِ کرونا (چه از طریق واردات و چه از طریق تولید در داخل) یک آزمون بزرگ برای نظامِ اداری-دیوانی (یا همان نظامِ بوروکراتیک) ایران هم هست. اینکه بتوانی به تمام جمعیت ۶۵ میلیون نفری کشور، نفری
در ماجرای کرونا، گویا راه مردم و دولت از هم جدا شده است. دولت تعطیل می‌کند، مردم به جای ماندن در خانه راهی شمال می‌شوند، دولت پروتکل‌های بهداشتی می‌گذارد و مردم در گروه‌های دوستی و اجتماعی خود، پروتکل‌های کرونایی خودشان را تعریف می‌کنند، دولت یک روایت از آمار کشته‌های کرونا دارد و مردم یک آمار
یک نهاد خبر تعطیلی می‌دهد و دیگری تکذیب می‌کند. یکی می‌گوید جاده شمال فردا بسته است و دیگری می‌گوید امکان تردد هست. یکی از یارانه جدید حرف می‌زند و دیگری می‌گوید مردم نیازی به اعانه ندارند. یکی معتقد است که کرونا را دو هفته‌ای می‌توان مهار کرد و … این واقعیت صحنه سیاستگذاری در ایران
کامران دادخواه، اقتصاددان می‌گوید کشورهای توسعه‌یافته با حمایت مالی از بنگاه‌ها و مردم، تبعات شیوع کرونا را حداقل رساندند و احتمالا با ساخت و تولید واکسن، یک تا دو سال زمان لازم است که این کشورها به شرایط عادی خود بازگردند. اما به گفته این استاد اقتصاد در ایران حداقل ۵ سال زمان نیاز است
بهمن 98 که خبر شیوع گسترده ویروس کرونا در ایران منتشر شد، گزارش‌های اقتصادی هشدار می‌داد کرونا تنها جان آدم‌ها را تهدید نمی‌کند بلکه دوام آن، نفس اقتصاد را هم به شماره می‌اندازد و حضورش برای اقتصادی مانند اقتصاد ایران با مشکلات بسیار همراه است. تجارت‌نیوز، در پرونده این هفته در نظر دارد ابعاد مختلف
در دوران ابتدای شیوع و گسترش ویروس کرونا، یکی از دغدغه‌های اصلی، زمان متوقف شدن کووید-19 و برگشت شرایط به حالت عادی بود؛ اینکه چه زمانی می‌توانیم بدون نگرانی از ابتلا، به زندگی عادی خود بازگردیم. در حال حاضر و با توجه به گذشت تقریبا 9 ماه از شیوع ویروس، نگرش ما نسبت به آینده
در کنار بحران بهداشتی و انسانی ناشی از ویروس کرونا، مدیران در سراسر جهان با مشکلات تجاری بزرگی روبه‌رو هستند: از بین رفتن تقاضای مشتری، اصلاحات قانونی مهم، قطع زنجیره تامین، رکود اقتصادی و نااطمینانی فزاینده. و مانند ابعاد بهداشتی و انسانی بحران، بُعد تجاری به راه‌هایی برای بازیابی و بهبود نیاز دارد. راه‌حل‌های موقت
مطلب حاضر هم به لحاظ ادبیات و هم به لحاظ ساختاری تفاوت اساسی با مقالات پیشین ما دارد. اطلاعات پزشکی زیاد در این مقاله وجود دارد. این مقاله تنها به دلیل اهمیت مطالب و لزوم اطلاع‌رسانی درست در مورد بیماری جهانگیر کووید-۱۹، منتشرشده است. این مقاله خلاصه‌ای از نتایج تحقیقات و شبیه‌سازی یک گروه تحقیقاتی
اگر به گذشته نگاه کنیم می‌بینیم که بحران‌ها لحظه‌ها و زمان مناسبی برای ایده‌های جدید، نوآوری‌های خلاقانه و سیستم‌های تازه است. بعضی از مشهورترین شرکت‌های جهان که امروزه نام آنها را همه جا می‌بینیم و می‌شنویم، بلافاصله پس از بحران اقتصادی سال ۲۰۰۸ راه‌اندازی شدند. از این شرکت‌ها می‌توان به واتس‌اپ (WhatsApp)، اوبر (Uber)، گروپون
خیلی از ما طعم بیکاری را چشیده‌ایم و با آن مواجه شده‌ایم، اما با این حال وقتی که دوباره بیکار می‌شویم، ترس و استرس وجود ما را فرا می‌گیرد. به‌خصوص در این شرایطی که ویروس کرونا در جامعه فراگیر شده و تعدادی از کسب‌وکارها تعطیل شده‌اند و یا دست به تعدیل نیرو زده‌اند، افرادی که
مدیریت پول همیشه اهمیت دارد، اما در زمان بحران‌هایی مانند ویروس کرونا یکی از ضروریات زندگی است. در حال حاضر ما می‌توانیم برخی از پیامدهای اقتصادی این بحران را مشاهده کنیم، اما چیزی که کمتر به آن توجه می‌شود استرس مالی ناشی از نااطمینانی است. نگرانی در مورد پول و امور مالی می‌تواند سلامت روحی
یوال نوح هراری نویسنده کتاب مشهور انسان خردمند است. مقاله زیر ترجمه یکی از مقالاتی است که او در ماه مارس 2020 در نشریه فایننشیال تامیز درباره جهان پس از اپیدمی ویروس کرونا منتشر کرده است. لینک مقاله اصلی در پایان این مطلب آمده است. این مطلب ترجمه بدون دخل و تصرف مقاله مذکور است.
انتشار ویروس کرونا یا همان SARS-Cov-2 که همه جهان را درگیر کرده است تنها به یک طریق می‌تواند پایان پذیرد. آن هم ساخت واکسن ویروس کرونا است؛ اما ساخت واکسن در کنار کارهای تحقیقاتی ضروری آن، دردسرهایی دارد که باعث طولانی شدن فرآیند آن می‌شود. معمولا ساخت یک واکسن سال‌ها زمان می‌برد. در حال حاضر
دیگر مثل روزهای اول شیوع ویروس کرونا نیست که می‌گفتند چون میزان تولید و عرضه ماسک‌ها کم است بهتر است آدم‌های عادی ماسک نزنند تا کارکنان بهداشت و سلامتی و بیماران که بیش از همه به ماسک نیاز دارند، بتوانند ماسک داشته باشند. این مشکل البته در روزهای اول انتشار ویروس کرونا چه در ایران
