افت بی‌سابقه ذخایر آب تهران به پایین‌ترین سطح در یک قرن اخیر رسیده است؛ رخدادی که منجر به قطعی آب، اختلال در خدمات و تعطیلی صنایع و کسب‌وکارها شده است.
به باور هیرشمن سود ممکن است متقابل باشد، اما لزوما متوازن نیست. اگر یک کشور کمتر از شریک تجاری‌اش به رابطه وابسته باشد، می‌تواند با تهدید به ترک آن، امتیاز بگیرد. بنابراین، او احتمالا از سیاست‌های دونالد ترامپ، همچون تعرفه‌های تجاری، یا اقدامات مشابه چین در اعمال فشار اقتصادی از طریق محدودیت صادرات کالاهای حیاتی (مانند عناصر نادر خاکی)، شگفت‌زده نمی‌شد.
رسانه فرانسوی نوشته تروئیکای اروپا اکنون و با توقف مذاکرات غیرمستقیم تهران-واشنگتن، پیشگام گفت‌وگوهای هسته‌ای با ایران شده اما همراهی آن با درخواست «غنی سازی صفر» آمریکا، «اشتباه بزرگی» است.
«میهن آبی» یک شعار نیست بلکه ضرورت ژئوپلیتیکی برای آنکارا است. ترکیه در میان آب‌های مناقشه‌برانگیز محصور است: دریای اژه، مدیترانه شرقی و دریای سیاه. اگر این فضاها را واگذار کند، به کشوری محصور در خشکی و بی‌اهمیت تبدیل می‌شود.
نماینده ویژه ترامپ، در گفتگو با فاکس نیوز اعلام کرد مذاکرات با ایران و همچنین رایزنی‌ها بر سر اوکراین و حماس در حال بازگشت به مسیر خود است. وی همچنین از احتمال پیوستن ده کشور جدید به پیمان ابراهیم تا پایان سال خبر داد.
در حالی که دیپلماسی فعال می‌تواند راه خروج ایران از شرایط بحرانی باشد، عدم تصمیم‌گیری جسورانه و تأخیرهای پیاپی، زنگ خطر از دست رفتن فرصت گفت‌وگو و عبور کشور از نقطه بازگشت را به صدا درآورده است.
بر خلاف تصور رایج، زنگزور تنها گزینه برای اتصال سرزمین اصلی آذربایجان به نخجوان نیست. مسیر دوم که عقلانی‌تر است، ایجاد راه‌های زمینی مستقیم از طریق ایروان یا قره‌باغ است. این مسیرها در صورت اجرا، می‌توانند همگرایی اقتصادی پایداری میان ارمنستان و آذربایجان ایجاد کنند.
حضور مستقیم آمریکا در مدیریت زنگزور، نگرانی‌ها را تشدید کرده چرا که احتمالا منافع ایالات متحده در این جغرافیا بازتعریف خواهد شد. این تحول در زمانی رخ می‌دهد که نفوذ روسیه در قفقاز جنوبی به‌دلیل جنگ اوکراین و تغییر توازن قدرت پس از جنگ دوم قره‌باغ کاهش یافته است.
آمار رشد اقتصادی در چین همواره ابزاری سیاسی بوده‌اند، اما در شرایط کنونی که پکن می‌کوشد تاب‌آوری اقتصادش در برابر تعرفه‌های احتمالی جدید ترامپ را به نمایش بگذارد، ماهیّت سیاسی آنها پررنگ‌تر شده است.
کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس (GCC) از منابع طبیعی آب شیرین بسیار محدودی برخوردارند و برای تأمین نیازهای شهری و صنعتی خود به شدت به فناوری پرمصرف نمک‌زدایی از آب دریا متکی هستند.
روزنامه فایننشال تایمز مدعی شده که کشورهای اروپایی آماده هستند در صورت موافقت ایران با از سرگیری مذاکرات با آمریکا و آژانس تعلیق موقت تحریمها را بررسی کنند.
معاون امور حقوقی و بین‌المللی وزارت امور خارجه با بیان این مطلب که ایالات متحده از زمان جنگ به طور مداوم پیشنهاد از سرگیری مذاکرات را داده و در تهران نیز چندین بحث در مورد شرایط از سرگیری آنها (مذاکرات) صورت گرفته است، تاکید می‌کند که «علی‌رغم تمایل ایالات متحده برای مذاکرات مستقیم، هرگونه مذاکره‌ای غیرمستقیم خواهد بود و از طریق واسطه‌ها انجام می‌شود.» او در پاسخ به چرایی اصرار ایران برای مذاکرات غیرمستقیم می‌گوید: «ما به ایالات متحده اعتماد نداریم و فکر نمی‌کنیم که این روند به مرحله‌ای رسیده که مذاکرات مستقیم مناسب باشد.»
درباره سویدا دو چشم‌انداز متضاد ترسیم شده‌اند: «جاده توسعه» ترکیه که مسیر ترانزیتی برای اتصال بصره به ترکیه و سپس به اروپا را ترسیم می‌کند و «خط صلح» اسرائیل که هدف آن پیوند زدن خلیج فارس به مدیترانه از طریق اردن و بندر اشغالی حیفا است.
رسانه‌های روسی گزارش دادند هواپیمای مسافربری آنتونوف-۲۴ که در منطقه آمور روسیه از رادار خارج شده بود، پیدا شده و طبق گزارش‌های اولیه هتمام سرنشینان آن جان باخته‌اند.
روزنامه چاپ لندن گزارش داد وزیر امور خارجه آمریکا رئیس‌جمهور این کشور را تحت تاثیر قرار داد تا رویکردی سختگیرانه‌تر در قبال ایران، چین، ونزوئلا و روسیه اتخاذ کند
در بزنگاه فعلی، که تنها چند هفته تا پایان ضرب‌الاجل تعیین‌شده مکانیسم ماشه برای ایران باقی مانده، تعلل در آغاز گفت‌وگوهای سیاسی از هر سمت و به هر دلیلی، به زیان هر دو طرف ماجراست؛ مذاکراتی که باید بسیار پیش‌تر از این آغاز می‌شد. از این رو انتظار می‌رود موضوع زمان با حساسیت کامل مد نظر قرار گیرد. این بار، شاید بتوان گفت زمان، مهم‌ترین متغیر در معادله است.
