ترامپ، قطر را «متحد بزرگ» آمریکا و امیر قطر را «فردی عالی» توصیف کرد و به نتانیاهو هشدار داد. او همچنین با انتقاد از اروپا، تحریمهایش علیه روسیه را ناکافی خواند و تأکید کرد که بدون هماهنگی ناتو اقدام نخواهد کرد.
تمایل چین برای بینالمللی کردن یوان خبر جدیدی نیست. اولین تلاش این کشور در این راستا در سال 2009 آغاز شد و به این بازیگر اجازه داد تا بخشی از سیاست های کنترل بر سرمایه را کاهش دهد.
تاثیر سیاستهای تعرفهای «دونالد ترامپ» به تدریج در حال بروز است و به گفته یک استاد اقتصاد دانشگاه آمریکا این تاثیر که بیش از آمریکا به اقتصاد اروپا آسیب وارد خواهد کرد، جهان را در معرض رکود اقتصادی قرار داده است.
نخست وزیر قطر با بیان اینکه تجاوز رژیم صهیونیستی به دوحه را تنها میتوان با «تروریسم دولتی» توصیف کرد، اعلام کرد که ناتوانی جامعه بین الملل در بازخواست اسرائیل، این رژیم را به ادامه رویکردش تشویق میکند.
به باور گروهی از ناظران توافق ترامپ نهتنها یک مناقشه دیرینه منطقهای را حل میکند، بلکه اهمیتی فراتر از ارمنستان و آذربایجان دارد. به معنای دیگر کریدور ترامپ در عمل حلقهای تازه در «کریدور میانی» ترانسخزر است؛ مسیر تجاری شرق-غرب که چین را از طریق قزاقستان، دریای خزر، قفقاز جنوبی و ترکیه به اروپا متصل میکند.
اسرائیلیها در ابتدا اطلاعات دقیقی در مورد هدفشان ارائه نکردند، اما حسگرهای تعریف شده در فضا که اثرات حرارتی مادون قرمز را شناسایی میکنند، شلیک موشکها و مسیر آنها را شناسایی کرده و دوحه را بهعنوان مقصد تایید کردند. اما هیچیک از این اطلاعات به موقع دریافت نشد تا دولت ترامپ بتواند حمله را متوقف کند.
برای قرنها، روسیه منتظر نمیماند تا پیش از تصاحب یک سرزمین، مالک آن شود. برای نمونه، در جریان جنگ سوم روسیه–عثمانی (۱۶۸۶–۱۷۰۰)، این رویکرد عریان شد؛ زمانی که روسیه شهر تاگانروگ را در اختیار گرفت. این رخداد دو سال پیش از آن بود که امپراتوری عثمانی طبق معاهده قسطنطنیه، که به آن جنگ پایان داد، آن سرزمین را به روسیه واگذار کند.
زیرساختهای عراق ترکیبی از ظرفیتهای عظیم بهجامانده از گذشته و مشکلاتی است که در نتیجه جنگها، تحریمها و ناپایداری سیاسی بهوجود آمدهاند. در بسیاری از بخشها، زیرساختها نیازمند بازسازی و توسعه اساسی هستند.
حمله اخیر اسرائیل به قطر حاکمان خلیج فارس را در یک دوراهی قرار میدهد: یا با تلاش برای تحمیل هزینهای به سیاستهای اسرائیل، خطر واکنش منفی از سوی واشنگتن و تلآویو را بپذیرند، یا با پذیرش نظم منطقهای تحت سلطه اسرائیل، در نظر افکار عمومی داخلی خود بهعنوان تسلیمشده دیده شوند.
تنش اصلی ماحصل رویارویی فلسفی میان رهبران عربستان و مصر است. برنامه «چشمانداز ۲۰۳۰» محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان، بر تنوعبخشی اقتصادی و اصلاحات شایستهسالارانه تاکید دارد؛ متغیری که چالشی مستقیم علیه الگوی عبدالفتاح السیسی، رئیسجمهور مصر، قلمداد میشود؛ الگویی مبتنی بر اقتدار از بالا و اقتصاد تحت سلطه ارتش.
مرکز تحقیقات علوم زمین آلمان (EMSC) اعلام کرد که زمین لرزهای به بزرگی ۷.۱ در مقیاس امواج درونی زمین (ریشتر) سواحل شرقی منطقه کامچاتکا در کشور روسیه را لرزانده است.
روزنامه واشنگتن پست به نقل از منابع اسرائیلی ادعا کرد که «موساد» یک عملیات زمینی را علیه رهبران حماس در قطر برنامهریزی کرده بود، اما از انجام آن خودداری کرد و اسرائیل مجبور به انجام یک حمله هوایی ناموفق در دوحه شد.
امارات متحده عربی، کشوری بیابانی که با تکیه بر ثروت و نوآوری، آسمانخراشها را از دل شنها بیرون کشیده، اکنون با معمای پیچیدهای روبرو است. در این سرزمین خشک، باران میتواند هم مایه حیات و هم منبع فاجعه باشد. در حالی که سالها کمبود بارش چالشی بزرگ برای رشد جمعیت و اقتصاد این کشور بوده، بارشهای ناگهانی و سیلآسای اخیر، چهرهای متفاوت از این موهبت طبیعی را به نمایش گذاشته است.
عراق بهعنوان کشوری غنی از منابع انرژی، بخش بزرگی از اقتصاد خود را بر پایه نفت و گاز بنا کرده است. صادرات نفتی ستون اصلی درآمدهای ارزی دولت به شمار میرود، در حالی که برای بسیاری از کالاهای مصرفی، صنعتی و کشاورزی همچنان وابستگی زیادی به واردات وجود دارد. بررسی ساختار واردات و صادرات عراق نشان میدهد که این کشور در مسیر تنوعبخشی به اقتصاد قرار دارد اما همچنان نفت مهمترین عامل تعیینکننده در روابط تجاری خارجی آن است.
با وجود فشار کاخ سفید برای از سرگیری مذاکرات آتشبس میان اسرائیل و حماس، دونالد ترامپ رئیسجمهور آمریکا و نزدیکترین مشاورانش نگراناند که حمله آشکار اسرائیل علیه رهبران حماس در قطر در این هفته، چنین مذاکراتی را – احتمالاً برای همیشه – از مسیر خارج کرده باشد.
هند کشوری تازهکار در بازی ابرقدرتها نیست. در عصر جنگ سرد دهلینو با پرچم جنبش عدم تعهد، استقلال عمل خود را حفظ کرد. جواهر لعل نهرو، نخستوزیر وقت، گفته بود: «ما میخواهیم تا حد ممکن از سیاست قدرتهای متخاصم دوری کنیم؛ همان سیاستی که به دو جنگ جهانی انجامید.» این دکترین باعث شد هند از قید رژیمهای محدودکننده رها شود و بین مسکو، واشنگتن و پکن تعادل برقرار کند.
