پتروشیمی زاگرس؛ غول متانولی که در بحران غرق شد!

به گزارش تجارت نیوز، پتروشیمی زاگرس که زمانی بزرگ‌ترین تولیدکننده متانول کشور قلمداد می‌شد، در سال 1403 نتوانست عملکردی درخور انتظار از خود به نمایش بگذارد.

اگرچه این شرکت در سال‌های گذشته نیز با چالش‌هایی نظیر قطعی گاز و نوسانات نرخ دلار مواجه بوده، اما کاهش قابل توجه تولید و فروش در سال اخیر به وضوح نشان‌دهنده مشکلات جدی در فرایندهای تولید و فروش آن است.

تولید متانول در پتروشیمی زاگرس افت کرد

یکی از برجسته‌ترین نکات در عملکرد پتروشیمی زاگرس در سال 1403، کاهش شدید تولید متانول است. در این سال، تولید این ماده استراتژیک که اصلی‌ترین محصول پتروشیمی زاگرس محسوب می‌شود، با افت بیش از 27 درصدی مواجه شد.

به طوری که تولید متانول از دو میلیون و 399 هزار تن در سال 1402 به یک میلیون و 740 هزار تن در سال 1403 کاهش یافت. این کاهش تولید به‌وضوح نشان‌دهنده مشکلات در فرایندهای تولید یا تامین مواد اولیه بوده است.

فروش محصولات زاگرس سقوط کرد

به دنبال کاهش تولید، فروش متانول نیز به طرز چشمگیری کاهش یافته است. به این شرح که فروش این محصول از دو میلیون و 453 هزار تن در سال 1402 به یک میلیون و 712 هزار تن در سال 1403 رسید که معادل 30.2 درصد افت بوده است.

این کاهش فروش به‌طور مستقیم بر درآمد شرکت تاثیر گذاشته که ناشی از بهره نبردن زاگرس از تمام ظرفیت تولید است. شایان ذکر است پتروشیمی زاگرس تنها 53 درصد از ظرفیت اسمی سالانه خود را در 1403 محقق کرده است.

در مجموع، فروش کل پتروشیمی زاگرس (شامل متانول و اکسیژن) نیز با افتی 33 درصدی مواجه شد و به دو میلیون و 286 هزار تن کاهش یافت.

رشد دلار جلوی سقوط درآمد پتروشیمی زاگرس را گرفت

نتیجه‌ این افت تولید و فروش، کاهش قابل توجه درآمد پتروشیمی زاگرس است؛ درآمد پتروشیمی زاگرس در سال 1403 با افت 7.6 درصدی به 23 هزار و 932 میلیارد تومان رسید. نکته حائز اهمیت در اینجا این است که اگر قیمت دلار ثابت بود، کاهش درآمد زاگرس به مراتب بیشتر از این مقدار می‌شد.

بنابراین رشد نرخ ارز در سال 1403 توانست تا حدی از شدت افت درآمد زاگرس بکاهد؛ اما در هر حال عملکرد مالی پتروشیمی زاگرس به‌طور کلی ضعیف بوده و نمی‌توان از آن به‌ عنوان یک دستاورد مطلوب یاد کرد.

عملکرد زاگرس در دستیابی به ظرفیت‌های تولیدی ضعیف بود

یکی از مشکلات اساسی پتروشیمی زاگرس در سال 1403، عدم دستیابی به ظرفیت‌های تولیدی پیش‌بینی‌شده بوده است. به طوری که پتروشیمی زاگرس در این سال تنها 53 درصد از ظرفیت اسمی خود را در 12 ماه سال محقق کرد که این میزان نشان‌دهنده ضعف جدی در مدیریت تولید، تامین منابع یا مسائل فنی است. این میزان بهره‌برداری به‌هیچ‌وجه با استانداردهای جهانی و اهداف پیش‌بینی‌شده برای یک پتروشیمی همخوانی ندارد.

گزارش‌های بیشتر را در صفحه بازار سرمایه بخوانید.