آنچه از آنتن شبکه یک صداوسیما در برنامه ضبط‌شده خانواده در روز چهارشنبه سوم اردیبهشت ماه جاری در توهین به خلیفه نخست انتشار یافت، قطعا خطایی استراتژیک بود که وحدت و امنیت ملی و سرزمینی ایران را در مخاطره قرار می‌دهد. بنابراین، اتفاقی سرسری نبود که بتوان به‌سادگی از کنار آن گذشت. و تا کُنهِ آن شناخته نشود، نباید حکومت در کلیت خود، مرجعیت و نهادهای دینی به‌عنوان نهادهای مسئول و تمام شهروندان ایران از تمام مذاهب و ادیان موضوع را رها کنند.
اتفاقات زنجیره‌ای در صداوسیما را دیگر نمی‌توان «خطا» دانست، بلکه به «خط» تبدیل شده و تکرار آن را حتی اگر ساده‌لوحانه عمدی ندانیم، می‌توان نتیجه بی‌تدبیری، ضعف مدیریت، ناتوانی در جمع و جور کردن شبکه های متعدد و مهم‌تر از همه نفوذ جریان‌های بداخلاق و افراطی و شاید نفوذی دانست.
رییس سازمان صدا و سیما گفت: ارتباط و تعامل نزدیک صدا و سیما با تیم مذاکره‌کننده و وزارت امور خارجه مانند دور اول مذاکرات ادامه خواهد یافت، تا اطلاع‌رسانی اولاً دقیق، ثانیاً مبتنی بر سیاست‌های نظام و ثالثاً با در دست گرفتن روایت اول باشد.
قائم مقام معاون سیما، با رد ادعای رقم ۶۰۰ میلیونی به گل محمدی، در خصوص ارقام نجومی مهمانان نوروزی گفت: برنامه‌های بزرگ نوروزی بلااستثنا همه با حامیان مالی تولید می‌شود. البته که ما کنترل می‌کنیم. کما اینکه امسال برخی از افرادی که دعوت شدند طلب رقم‌های غیر منطقی داشتند و جلوی آنها را گرفتیم.
مرتضی افقه به این سوال پاسخ داد که چرا بودجه صدا و سیما از وزارتخانه‌های تاثیرگذار بر اقتصاد کشور بیشتر است و برای تعیین بودجه هر بخش، چگونه برنامه ریزی می‌شود؟
دیگر مسئله صرفا صداوسیما نیست، حتی بودجه هنگفتی که دریافت می‌کند و اینکه مخاطب مطلوب ندارد هم دغدغه نیست، مسئله این است که فیلمسازی و سریال‌سازی در همه جا یک صنعت جهانی است. در همه جا به جز ایران.
