موگابه چطور زیمبابوه را ویران کرد؟ / سرنوشت زیمبابوه چه خواهد شد؟

رابرت موگابه قهرمان مبارزات کشورش علیه استعمار، در سال 1980 قدرت را در دست گرفت و نزدیک به چهار دهه حکومت کرد.

به گزارش تجارت‌نیوز ، پس از تصمیم بریتانیا برای واگذاری قدرت به رابرت موگابه و اعلام استقلال این کشور، شرایط برای شکوفایی اقتصاد زیمبابوه مهیا شد.

در 10 سال نخست رهبری موگابه، زیمبابوه و کشاورزانش در رفاه به سر می‌بردند، سوءتغذیه، نرخ مرگ‌ومیر و فقر کاهش یافت.

او از محبوبیت فراوانی در میان مردم برخوردار بود و گام‌هایی هم برای توسعه نظام آموزش و پرورش و بهداشت کشور برداشت؛ تا جایی که زیمبابوه موفق‌ترین نظام آموزشی را در قاره آفریقا داشت.

اما سیاست‌های نادرست این رهبرِ دیکتاتور منجر به بی‌ثباتی اقتصاد زیمبابوه در اواخر دهه ۱۹۹۰ شد. تا جایی که زیمبابوه در فهرست کشورهای دارای پرونده نامناسب حقوق بشر، محدودکننده آزادی‌های سیاسی و مبتلا به فسادِ رو‌به‌رشد قرار گرفت.

سوءمدیریت دولتی بحران اقتصادی را به دنبال داشت و در عین حال موگابه مخالفانش را به شدت سرکوب می‌کرد.

او همواره به دلیل سیاست‌های اقتصادی و سرکوب مخالفان سیاسی، از سوی محافل جهانی مورد انتقاد قرار داشت.

در انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2008، زمانی که مخالفان پیروز شدند، او از کناره‌گیری از سمتش خودداری کرد. در نهایت او موافقت کرد تا رهبر مخالفان در سمت نخست‌وزیری قرار بگیرد، اما چندان به او آزادی عمل نداد.

او درصدد بود تا آخر عمر در سمت رئیس‌جمهور باقی بماند اما پس از 37 سال قدرت، در نوامبر سال 2017، با تلاش‌های ارتش ناچار شد کناره‌گیری کند و امرسون منانگاگوا، معاون رئیس‌جمهور جانشین او شد.

رابرت موگابه همواره مواضعی پوپولیستی داشت و تمام تلاش خود را به کار گرفت تا به مردم کشورش خدمت کند. اما اهداف او لزوما اقتصادی نبود. این کشور که زمانی حاصلخیزترین مزارع را داشت و محصولاتش را به سایر کشورها صادر می‌کرد، حالا با تورم، بیکاری و قحطی مواجه است. تا جایی که نرخ سالانه تورم در زیمبابوه که زمانی یکی از پیشرفته‌ترین کشورها در قاره آفریقا محسوب می‌شد، در حال حاضر به 500 درصد رسیده است.

او روز جمعه در سن 95 سالگی در بیمارستانی در سنگاپور درگذشت.