به گزارش تجارت‌نیوز، امروزه تولید انرژی تجدیدپذیر به صورت‌های مختلفی انجام می‌شود که یکی از راه‌های عجیب آن تولید انرژی تجدیدپذیر و پاک از جداسازی پوست موز با فلاش نور پرقدرت است.

به نقل از یورونیوز، منفجر کردن موز با نور می‌تواند راه را برای زیست‌ توده «دوستدار با محیط زیست» هموار کند. دانشمندان کشف کرده‌اند پوست موز که با یک لامپ قدرتمند جدا می‌شود، می‌تواند فوراً به انرژی تجدیدپذیر تبدیل شود. این روش جدید استخراج هیدروژن که همچنین برای چوب ذرت، دانه‌های قهوه و پوسته نارگیل نیز امکان‌پذیر است، می‌تواند روش قابل توجهی برای افزایش ذخایر گاز از زیست توده باشد.

سیاست اروپا برای اقتصاد هیدروژنی چیست؟

این درحالی است که اروپا اقتصاد هیدروژنی خود را در مسیر بدون کربن تا سال ۲۰۵۰ افزایش می‌دهد. با توجه به سیاست‌های مربوط به هیدروژن اتحادیه اروپا، هیدروژن «تجدیدپذیر» را می‌توان از زیست توده (مواد گیاهی و حیوانی) به شرط رعایت معیارهای پایداری خاص تهیه کرد. یکی از نگرانی‌های اصلی زیست توده این است که در واقع می‌تواند CO۲ بیشتری را برای نیروگاه‌های سوخت آزاد کند، به عنوان مثال در جایی که جنگل‌ها تسطیح شده‌اند.

اما تیم دانشمندان سوئیسی توضیح می‌دهند که تمام محصولات حاصل از تکنیک فوتوترمال (مبتنی بر نور و گرما یا همان نورگرمایی) آنها را می‌توان گرفت و آن را مقرون به صرفه و ایمن می‌کند. دکتر Bhawna Nagar، یکی از نویسندگان دانشکده پلی‌تکنیک فدرال لوزان (EPFL) می‌نویسد: «ارتباط کار ما با این واقعیت زمانی بیشتر می‌شود که سال‌ها به‌طور غیرمستقیم دی‌اکسید کربن را از جو جذب می‌کنیم. ما با استفاده از یک لامپ فلاش زنون آن را در کمترین زمان به محصولات نهایی مفید تبدیل کرده‌ایم».

مزایای تبدیل موز و سایر زیست توده‌ها با این روش چیست؟

در حال حاضر دو مسیر اصلی برای تبدیل کردن زیست توده‌ها به صورت شیمیایی با استفاده از گرما وجود دارد: گازی شدن و تجزیه در اثر حرارت یا پیرولیز. گازی شدن، مواد آلی را تا دمای ۱۰۰۰ درجه سانتیگراد منفجر می‌کند و آن را به گاز سنتز که ترکیبی از هیدروژن، متان، مونوکسید کربن، دی‌اکسید کربن است، تبدیل می‌کند که به عنوان سوخت زیستی استفاده می‌شود. بقایای جامد کربن که به نام «بیوچار» یا زغال (نوعی کود طبیعی سیاهرنگ) شناخته می‌شود، باقی می‌ماند.

تولید انرژی این روش به چه صورت است؟

پیرولیز زیست توده را در دماهای پایین‌تر از ۴۰۰ تا ۸۰۰ درجه سانتیگراد در محفظه‌های بدون اکسیژن تجزیه می‌کند. دانشمندان در Chemical Science توضیح می‌دهند که این کار به راکتورهای بسیار خاصی نیاز دارد که بتوانند دما و فشارهای بالا را تحمل کنند. اکنون یک روش ساده‌تر به شکل فوتوپیرولیز با استفاده از یک لامپ زنون در دسترس است که نور سفید درخشانی از خود ساطع می‌کند، مانند همان نوری که در دوربین عکاسان دیده می‌شود. یک شات قدرتمند با لامپ می‌تواند تغییر صورت زیست توده را تنها در چند میلی‌ثانیه ایجاد کند. ابتدا پوست موز باید در دمای ۱۰۰ درجه سانتیگراد به مدت ۲۴ ساعت خشک شود، سپس قبل از قرار دادن در راکتور فولاد ضد زنگ، غربال شود تا به صورت پودر ریز درآید.

این روش به چه میزان کاربردی است؟

دکتر Nagar می‌گوید: «هر کیلوگرم زیست توده خشک می‌تواند حدود ۱۰۰ لیتر هیدروژن و ۳۳۰ گرم بیوچار تولید کند که تا ۳۳ درصد وزن توده پوست موز خشک شده اصلی را تشکیل می‌دهد. این شکافت زیست توده طبیعی به گاز و زغال چوب به عنوان یک راه‌حل «هوشمند، سریع و سازگار با محیط‌زیست» برای تولید هیدروژن ارائه می‌شود. زغال نیز ارزشمند است زیرا می‌توان آن را برای بهبود سلامت گیاهان به خاک اضافه کرد یا به عنوان یک استراتژی جذب کربن ذخیره کرد.

در مرحله بعد، دانشمندان امیدوارند که روش آنها بتواند رشد کند و در پسماند‌های صنعتی مانند تایر‌ها اعمال شود. حتی می‌تواند راه را برای پیرولیز خورشیدی هموار کند که انرژی خورشید را برای پایداری بیشتر کنترل ‌کند.

مهمترین اخبار اقتصاد سبز را در صفحه اقتصاد سبز تجارت‌نیوز بخوانید.