گرافیک؛ هنری که جهان را احاطه کرده است
دیدگاه تازه‌ای درباره گرافیک و گرافیست‌ها پیدا کرده‌ایم. با این دیدگاه نو، اگر به دنبال استفاده از خدمات گرافیک هستید، بهتر است بیش از توجه به نمونه‌کارهای او، به مدل ذهنی و بینش او دقت کنید.
چه بخواهیم یا نه، هر لحظه از زندگی‌مان را با آثاری از هنرمندان فعال در عرصه گرافیک سپری می‌کنیم. صبح که آلارم موبایل‌مان را خاموش می‌کنیم. هنگام نگاه کردن به قفسه‌های کتابفروشی جهت خرید یک رمان جدید. قدم زدن در خیابان و تماشای پوستر تبلیغاتی فیلمی در حال اکران. در مواقعی که تایم‌لاین اینستاگرام را اسکرول می‌کنیم. موقع باز کردن یک چیپس فلفلی. زمانی‌که در حال نگاه کردن به یک دسته اسکناس هستید و مواقعی که یک تابلوی راهنمایی و رانندگی به شما می‌گوید که در این خیابان، مجاز به پارک کردن نیستید!
در تمامی این فعالیت‌ها می‌توانیم شاهد هنرهای به جا مانده از گرافیست‌هایی را مشاهده کنیم. طراحی گرافیک، پروسه‌ای است که در آن به یافتن ارتباطات بصری با استفاده از رنگ، فضا، فونت و تصویر می‌پردازد. به بیان ساده‌تر، گرافیک، هنری‌ست که در آن به یافتن راه‌حل‌هایی برای انتقال پیام با استفاده از تصویر می‌پردازد. در واقع، طراحی گرافیک روشی برای فهمیدن یک مساله، کشیدن یک نقشه اولیه و سپس ایجاد طرحی برای بیان راه‌حل، با بهره‌گیری از سلسله عوامل تصویری می‌باشد.
طراحی گرافیک از نگاهی حرفه‌ای تر
طراحی گرافیک ، در دوره‌ای بعد از عصر صنعتی، مورد توجه قرار گرفت. تولید انبوه محصولات در کارخانه‌ها، این الزام را ایجاد کرد که برای معرفی محصول، با درج علائمی روی بسته‌بندی‌ها، سعی در ایجاد کوتاه‌ترین فاصله برای دیده شدن و شناخت محصول شد. در این زمان، هنر گرافیک، به رشد و توسعه خود پرداخت و در زمینه‌های مختلفی از جمله لوگو، هویت تجاری، انتشارات، تبلیغات محیطی، بیلبوردها، بسته‌بندی محصولات و علائم استفاده شده در آنها، شروع به گسترش کرد. اگر از این واقعیت بگذریم که این روزها، هر کسی که اندکی به فتوشاپ و تکنیک‌های آن آشنا می‌شود و با تغییر و ترکیب چند تصویرِ جستجو شده در اینترنت، خود را طراح گرافیک می‌نامد، باید بگوئیم که گرافیست بودن، یک فعالیت کاملاً حرفه‌ایست. حرفه‌ای بودن در طراحی گرافیک به این معناست که لازم است آشنایی کاملی در نشانه شناسی، ترکیب‌بندی، صفحه آرایی، مفهوم‌پردازی، رنگ‌شناسی، تفسیر اطلاعات و استفاده از نمادها، تایپوگرافی، مقداری روان‌شناسی و از همه مهم‌تر، هنر حل مساله داشته باشیم. اینجا، نقطه‌ایست که می‌توان یک گرافیست حرفه‌ای را از گرافیستی آماتور متمایز کرد.
گرافیست؛ مشاور و راهنمای شما در یافتن راه حل
هنر گرافیک، در دیدگاهی فیلسوفانه، زبانی نامعین و نامشخص است که آموختن آن به سال‌ها تجربه کاری و عملی در این زمینه احتیاج دارد. خودمان را گول نزنیم! هیچ راه میانبری برای تبدیل شدن به یک گرافیست حرفه‌ای وجود ندارد. سوالی که بوجود می‌آید این است: چطور می‌توان مفاهیم مختلف را به زبان تصاویر ترجمه کرد؟ پاسخ این سوال را می‌توان تنها از زبان یک گرافیست حرفه‌ای شنید. نگریستن به هنر یک گرافیست حرفه‌ای به این شیوه، تعیین کننده این است که تا چه اندازه فعالیتی که او انجام می‌دهد ارزشمند و شایسته می‌باشد.
یک گرافیست حرفه‌ای در کنار انبوه مهارت‌های عملی که دارد و مهم‌تر از آنها، از طرز تفکر و مدل ذهنی ارزشمندی برخوردار است که باعث ایجاد اصالت، انعطاف پذیری و سیالی آثار او می‌شود. طراح گرافیک حرفه‌ای، در ابتدا با استفاده از تفکر واگرایی که در پیدا کردن راه حل‌های جدید دارد، به یافتن فرم‌ها و ایده‌هایی برای پیام محتوای خود می‌پردازد و سپس با بهره‌جویی از مهارتی که در بیان راه‌حل به زبان تصاویر دارد، مفاهیم و معادلات تصویری یافته شده برای ایده خود را برون ریزی می‌کند.
لطفاً حرفه ای باشید یا حداقل اینطور فکر کنید!
ظاهراً دیدگاه تازه‌ای درباره گرافیک و گرافیست‌ها پیدا کرده‌ایم. با این دیدگاه نو، اگر به دنبال استفاده از خدمات گرافیک هستید، بهتر است بیش از توجه به نمونه‌کارهای او، به مدل ذهنی و بینش او دقت کنید. و اگر سعی در تبدیل شدن به یک گرافیست واقعی و آموختن هنر گرافیک دارید، لطفاً از کارهای عجولانه و اکتفا کردن به هنر کُپی پِیست اجتناب کنید. یا در غیر این صورت، حداقل خودمان را گرافیست ننامیم!
نظرات