به گزارش تجارت نیوز، فرشاد مومنی، اقتصاددان، با بیان اینکه ۲۵ درصد کل جمعیت کشور، حاشیه نشین هستند، به رابطه حاشیه نشینی با آسیب‌های اجتماعی اشاره کرد و گفت: نمی‌توانید از یک سو بگویید که دل مشغولی ارزش‌ها دارید و از سوی دیگر فقر و حاشیه نشینی را گسترش دهید. روند‌های وابستگی ذلت آور، به دنیای خارج برای هر یک واحد خلق ارزش افزوده را ببینید! آیا سازمان برنامه ما این شرافت حرفه‌ای را دارد که این موضوع را در قالب یک گزارش منتشر می‌کند تا ببینیم کارنامه عملی ما که این میزان شعار استقلال و نه شرقی و نه غربی می‌دهیم، چه می‌گوید!

مومنی در بخش دیگری از سخنانش ضمن انتقاد از اینکه عده‌ای می‌گویند ابتدا باید تکلیف گردشگری روشن شود، اضافه کرد: شما نمی‌توانید با مصرف‌های سوپرمدرن روز، با درآمد گردشگری کشور را اداره کنید. گردشگری اگر به صورت سیستمی دیده شود، جزء سرمایه بر‌ترین رشته فعالیت‌ها است. صد گونه زیرساخت لازم دارد. اگر بنیه تولید کشاورزی و صنعتی را بالا نبرده باشید، با واردات می‌خواهید از گردشگران پذیرایی کنید؟! نکنید بهتر است! ما روزمره اینها را تجربه می‌کنیم. همین اکنون هزینه ارزی صرف تولید شده برای ۹۰ درصد محصولاتی که به اسم کشاورزی و صنعت، صادر می‌کنیم بسیار بیشتر از عایدات ارزی آن است. ما دل خودمان را خوش می‌کنیم، کلاه سر خودمان می‌گذاریم و اسمش را صادرات غیرنفتی می‌گذاریم! شما نمی‌خواهید با واقعیت رو‌به‌رو شوید و دوست دارید با ظاهرسازی و ادا درآوردن امورات را بگذرانید.

استاد برنامه ریزی و توسعه اقتصادی دانشگاه علامه طباطبایی، در تشریح لوازم توسعه دریا محور در منطقه گفت: باید منطقه خود را خوب بشناسید و اولویت‌های آن را بدانید و وفاق اجمالی بر تشخص منطقه‌ای و مسلمات لوازم توسعه منطقه داشته باشید. علاوه بر آن باید بده بستان‌های میان منطقه و نظام ملی مشخص شود. یک جریان توسعه خواه، جریان افزایش دهنده پیوند‌ها است. اگر مرتب به اسم منطقه آزاد و منطقه ویژه، و یا توسعه منطقه‌ای، پیوند‌ها را با نظام ملی کمتر کنید، در چنین منطقه پرآشوبی پیامد‌ها خواهد داشت. از همه مهمتر، همان اندازه که در کادر تقسیم کار ملی تعیین تکلیف کرده و حساب‌ها را روشن کرده باشید، باید در تقسیم کار منطقه‌ای و بین المللی هم تکلیف را روشن کرده باشید. می‌خواهید چه چیزی عرضه کنید که به ازای آن بتوانید این دهان‌های افراطی باز شده برای مصرف کالا‌های خارجی را تامین مالی کنید. اگر هم نمی‌توانید تاریخ ۲۵۰ سال گذشته را بررسی کنید تا بدانید که وقتی نمی‌توانید این شکاف را به شکل طبیعی پر کنید، باید تمام نوامیستان را به خارجی‌ها تقدیم کنید.

منبع: جماران