مریم رحیمی 
تجارت‌نیوز گزارش می‌دهد:
آخرین خبر از پول‌های بلوکه شده در چین/ جزییات خرید نفت ایران از سوی چینی‌ها
وال استریت ژورنال، مدعی شده بود تولید نفت تحریم شده ایران تقریبا به بالاترین سطح دو سال گذشته خود رسیده است اما این معاملات به چه صورت است و ارز حاصل از آن چه می‌شود؟
به گزارش تجارت‌نیوز ؛ مجیدرضا حریری، عضو اتاق بازرگانی و صنایع ایران و چین می‌گوید: «فروش نفت به چین و جزییات این معامله از اخبار محرمانه کشور است.»
او اما توضیح می‌دهد: «چین در ازای نفت به ما پول می‌دهد و نه تنها چین که همه کشورها در ازای نفت ایران پول می‌دهند و بنا بر قانون داخلی ایران کلیه پول حاصل از فروش نفت به حساب بانک مرکزی یا همان خزانه می‌رود تا دوباره در اقتصاد کشور توزیع شود.»
حریری ادامه می‌دهد: «درآمد حاصل از فروش نفت باید به حساب بانک مرکزی برود اما وقتی بانک مرکزی تحریم است، نمی‌تواند این پول را به گردش در آورد. در نتیجه این پول در همان کشور باقی می‌ماند.»
رییس اتاق ایران و چین، مبادلات نفتی ایران با کشورها را این گونه دسته‌بندی می‌کند و توضیح می‌دهد: « بعضی از کشورها مانند کره، کالایی به ایران نمی‌فروشند تا بانک مرکزی از حساب خود به فروشندگان کره‌ای پول دهد. می‌گویند شما در تحریم کالا هم هستید و امکان فروش کالا به شما را نداریم. در برخی کشورها مانند هند، مقدار پولی که در بانک مرکزی هند داریم، از مقدار کالایی که می‌توانیم از آن کشور بخریم بیشتر است. یعنی هند بسیاری از کالاهای مورد نظر ما را ندارد. در نتیجه مقداری از پول نفت ما در هند می‌ماند.»
او، ادامه می‌دهد: «در برخی کشورها مانند چین، می‌توانیم با پولی که از فروش نفت به آن‌ها به دست می‌آوریم مقدار کالایی که نیاز داریم را تهیه کنیم. البته میزان کالایی که می‌خواهیم از چین وارد کنیم بیشتر از مقدار پولی است که داریم. در نتیجه هیچ پول نفتی در چین نمی‌ماند.»
به گفته برخی دست‌اندرکاران بازار نفت، ایران ناچار است نفت خود را در شرایط تحریم ارزان بفروشد. حریری اما از این تخفیف‌های نفتی به چین اظهار بی‌اطلاعی می‌کند و به تجارت‌نیوز می‌گوید: «اطلاعی از تخفیف نفتی ایران به چین ندارم.»
حریری اما ماجرا را اینگونه توضیح می‌دهد: «ما نفت را از مجرای رسمی به چین نمی‌فروشیم. شرکت‌ها و افراد مختلف با واسطه در کشورهای مختلف نفت را کشتی به کشتی میکنند. بالاخره همه این‌ها هزینه‌هایی دارد که باید در نظر گرفته شود. البته که پولی که دست ایران را می‌گیرد از قیمت نفت آن کمتر است. اما این هزینه‌های نقل و انتقال نفت به مبداست که از آن پول کم می‌شود. از طرف دیگر کشورهای خریدار نفت ایران، به خاطر تحریم‌ها، همیشه با ریسک معامله با ایران مواجه هستند و قاعدتا کشور خریدار هم هزینه‌های ریسک خود را محاسبه می‌کند.»
رییس اتاق ایران و چین وجود پول‌های بلوکه شده ایران در چین را رد می‌کند و تاکید می‌کند: «ما هیچ پول بلوکه شدهای در چین نداریم. ما از سال‌های ۸۵ و ۸۶ مقداری پول در خارج از کشور داریم. این پول‌ها ارز رایج کشور نیست بلکه ذخایر ارزی بانک مرکزی است. به زبان ساده‌تر این پول همان پشتوانه اسکناس ماست که به دلار است. در حقیقت پول ذخیره شده همان پشتوانه پولی است که ما به ریال خرج کردیم.»
وی در این باره توضیح می‌دهد: «این پول تا اواخر دهه هشتاد در بانک‌های مختلف اروپایی بود. بعد از سال ۸۶ و زمانی که مساله تحریم‌های آمریکا و سازمان ملل در حال جدی‌تر شدن بود، کشور تصمیم گرفت ذخایر ارزی کشور را در مکان‌های امن‌تری پسانداز کند. دلیل این دوراندیشی این بود که آمریکا امکان توقیف پول کشور را نداشته باشد. در حال حاضر یکی از این کشورهای امن چین است. پس این ۲۰ میلیاردی که می‌گویند در چین بلوکه شده پولی نیست که قابل خرج کردن باشد. ذخایر ارزی مملکت است.»
آخرین اخبار در حوزه انرژی و کالا را از صفحه اختصاصی انرژی و کالای تجارت‌نیوز دنبال کنید.
نظرات