کد مطلب: ۱۲۹۲۵۲

پس‌انداز بیشتر یا کمتر!؟ مسئله این است.

پس‌انداز بیشتر یا کمتر!؟ مسئله این است.

آمار پس‌انداز در ایران با توجه به آخرین اطلاعات مرکز آمار ایران، متوسط درآمد هر خانوار شهری در سال 1394  برابر با 27 میلیون و 800 هزار تومان و متوسط هزینه هر خانوار شهری برای همان سال برابر با 26 میلیون و 200 هزار تومان بوده است. با توجه به این آمار هر خانوار در

از عیددیدنی که بر می‌گشتم، شاید بیشتر از 10 بار عیدی‌هایم را می‌شمردم. با هربار شمردن یک نقشه جدید می‌کشیدم و ذوق می‌کردم. شاید سخت‌ترین جمله‌ای که می‌شنیدم این بود: «عیدیت رو بده برایت نگه داریم.» آن موقع شاید خیلی ناراحت می‌شدم که همه نقشه‌هایم نقش برآب شده، اما همان تابستان یا تابستان چند سال بعد، اتفاقی می‌افتاد که شاید فکرش را هم نمی‌کردم. چیزی را می‌خریدم که خیلی دست‌نیافتنی‌تر از نقشه‌های خودم بود.

پس‌انداز (Saving) از کودکی با انسان همراه است. زمان و جامعه، فرهنگ پس‌انداز را تغییر می‌دهد. در گذشته، پس‌انداز یک ارزش اقصادی- اجتماعی تلقی می‌شد و آن را برابر با قناعت می‌دانستند. خانواده‌ها با برنامه‌ریزی، پس‌انداز مشخصی داشتند. اکنون به‌دلیل نزدیک شدن هزینه‌ها (Cost) به درآمد (Revenue)، پس انداز کردن بسیار دشوار شده است. افراد تنها به گذران زندگی فکر می‌کنند و مختصر پس‌اندازی دارند که البته به سرعت آن هم مصرف می‌شود.

آمار پس‌انداز در ایران

با توجه به آخرین اطلاعات مرکز آمار ایران، متوسط درآمد هر خانوار شهری در سال 1394 برابر با 27 میلیون و 800 هزار تومان و متوسط هزینه هر خانوار شهری برای همان سال برابر با 26 میلیون و 200 هزار تومان بوده است. با توجه به این آمار هر خانوار در یک سال به طور متوسط مبلغ 1 میلیون و 600 هزار تومان (ماهیانه 133 هزار تومان) پس‌انداز کرده است.

بر اساس آمار به‌دست آمده، متوسط درآمد سالانه یک خانوار شهری نسبت به سال 1393 نزدیک به 16 درصد افزایش داشته است. متوسط هزینه سالانه خانوارهای شهری در مقایسه با رقم سال 1393، 12 درصد افزایش داشته است.

تهران با 37 میلیون و 400 هزار تومان و ایلام با 19 میلیون و 800 هزار تومان به ترتیب بیشترین و کمترین درآمد سالانه یک خانوار شهری را در سال 1394 به خود اختصاص داده‌اند.

کشورهای جهان چگونه مصرف می‌کنند؟

درآمد و مصرف هر کشور متناسب با فرهنگش است. ژاپنی‌ها سخت کار می‌کنند. آمریکایی‌ها برای غذا هزینه‌ زیادی پرداخت می‌کنند. با توجه به آمار سال 2015، متوسط جهانی نرخ پس‌انداز 25 درصد است. کشور چین با اختلاف زیاد نسبت به کشورهای دیگر و متوسط نرخ جهانی، بیشترین میزان نرخ پس‌انداز را نسبت به تولید ناخالص داخلی دارد. این نسبت برای چین 50 درصد است؛ یعنی چینی‌ها نیمی از درآمد خود را پس‌انداز می‌کنند.

از کشورهای دیگر با بیشترین نرخ پس‌انداز، شیلی، نروژ، کره، سوئیس، سوئد را می‌توان نام برد. پایین‌ترین نرخ پس‌انداز 10- درصد است که متعلق به کشور یونان است. نرخ منفی پس‌انداز یعنی شما بیشتر از درآمدتان خرج می‌کنید و برای همین قرض می‌گیرید. وضعیتی که اکنون یونان به آن دچار است و از کشورهای دیگر مانند آلمان قرض گرفته است.

کم یا زیاد، پس‌انداز خوب است.

در ادبیات اقتصاد به تفاضل درآمد و هزینه، پس‌انداز است.

هر شخصی الگویی برای خرج کردن و پس‌انداز دارد. پس‌انداز همیشه به منظور کنار گذاشتن مقداری پول نیست. کمتر مصرف کردن انرژی، کمتر به رستوران رفتن، استفاده بیشتر از وسایل نقلیه عمومی و امثال این‌ها نیز نوعی پس‌انداز هستند. چون مفهوم پول برای هرکس به طور جداگانه تعریف شده است. عده‌ای خرج کردن پول را نشانه آزادی و زنده بودن می‌دانند، به‌خاطر همین رابطه خوبی با پس‌انداز ندارند. گروهی دیگر پول داشتن را قدرت می‌دانند پس دور از ذهن نیست اگر بیشتر درآمد خود را پس‌انداز کنند.

کشورهای زیادی بر روی آموزش پس‌انداز تاکید دارند. زیرا پس‌انداز یک اصل مهم و لازم برای سرمایه‌گذاری است. خانواده‌ها مفاهیم مربوط به پس‌انداز را به فرزندانشان آموزش می‌دهند. کودکان از سنین کم درست خرج کردن را یاد می‌گیرند. آنها با پس‌انداز کردن در خود امید ایجاد می‌کنند و برای آینده خود برنامه‌ریزی می‌کنند.

برای قدم اول بهتر است موقعیت خودمان را از نظر درآمدی و هزینه‌ای بشناسیم و سپس نگرشمان را در مورد خرج کردن یا پس‌انداز مشخص کنیم.

نظرات

مخاطب گرامی توجه فرمایید:
نظرات حاوی الفاظ نامناسب، تهمت و افترا منتشر نخواهد شد.