به گزارش تجارت‌نیوز، در آخرین تحلیل هزینه‌های دستیابی به انتشار خالص صفر از سوی مک‌کینزی، رقم اعلامی برای سرمایه‌گذاری در این حوزه برابر سالانه ۹٫۲ تریلیون دلار تا سال ۲۰۵۰ است و در مجموع ۲۷۵ تریلیون دلار برای سرمایه‌گذاری نیاز است. این میزان سرمایه معادل شش تا ۹ درصد تولید اقتصاد جهانی است.

آن طور که بلومبرگ گزارش داده، این عدد بزرگتر از آن است که برخی تخمین‌های گذشته فرض می‌کردند اما هر چه بیشتر به حاصل این تریلیون‌ها دلار سرمایه نگاه کنیم، اعداد کوچکتر به نظر می‌آیند و چالش انتقال انرژی پاک به یک فرصت جهانی تبدیل می‌شود.

رقم ۹٫۲ تریلیون دلاری شامل کل سرمایه‌گذاری‌های سالانه، مجموع هزینه‌های جاری و جدید است. جهان در حال حاضر حدود ۳٫۷ تریلیون دلار برای صنایع با انتشار بالا، مانند استخراج سوخت‌های فسیلی، پالایش، و تولید برق تولید سیمان و فولاد هزینه می‌کند. مک‌کینزی تخمین می‌زند که تقریباً یک تریلیون‌ از این رقم می‌تواند به گسترش فناوری‌های کم آلاینده مانند تولید انرژی تجدیدپذیر، برق‌سازی ساختمان‌ها و وسایل نقلیه الکتریکی کمک کند.

همه این‌ها هزینه‌های جدید تنها ۳٫۵ تریلیون دلار در سال است. این هزینه حتی شامل هزینه‌های اضافی مورد نیاز برای رسیدن به انتشار خالص صفر تا اواسط قرن و در نتیجه منجر به افزایش شانس محدود کردن افزایش میانگین دمای جهانی تا آستانه ۱٫۵ درجه سانتیگراد هم می‌شود.

برآوردهای مک کینزی بر اساس سناریوهای آب و هوایی است که توسط کنسرسیومی متشکل از ۶۰ بانک مرکزی و مقامات پولی ایجاد شده است. سناریوی انتشار خالص صفر تا سال ۲۰۵۰ که منجر به ۳٫۵ تریلیون دلار اضافی در هزینه‌های سالانه می‌شود باید با سیاست‌های فعلی مقایسه شود.

گزارشی که به تازگی توسط Aon Plc منتشر شده، نشان می‌دهد که سال ۲۰۲۱ با حدود ۳۳۰ میلیارد دلار زیان اقتصادی مربوط به تغییرات آب و هوایی، سومین سال پرهزینه در تاریخ پس از تعدیل تورم است. خسارات ناشی از تغییرات آب و هوایی به راحتی از هزینه مورد نیاز برای سرمایه‌گذاری در حوزه اقتصاد سبز فراتر می‌رود و لزوم اختصاص سرمایه به این بخش را منطقی جلوه می‌دهد.

جولیو فریدمن، محقق ارشد پژوهشی در مرکز سیاست جهانی انرژی دانشگاه کلمبیا، استدلال می‌کند که سه منبع پول برای انتقال به اقتصاد سبز وجود دارد: «عوارض دهندگان، مالیات‌دهندگان، و سهامداران». راه‌حل دیگر این است که دولت، در نهایت در قالب مالیات‌دهندگان یا سهامداران برای پرداخت وارد عمل شوند. تقریباً هر کشمکش سیاسی بر سر سیاست‌های آب و هوایی بر سر این است که چه کسی پول می‌دهد.

گزارش مک کینزی نشان می‌دهد که این تنگناهای سیاسی ارزش مبارزه را دارند. به هر حال، این گذار مستلزم سرمایه‌گذاری بیشتر، رشد اقتصادی بیشتر و همچنین ایجاد مشاغل بیشتر است تا در نهایت نگرانی‌های موجود برای آینده کره زمین التیام یابند.

مهمترین اخبار حوزه اقتصاد سبز را در صفحه اقتصاد سبز تجارت‌نیوز بخوانید.