احتمال جنگ این بار در شرق آسیا؛ شعله‌های پنهان خصومت‌های هفت دهه‌ای میان چین و تایپه یکی یکی دارند ظاهر می‌شوند. رزمایش نظامی پکن در آب‌های جزیره تایوان و درست پس از خروج پالسی، عالی‌ترین مقام آمریکایی که پس از ۲۵ سال به این کشور سفر کرده.

چین، تایوان را جزیره شورشی خود می‌داند که در صورت لزوم ساکتش خواهد کرد، تایوانی‌ها اما بر اصل استقلال و حکومت دمکراتیک مستقل از چین تاکید دارند.

در صورت شدت گرفتن درگیری‌های لفظی و زورآزمایی‌هایی نمایشی، ادامه بحران میان پکن و تایپه یا به جنگ خواهد انجامید یا به بروز مناقشاتی تازه که در هر دو حالت، اقتصاد دنیا آسیب خواهد دید.

تاثیرات جنگ شرق آسیا بر اقتصاد جهان

درگیری میان چین و تایوان به نفع اقتصاد جهان نیست. چین که با چالش رشد پایین اقتصادی همراه است، در صورت درگیری در جنگ خودخواسته آسیب جدی می‌بیند و اقتصاد جهان را هم بی‌اثر نخواهد گذاشت. در صورت تحریم این جزیره نیز، دوباره روابط تجاری دو طرف رنگ خواهد باخت و این یعنی تایوان به انزوای اقتصادی خواهد رفت چرا که پکن اصلی‌ترین شریک اقتصادی و تجاری تایپه است.

(احتمال تحریم و انزوای اقتصادی تایوان)

هر گونه تنش میان تایوان با اصلی ترین شریک تجاری‌اش، بازارهای جهان را تحت تاثیر قرار خواهد داد، خصوصا اگر بدانیم که تایوان نیمی از بازار های‌تک جهان را در دست دارد.

اگرچه چین می‌خواهد با تصرف تایوان، این بازار مهم را کنترل کند اما کارشناسان می‌گویند پکن فعلا در سایه نشسته تا برنده سناریوی جنگی مشابه در اروپا میان روسیه و اکراین مشخص شود.

(پکن منتظر نتیجه جنگ میان روسیه و اکراین است).

ایران از هر دو جبهه این جنگ احتمالی آسیب اقتصادی خواهد دید. سرنوشت اقتصادی تهران بر اساس سند راهبردی ۲۵ ساله ایران و چین، به دیپلماسی پکن گره خورده و اگر تایوان را برگ برنده آمریکا در منطقه بدانیم، ایران، برگ برنده چین خواهد بود.

ایران در رده‌های پایین روابط تجاری با تایوان قرار دارد؛ در واقع ما فقط به صنایع تایوان مواد خامی چون نفت، آلومینیوم و فولاد صادر می‌کنیم و از آنها قطعات الکترونیکی وارد می‌کینم. اما انحصاری که تایوان در بازار صنایع های‌تک دارد، بازار وارداتی ایران را دستخوش گرانی و نبود کالا خواهد کرد.