کد مطلب: ۳۳۰۲۲۷

شرط‌بندی به شرط خون/ بازاری که از آزار حیوانات سود می‌کند

شرط‌بندی به شرط خون/ بازاری که از آزار حیوانات سود می‌کند

حیوان آزاری پدیده تاسف باری است که در گوشه و کنار کشور رخ می‌دهد و تاسف بارتر آنکه در برخی مواقع این جریان در قالب شرط‌بندی در نواحی مختلف روی می‌دهد.

به گزارش تجارت‌نیوز، آزار و اذیت حیوانات پدیده تاسف باری است که به کرات در گوشه و کنار کشور رخ می‌دهد و تاسف بارتر آنکه در برخی مواقع این جریان در قالب سرگرمی‌های محلی مرسوم در نواحی مختلف به وقوع می‌پیوندد. مسابقاتی که با هدف سرگرمی و شرط‌بندی آغاز شده و در نهایت با مجروح شدن و حتی مرگ حیوانات در نبردی خونین به رهبری عده ای سودجو پایان می‌یابد.

حیوان آزاری در برخی مناطق کشور در قالب شرط‌بندی روی مسابقات حیوانات همچنان جریان دارد. از جمله مسابقاتی که در آن حیوانات قربانی جنون و شهوت پول پرستی انسانها می شوند سگ دعوا، خروس بازی، ورزا جنگ و … است.

خروس بازی

خروس بازی در بسیاری از شهرهای ایران مرسوم است. شهرهای شمالی کشور از مکان‌های مشهور خروس بازی به شمار می‌روند. جنگ خروس‌های لاری یکی از مسابقاتی است که بیشتر از اینکه یک سرگرمی باشد حالت زیرزمینی و مافیایی دارد. خروس لاری قدیمی‌ترین نژادی است که برای مبارزه خروس‌ها استفاده می‌شود. در ایران نسل خروس‌های لاری را به شهر لار نسبت می دهند. خروس بازها در سن و سال مختلف به این حرفه مشغول هستند. در تهران مسابقات در زمستان و در حوالی سعیدآباد، ملارد، صباشهر و کرج برگزار می‌شود اما در شهرهایی مانند رشت کل سال مسابقات خروس بازی برگزار می شود. خروس بازها شرایط و مکان مسابقه را اعلام می‌کنند و افراد مختلف می‌توانند تماشاگر این مراسم باشند. با توجه به ممنوعیت این مسابقات، زیرزمینی شدن این ماجرا تنها به زیرپاگذاشتن حقوق حیوانات منجر شده است. در این مسابقات علاوه بر شرط‌بندی و غرامتی که طرفین بعد از جنگ باید پرداخت کنند، تماشاگران نیز مبالغی را با هم شرط‌بندی کرده و ده‌ها میلیون تومان ردوبدل می‌شود.

سگ دعوا

دعوای سگ‌های سرابی از مشهورترین کلیپ‌هایی است که در فضای مجازی دست به دست می شود. این مسابقات که با شرط‌بندی‌های کلانی همراه است در سایر استان‌های کشور از جمله زنجان، کردستان، اصفهان، و خراسان رضوی نیز مرسوم است. «سگ دعوا» از جمله سرگرمی‌های مردم سبزوار به شمار می‌رود که در حاشیه شهر سبزوار و برخی از روستاهای اطراف برگزار می‌شود و طرفداران خاص خود را دارد. تماشاچیان به دلایل حیثیتی یا موضوعات مالی به طرفداری از یکی از سگ‌ها می‌پردازند. در این مراسم سگ‌ها با بوی خون تحریک می‌شوند و سپس برای دعوا و مبارزه به میدان مسابقه فرستاده می‌شوند. تا زمانی که یکی از سگ‌ها فرار نکند، کشته نشود یا صاحب آن شکست را نپذیرد، این جنگ خونین ادامه می یابد. این مسابقات مانند بسیاری از شهرها در فصل پاییز و زمستان برگزار میشود چرا که طی پنج ماه اول سال سگها بی حالند و فقط برای دعوا و درگیری تربیت می‌شوند.

ورزا جنگ

ورزا جنگ یکی از بازیها و سرگرمی‌های بومی گیلان است. اجرای این نمایش سابقه تاریخی و طولانی دارد. در گذشته ورزا جنگ بیشتر در فصلهای پاییز و زمستان، تعطیلات عید نوروز، اواخر تابستان بعد از دروی برنج و در جشن‌ها و عروسی‌ها برگزار می‌شد. ورزاهای جنگی از میان گوساله‌های نر انتخاب می‌شوند. زمانی که صاحبان ورزاها تشخیص دهند که آمادگی مبارزه دارند شاخ‌های آنها را تراشیده و تیز می‌کنند و برای آنکه جراحت‌ها دردناک تر شوند روی شاخ‌های ورزاها سیر می‌مالند. در آغاز جنگ ورزاها را دور میدان به نمایش در می‌آورند تا مورد تشویق تماشاگران قرار گیرند. ورزاها با شاخ‌های تیزشده به یکدیگر حمله ور شده و با همدیگر گلاویز می‌شوند. جنگ آنقدر ادامه پیدا می‌کند تا ورزاها شکست خورده و فرار کنند یا شدیدا مجروح شده و ادامه مبارزه غیرممکن شود.

جنگ کبک‌ها

به جان هم انداختن کبک‌ها نمونه دیگری از شرط‌بندی و آزار حیوانات است که در شهرهای مختلف همچون مشهد، تایباد و کامیاران برگزار می‌شود. این سرگرمی خونین که توسط افراد سودجو برگزارشده و با شرط‌بندی‌های کلان همراه است به کاهش جمعیت این پرندگان منجر شده است. تعداد زیادی از این کبک‌ها در مراحل آموزش برای جنگیدن یا هنگام جنگ با کبک دیگر کشته می‌شوند.

این اقدام معمولا در قهوه‌خانه‌های این شهرها و در روزهای تعطیل انجام می‌شود و افراد بسیاری برای تماشای آن حتی از شهرهای همجوار حاضر می‌شوند و هدف اصلی برگزارکنندگان آن هم معمولا قیمت‌گذاری روی کبک برنده و فروش آن است. همچنین هوبره و شاهین نیز جزو پرندگانی هستند که در برخی مناطق جنوبی کشور و خراسان جنوبی مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرند.

افراد سودجو در نبود قانون و مقررات و برای دستیابی به میلیونها تومان پول بادآورده، مخلوقات بی‌زبان خداوند را قربانی امیال خود کرده‌اند. در جامعه‌ای که هیچ برنامه مدونی برای ترویج فرهنگ حیوان دوستی وجود ندارد، بستر مناسبی برای جاهلان و ناآگاهان فراهم خواهد بود تا به تکرار اعمال ناشایست خود ادامه دهند.

منبع: روزنامه مردم سالاری

نظرات

مخاطب گرامی توجه فرمایید:
نظرات حاوی الفاظ نامناسب، تهمت و افترا منتشر نخواهد شد.