تجارتنیوز گزارش میدهد:
آیا فقط ایرانیها با خرید ملک اقدام به اخذ تابعیت میکنند؟
اگرچه نوسانات اقتصادی، تحریمها و محدودیتهای اخذ ویزا از دلایل افزایش انگیزه برای اخذ اقامت یا شهروندی از طریق سرمایهگذاری است، اما آمار و ارقام نشان میدهد، این تمایل تنها مختص به اتباع کشورهای در حال توسعه همچون ایران نیست و این روند یکی از ویژگیهای حرکت به سمت جهانی شدن است.
گزارشهای منتشرشده از مرکز آمار ترکیه نشان میدهد تعداد ایرانیهایی که طی شش ماه ابتدایی سال 2019 اقدام به اخذ تابعیت این کشور از طریق خرید ملک کردهاند، 150 درصد در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته افزایش یافته است.
به گزارش تجارتنیوز ، کارشناسان حوزه اقتصادی و اجتماعی کاهش ارزش ریال، نیاز به فعالیت اقتصادی بدون محدودیتهای مربوط به تحریمها و امید برای دریافت پاسپورت یک کشور خارجی را از مهمترین دلایل رشد تمایل ایرانیها برای خرید ملک در ترکیه میدانند.
اما آیا فقط ایرانیها تمایل به خرید ملک در کشورهای دیگر با هدف استفاده از مزایای اقامت در آن کشورها را دارند؟ رصدخانه مهاجرت ایران در مقالهای به این پرسش پاسخ داده است.
نمودار زیر سهم چین از تعداد درخواستها برای ویزای سرمایهگذاری را نشان میدهد:
منبع: Destatis
برخورداری از امکان سفر بدون ویزا به کشورهای مختلف اگرچه یک حق نیست اما یک امتیاز محسوب میشود. بنابراین، افراد بهویژه اتباع کشورهایی که با محدودیتهای بیشتری در این زمینه روبرو هستند، تمایل دارند تا از طریق کسب تابعیت و اخذ پاسپورت کشورهای دیگر سفرهای خود را تسهیل کنند.
دولتها بر مبنای مناسبات اقتصادی و سیاسی موافقتنامههای لغو ویزای جانبه میان کشورها را منعقد میکنند.
بر ساس گزارش رسانههای ترکیه، تنها ایرانیها در طرح کسب اقامت و تابعیت از طریق سرمایهگذاری در املاک اقدام نکردهاند. علاوه بر اتباع کشورهای خاورمیانه، افغانستان، آذربایجان و چین، اتباعی از کانادا، آمریکا، روسیه و استرالیا هم در این فهرست قرار دارند.
در عین حال، از بیش از 122 هزار نفری که در سال 2017 تابعیت آلمان را کسب کردند، 39 هزار نفر اتباع دیگر کشورهای اتحادیه اروپایی بودند که با حفظ تابعیت اولیه خود، تابعیت آلمان را هم کسب کردند.
منبع: Destatis
روی دیگر این فرآیند، کسب درآمد دولتها از برنامههای اعطای اقامت از طریق سرمایهگذاری است. میتوان گفت، در سالهای اخیر نه تنها روند تقاضای مهاجرت از چنین روشی رو به افزایش است، بلکه عرضه برامههای مهاجرتی اعطای اقامت یا شهروندی هم افزایش یافته است. این برنامهها معمولا در یک بازه زمانی چندساله اجرا میشود و پس از مدتی بسته خواهد شد.
بهعنوان مثال، هنگکنگ در سال 2003، از طریق اعطای اقامت بلندمدت به 35 هزار چینی توانست حدود 38 میلیارد دلار خسارت ناشی از رکود اقتصادی را جبران کند.
برنامه مهاجرت از طریق سرمایهگذاری کانادا هم در سال 1986 آغاز شد. کانادا طی 30 سال حدود 50 هزار مهاجر سرمایهگذار را با میلیاردها دلار سرمایه جذب کرد.
منبع: Destatis
در ترکیه نیز گزارشها نشان میدهد اتباع خارجی با خرید ملک در شش ماه اول سال جاری سه میلیارد دلار به اقتصاد این کشور تزریق کردهاند.
در یونان هم که از سال 2008 با رکود اقتصادی مواجه بود، برنامه «ویزای طلایی» و ارائه اقامت پنج ساله قابل تمدید در قبال سرمایهگذاری حداقل 250 هزار یورو در خرید ملک، سبب رونق اقتصادی و افزایش 11 درصدی متوسط قیمت املاک مسکونی در این کشور در سال 2019 شد.
در واقع میتوان نتیجهگیری کرد، امروزه پذیرش تابعیت دوگانه و چندگانه از سوی کشورها یکی از ویژگیهای حرکت به سمت جهانی شدن است. اگرچه نوسانات اقتصادی، تحریمها و محدودیتهای اخذ ویزا از دلایل افزایش انگیزه برای اخذ اقامت یا شهروندی از طریق سرمایهگذاری است اما این تمایل تنها مختص به اتباع کشورهای در حال توسعه همچون ایران نیست.
نظرات