داده‌های بلومبرگ، انجمن تولیدکنندگان فولاد اروپا و انجمن جهانی فولاد همگی حکایت از جریان کاهشی تقاضا برای فولاد و در پی آن سقوط قیمت سنگ آهن دارد؛ در نتیجه همین کاهش تقاضا قیمت سنگ آهن به پایین‌تر از ۸۲ دلار آن افت داشته است.
ظرفیت تولید ۳۰ میلیون تنی سنگ تزئینی ایران محرک خوبی برای تقویت حضور در بازارهای جهانی و افزایش ارزش صادرات آن است؛ اما اکنون این ظرفیت صادراتی در آتش بی‌توجهی به برندسازی و نوآوری می‌سوزد.
بررسی آمار جهانی تولید فولاد نشان می‌دهد که به‌رغم کاهش تولید این محصول در کشورهای مختلف، ایران با رشد حدود ۱۰ درصدی فولاد به کار خود ادامه داده است. اما چرا در روزهای رکود جهانی، تولید در ایران رونق دارد؟ تجارت‌نیوز در این زمینه گفتگویی با رضا شهرستانی، فعال صنعت فولاد، انجام داده است که در ادامه می‌خوانید.
اختلافات موجود بین سازمان غذا و دارو و شرکت‌های داروساز ایرانی به کاهش تولید شماری از داروها به‌ویژه آنتی‌بیوتیک‌ها انجامید. حال دولت با واردات آنتی‌بیوتیک‌های هندی سعی در تنظیم بازار دارد. اما انتقادات بسیاری درباره کیفیت این آنتی‌بیوتیک‌ها وجود دارد.
تصمیم هیات وزیران بر اعمال مالیات و عوارض بر صادرات ۲۳۰ ماده خام و نیمه‌خام دغدغه جدیدی برای صادرکنندگان ایجاد کرده، آنها اعمال یک سیاست بر صادرات همه محصولات فهرست را تصمیمی کارشناسی نمی‌دانند و افزون بر این تغییر ذائقه صنایع جهان به جایگزین‌های سبزتر برای ذخایر کنونی کشور را گوشزد می‌کنند.
بنا بر داده‌های اتاق بازرگانی اختلالات قطع اینترنت طی هفته‌های اخیر ۳۵ هزارمیلیارد تومان خسارت مستقیم و ۴۵ هزارمیلیارد تومان خسارت غیرمستقیم به صنایع کشور تحمیل کرده است.
اخیرا شورای آهن و فولاد با هدف کاهش دخالت وزارت صمت در قیمت‌گذاری محصولات فولادی تشکیل شد. با این حال اعضای کنونی آن نه با وزارتخانه و نه با فعالان زنجیره فولاد به توافق‌های لازم نرسیده‌اند. از این رو برخی فعالان صنعتی، تشکیل این شورا را به معنای ورود مافیا به زنجیره تولید فولاد و آهن می‌دانند.
گزارش‌های رسمی از تعطیلی ۵۲ هزار واحد تولیدی حکایت دارد؛ با این حال ابراهیم رئیسی، رئیس دولت، در مراسم روز ملی صادرات از احیای ۲۰۰۰ کارگاه و کارخانه خبر داد.
فعالان صنعت سنگ تزئینی ایران در واکنش به ترسیم افق تجارت ۱٫۵میلیاردی در سال ۱۴۰۴، کمبود چشمگیر ماشین‌آلات سنگین و در پی آن تعطیلی روزافزون معادن و جریان رو به کاهش تولید، پیشتازی رقبا و مشکلات مربوط به انتقال ارز را مهم‌ترین دلایل ناکامی در دستیابی به این چشم‌انداز می‌دانند.
