به گزارش تجارت نیوز، هند و چین محل زندگی دو نیروی کار بزرگ جهان هستند و مسیرهای جمعیتشناختی آنها به سرعت در حال واگرایی و فاصله گرفتن از یکدیگر است. پیشبینیهای جدید، یک تغییر اقتصادی بزرگ را نشان میدهند؛ اینکه چین وارد یک دوره طولانی انقباض میشود در حالی که هند همچنان در حال گسترش استخر جمعیت بزرگسالان در سن کار خود است.
پیشبینی میشود که جمعیت در سن کار (Working-age population) کشور هند تا سال ۲۰۵۰ به میزان ۱۴.۵ درصد رشد کند و ۱۴۴ میلیون نفر به آن افزوده شود. از سوی دیگر، انتظار میرود که جمعیت در سن کار کشور چین در همین بازه زمانی ۲۴ درصد کوچکتر شود و این کشور ۲۳۹ میلیون نیروی کار را از دست بدهد.
این خطسیرهای جمعیتشناختی پیامدهای عمدهای برای بخش تولید، رشد اقتصادی و موازنه نفوذ جهانی دارند. همزمان با پیر شدن جمعیت چین، هند در موقعیتی قرار گرفته است که به بزرگترین منبع نیروی کار جهان تبدیل شود و زنجیره تامین جهانی و جریانهای سرمایهگذاری را بازآرایی کند. این اینفوگرافی چگونگی تحول نیروی کار هر کشور از سال ۲۰۲۴ تا ۲۰۵۰ را به تصویر میکشد. این تصویر همچنین مقیاس این تغییرات را نسبت به نیروی کار جهانی نشان میدهد.
دادههای این تصویر از سازمان ملل متحد گرفته شده و توسط گزارش «چشمانداز جهانی نفت اوپک ۲۰۲۵» گردآوری شده است. این دادهها جمعیت پیشبینیشده در سن کار (۱۵ تا ۶۴ سال) را تا سال ۲۰۵۰ برای هند، چین و کل جهان پیشبینی میکنند.
نیروی کار در حال گسترش هند
جمعیت در سن کار هند از ۹۹۰ میلیون نفر در سال ۲۰۲۴ به ۱.۱۳ میلیارد نفر تا سال ۲۰۵۰ افزایش مییابد. این رشد به معنای افزوده شدن ۱۴۴ میلیون نیروی کار بالقوه به جمعیت در سن کار آن است. این رقم بیش از مجموع جمعیت در سن کار فعلی کشورهای ژاپن و آلمان است. چنین افزایشی ساختار جمعیتشناختی جوانتر و نرخ باروری (Fertility Rates) بالاتر در هند را بازتاب میدهد.
افت شدید جمعیت چین
جمعیت در سن کار چین هماکنون در حال کوچک شدن است. پیشبینی میشود که این جمعیت از ۹۸۴ میلیون نفر در سال ۲۰۲۴ به ۷۴۵ میلیون نفر در سال ۲۰۵۰ کاهش یابد. این رقم به معنای از دست دادن ۲۳۹ میلیون نفر نیروی کار است که تقریبا معادل یکچهارم کل نیروی کار این کشور میباشد.
این کاهش ناشی از دههها نرخ باروری پایین و پیر شدن جمعیت است. همزمان با کاهش جمعیت در سن کار، چین با افزایش هزینههای نیروی کار، پتانسیل رشد کندتر و فشار بیشتر بر سیستمهای رفاه اجتماعی (Social Welfare Systems) مواجه است.
جابهجایی مرکز جهانی نیروی کار
جمعیت در سن کار جهان تا سال ۲۰۵۰ رشد ملایم ۱۵.۲ درصدی خواهد داشت. واضح است که هند مسئول بخش قابلتوجهی از این رشد است.
در نقطه مقابل، کاهش جمعیت چین به عنوان یک عامل بازدارنده بر آمار کلی جهانی عمل میکند. این جابهجایی میتواند بر تخصیص سرمایه (Capital Allocation)، استراتژی زنجیره تامین و قدرت ژئوپلیتیک تاثیر بگذارد. نیروی کار در حال گسترش هند ممکن است به طور فزایندهای برای شرکتها جهت استقرار قطبهای تولیدی، خدماتی و فناوری جذاب شود.
مطالب بیشتر در مورد جمعیت جهان را اینجا ببینید.
