تبعیض در پرداخت وام به سود کارمندان بانکی/ کدام بانک بیشترین وام را به کارکنان خود می‌دهد؟

به گزارش تجارت‌نیوز ، مدت‌هاست که دریافت وام از بانک‌ها به یک چالش بزرگ برای متقاضیان تسهیلات بانکی تبدیل شده است، چراکه بسیاری از بانک‌ها به دلایل گوناگون از جمله کمبود منابع، اعطای وام را متوقف یا بسیار محدود کرده‌اند. در همین حین اما کارمندان بانک‌ها، وام‌های متعددی از محل کار خود دریافت می‌کنند؛ وام‌هایی که اکثرا نرخ سودی کمتر از نرخ‌های معمول دارند و در شرایط تورمی ایران، یک فرصت جذاب برای کارمندان بانک‌ها به‌شمار می‌روند.

کارمندان بانک چقدر وام گرفتند؟

بررسی صورت‌های مالی بانک‌های دولتی و خصوصی در سال 1400 حاکی از آن است که مجموع وام‌های پرداختی شبکه بانکی به کارکنان بانک‌ها به بیش از 67 هزار میلیارد تومان می‌رسد.

در این میان، بانک‌های تجارت، ملت، رفاه کارگران، کشاورزی و مسکن، بیشترین وام را به کارمندان خود پرداخت کرده‌اند.

البته همانطور که ذکر شد این آمار مربوط به سال 1400 بوده و باید دید که این روند در سال 1401 به کدام سو می‌رود.

بانک صنعت و معدن چقدر وام داد؟

از سوی دیگر، اگر مجموع وام پرداخت شده به کارمندان هر بانک را به تعداد آنها تقسیم کنیم، میانگین وام‌های پرداختی هر بانک به کارکنان خود محاسبه می‌شود.

در سال 1400 هر بانک به طور متوسط به هر یک از کارکنانش چقدر وام داد؟

بر این اساس و طبق آمار منتشر شده توسط اکوایران، در سال 1400 بانک صنعت و معدن به طور متوسط به هر یک از کارکنان خود حدود 850 میلیون تومان وام داده و از این حیث در رده نخست قرار دارد. پست بانک ایران با 651 میلیون تومان و بانک مسکن با حدود 610 میلیون تومان نیز در رده‌های بعدی قرار دارند.

همچنین این محاسبات نشان می‌دهد که در کل شبکه بانکی ایران، به طور متوسط هر کارمند در سال 1400 بیش از 405 میلیون تومان وام گرفته است.

البته تاکید دوباره بر این نکته حائز اهمیت است که مبالغ ذکر شده با در نظر گرفتن این فرض هستند که همه کارکنان یک بانک به طور مساوی به وام دسترسی داشته‌اند. با این وجود باید این موضوع را نیز در نظر گرفت که بررسی صورت‌های مالی برخی از بانک‌ها نشان می‌دهد که سهم مدیران بلندپایه و اعضای هیات مدیره بانک‌ها از این وام‌ها، به مراتب بیشتر از کارمندان است.

فقدان نظارت موثر بر پرداخت وام

کارکنان بانک‌ها در شرایطی که دریافت وام برای اقشار دیگر بسیار مشکل است، توانسته‌اند به تسهیلات بانکی دسترسی داشته باشند؛ از سختی و حقوق پایین این شغل گله کرده و اعتقاد دارند که این وام‌ها حق آنهاست.

اما این وام‌ها چه به حق باشند و چه نه، حاصل فقدان نظارت از سوی نهاد ناظر بر شبکه بانکی یعنی بانک مرکزی است. زیرا بررسی‌ها نشان می‌دهند که بخش بزرگی از وام‌ بانک‌ها به کارکنان خود از منابع قرض‏‌الحسنه بانک‌ها پرداخت می‌شود.

با این حال، سپرده‌های قرض‌الحسنه، جزو منابع ارزان‌قیمت به حساب می‌آیند که بانک‌ها مکلفند از آنها در مصارفی مثل تسهیلات قرض‌الحسنه ازدواج، اشتغال و فرزندآوری استفاده کنند. با این حال به نظر می‌رسد که این وام‌ها سر از جیب خودی‌ها در می‌آورند و نظارتی بر این موضوع وجود ندارد.