به گزارش تجارت نیوز، رشد سریع مهاجرت، اختلال ناشی از هوش مصنوعی و کاهش فرصت‌های شغلی در بخش عمومی اقتصاد کانادا، فشار مضاعفی بر دوش جوانان گذاشته است. در مقابل، نرخ بیکاری بزرگسالان بالای ۳۰ سال، کمتر از سطح پیش‌بینی‌شده است که شکاف آشکار میان نسل‌ها را نمایان می‌کند.
بازار کار جوانان
بازار کار کانادا در نگاه اول پایدار به نظر می‌رسد اما بررسی داده‌هایی که بر اساس گروه‌های سنی تفکیک می‌شوند، تصویری نگران‌کننده ارائه می‌دهد؛ این امر که جوانان کانادایی با بازاری به‌مراتب دشوارتر از آنچه شاخص‌های اقتصادی نشان می‌دهند، مواجه هستند. این امر در ایالات متحده نیز رخ داده و حدود یک دهه در جریان است (بیشتر بخوانید: افزایش نرخ بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی در آمریکا).
طبق گزارش اخیر دژاردن (Desjardins)، نرخ بیکاری در میان نوجوانان ۱۵ تا ۱۹ سال، بیش از یک واحد درصد بالاتر از سطح مدل‌محور پیش‌بینی شده است؛ شکافی که در هیچ گروه سنی دیگری دیده نمی‌شود.
بر اساس داده‌های «شکاف تولید» دژاردن و اداره آمار کانادا، همه گروه‌های بالای ۳۰ سال عملکردی بهتر از انتظار داشته‌اند؛ اما جوانان زیر ۲۵ سال، به‌ویژه نوجوانان، با بیکاری بالاتر از سطح مورد انتظار روبه‌رو هستند. این وضعیت به شکل‌گیری مفهومی تازه با عنوان «رکود جوانان» یا youth-cession منجر شده است.
چرا جوانان بیشتر آسیب می‌بینند؟
چندین عامل ساختاری و چرخه‌ای در ایجاد این عدم تعادل نقش دارند.
موضوع اول حساسیت تاریخی است. بیکاری جوانان همواره به نوسانات اقتصادی واکنش شدیدتری نشان می‌دهد. آنچه این دوره را متفاوت می‌سازد، افزایش پیوسته نرخ بیکاری جوانان از سال ۲۰۲۲ تاکنون است. این امر در حالی است که کانادا از سال ۲۰۲۰ وارد رکود اقتصادی نشده است.
مورد بعد به تحولات جمعیتی مربوط می‌شود. کاهش محدودیت‌های کاری برای افراد غیرمقیم (مانند دانشجویان بین‌المللی) پس از همه‌گیری کرونا، ورود موج بزرگی از جوانان ۲۰ تا ۲۴ ساله به بازار کار را ایجاد کرده است اما تقاضا در بازار کار نتوانسته همگام با این عرضه رشد کند.
مانعی تازه برای ورود به بازار کار
صنایعی که به‌طور سنتی محل اشتغال جوانان بودند (مانند مشاغل فروشگاهی یا در مراکز خرید)، در حال کاهش فرصت‌های استخدامی هستند. در عین حال، بسیاری از بخش‌ها به سمت اتوماسیون و بهره‌گیری از هوش مصنوعی حرکت کرده‌اند و جوانان بیش از همه از این تغییر آسیب می‌بینند.
حتی فرصت‌های فصلی و موقت نیز در حال کاهش هستند. نرخ بیکاری دانش‌آموزان و دانشجویان ۱۵ تا ۲۴ ساله‌ای که در تابستان ۲۰۲۵ برای کار بازگشته‌اند، به بالای ۲۰ درصد رسیده است. این سطح از بیکاری طی ۲۵ سال گذشته، به‌جز در دوران کرونا، سابقه نداشته است.
نرخ بیکاری دانش‌آموزان برای بازگشت به شغل‌های تابستانی
دولت‌ها برنامه‌هایی هدفمند مانند استراتژی اشتغال و مهارت جوانان راه‌اندازی کرده‌اند. با این حال، جوانان همچنان با سطوح بالای کار پاره‌وقت ناخواسته و کم‌اشتغالی روبه‌رو هستند.
افزون بر این، کاهش مشاغل بخش عمومی که زمانی نقطه ورود مطمئنی برای نیروی کار جوان محسوب می‌شد، مشکلات موجود را تشدید کرده است.
