با اینکه وعده‌هایی که بسیاری از مسئولان در رابطه با اجرا نشدن اینترنت ملی داده بودند، اما به نظر میرسد با وجود قطعی‌های مکرر اینترنت اپراتورها و تلفن‌های ثابت، همچنین مسدود شدن فیلترشکن‌ها در روزهای اخیر، این طرح در حال اجرا شدن است.
سایت (freedomhouse) در گزارشی اعلام کرد که چین از لحاظ دسترسی به اینترنت محدودترین کشور است و بعد از آن هم ایران در جایگاه دوم محدودیت در دسترسی به اینترنت قرار دارد. آیا ایران می‌خواهد شبیه چین شود؟
طرح «صیانت از کاربران و فضای مجازی» چند روز پیش از دستور کار مجلس خارج شد. اما کنار گذاشتن این طرح به معنای منتفی شدن ماجرای اینترنت ملی نیست. ایران قرار است به چین نفت بدهد و در مقابل آن، چین به ایران کمک کند تا فضای مجازی را کنترل کند.
در شرایط کرونا، فضای مجازی بهترین بستر برای تبلیغات کاندیداهای سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری است. برخی از کاندیداها هم وعده‌هایی درباره اینترنت داده‌اند. از رایگان شدن آن تا افزایش سرعت و پهنای باند. این در حالی است که رئیس جمهوری می‌گوید: «آنهایی که در دولت یازدهم رو در رو و سینه به سینه من شده بودند که باید این فیلتر شود، آن فیلتر شود، الحمدالله همه طرفدار پهنای باند شده‌اند.»
در حالی که مسئولان دولتی در حوزه فناوری اطلاعات از مزیت‌های شبکه ملی اطلاعات می‌گویند و تاکید می‌کنند، پیاده‌سازی این طرح به معنای قطع اینترنت بین‌المللی نیست، به نظر میرسد گروهی از مردم به حرف آنها اعتماد ندارند.
با وجودی که مسئولان ذی‌ربط بارها تاکید کرد‌اند پیاده‌سازی شبکه ملی اطلاعات به معنای قطع دسترسی کاربران به اینترنت بین‌المللی نیست، اما این نگرانی هنوز برای بخشی از افکار عمومی وجود دارد که چنین اتفاقی در آینده رخ دهد.
آمادگی برای قطع اینترنت از سوی آمریکا یکی از دلایلی است که عضو شورای عالی فضای مجازی برای ضرورت پیاده‌سازی شبکه ملی اطلاعات بر آن تاکید کرده است؛ اما تحقق این نگرانی تا چه حد محتمل است و آیا آمریکا اینترنت ایران را قطع می‌کند؟
