به گزارش تجارت‌نیوز، پسماند باتری‌ها به دلیل دارا بودن مقادیر قابل توجهی فلزات سنگین و موادی از قبیل پلاستیک، سرب، آلومینیوم، طلا و نقره بسیار خطرناک هستند. در زمینه مدیریت این پسماندها اقدامات گوناگونی انجام شده است. یکی از خلاقانه‌ترین این اقدامات را یک شرکت استرالیالی انجام داده است که باتری‌های قدیمی را به کود مورد نیاز گیاهان تبدیل می‌کند.

آن طور که یورونیوز گزارش داده، حدود ۹۷ درصد از باتری‌های قلیایی در استرالیا بازیافت نمی‌شوند و قرار گرفتن این باتری‌های استفاده شده در سطل‌های زباله معمولی و دفع آنها در زمین‌، منجر به نشت آنها در خاک و آلودگی می‌شود. اما در اروپا، داستان متفاوت است. قانون این کشور مغازه‌هایی را که باتری می‌فروشند موظف کرده که از مشتریان خود بخواهند تا پس از تمام شدن باتری‌ها آنها را پس دهند. این بدان معناست که درصد بازیافت باتری در اروپا در مقایسه با استرالیا به طور قابل توجهی بالاتر است.

در روش‌های موجود برای بازیافت باتری‌ها آنها را به شدت حرارت می‌دهند تا فلزات داخل آنها ذوب شده و دوباره مورد استفاده قرار گیرند. اما یک مشکل وجود دارد! در طی این فرآیند همه مواد می‌سوزد و عناصر دیگری که از منابع طبیعی استخراج شده‌اند، بلااستفاده می‌مانند.

یک استارتاپ استرالیایی که Lithium Australia نام دارد، روش بهتری برای استفاده از باتری‌هایی که عمرشان تمام شده در نظر گرفته است. برخی از مواد شیمیایی موجود در باتری‌ها سمی هستند اما با روش پیشنهادی این استارتاپ ریزمغذی‌های موجود در باتری‌های قلیایی استخراج و به مواد مغذی برای گیاهان تبدیل می‌شوند.

به عنوان مثال، عنصر زینک (روی) موجود در باتری‌های قلیایی به گیاهان کمک می‌کند تا ماده شیمیایی به نام کلروفیل بسازند. کلروفیل همان چیزی است که گیاهان با بهره‌گیری از آنها نور خورشید را جذب کرده و آب و کربن‌ دی اکسید را به انرژی تبدیل می‌کنند.

آدریان گریفین، مدیر عامل Lithium Australia، در بیانیه‌ای مطبوعاتی گفت: «در سطح جهان، دفع باتری‌های قلیایی به یک مشکل بزرگ تبدیل شده است. طرح ما برای تغییر کاربری باتری‌های مصرف‌شده نه تنها گامی مهم به سمت مدیریت زیست‌محیطی این موضوع است، بلکه می‌تواند تأثیر قدرتمندی بر پایداری باتری‌های یکبار مصرف داشته باشد.»

چگونه باتری به غذای گیاهان تبدیل می‌شود؟

در این فرآیند باتری‌ها ابتدا خرد می‌شوند، سپس در طی فرآیندهای فیلتراسیون متوالی عناصر سمی مانند جیوه و نیکل حذف می‌شوند. در نهایت نیز به جای دفن این مواد سمی در زمین، کارخانه‌های تصفیه زباله‌های خطرناک آنها را به صورت ایمن دفع می‌کنند. تمامی مراحل با دقت زیادی انجام می‌شود زیرا مهم است که مواد سمی به غذایی که ما می‌خوریم راه پیدا نکنند.

عناصر کمیاب حاصله از این فرآیند به عنوان کود محصولات کشاورزی به طبیعت بازگردانده می‌شوند. این کود تاکنون روی گوجه‌فرنگی، پنبه و آووکادو استفاده شده است که نتایج خوبی به همراه داشته است.

مهمترین اخبار حوزه اقتصاد سبز را در صفحه اقتصاد سبز تجارت‌نیوز بخوانید.