برخی گزارشها و اخبار در سال گذشته مدعی شده بودند که صادرات نفت در ایران به روزانه ۱ میلیون بشکه در روز میرسد. این رقم زمانی جلب توجه میکند که بدانیم میزان صادرات نفت ایران در دوران قبل از تحریمها حدود ۲ میلیون بشکه در روز بوده است. اما اظهارات چندی پیش رئیس سازمان برنامه و بودجه نشان میدهد که ایران در سال ۹۹ تنها ۱.۲ میلیارد دلار نفت فروخته است. با این حساب یا آمار یک میلیون بشکه نفت روزانه صحیح نیست یا ایران نفت را ارزان فروخته.
آبان ماه سال گذشته اعضای کمیسیون انرژی اعلام کردند که روند توزیع بنزین و سایر حاملهای انرژی عادلانه نیست و با ارائه طرحی درخواست کردند که نحوه توزیع یارانه حاملهای انرژی تغییر کند.
سخنگوی صنعت برق ایران با تاکید بر کاهش میزان بارندگیها و وضعیت بد منابع آبی، هشدار داد که در صورت مصرف زیاد و غیر استاندارد، احتمال جیرهبندی شدن برق در تابستان وجود دارد.
وزیر نیرو گفت: برنامهای ۱۸۰ روزه داریم که از زمستان ۹۹ آغاز و تا پایان دولت ادامه دارد در این بازه زمانی طرحهای نیروگاهی، سدها، تصفیهخانههای آب و فاضلاب و آبرسانیهای روستایی افتتاح میشوند.
براساس اعلام مسئولان وزرات تعاون، کار و رفاه اجتماعی حدود پنج میلیون نفر درخواست خود را برای اعتراض به عدم دریافت یارانه سوخت به این وزارتخانه ارسال کردهاند و رصد حساب بانکی این افراد از امروز آغاز شده است.
قیمت بنزین در ایران 9 سنت است؛ در حالی که این قیمت در افغانستان هفت برابر ایران است؛ همچنین در سال 98 که هنوز حدود نیمی از آن باقی مانده دولت معادل 132.1 هزار میلیارد تومان یارانه پنهان پرداخت کرده است.
بخش صنعت و معدن بزرگترین مصرفکننده انرژی در کشور است که تولیدکنندگان کانیهای غیرفلزی و فلزات اساسی در این بخش بیشترین مصرف را دارند، همچنین مجموع کل یارانههای پنهانی در بخش کشاورزی از مصرف حاملهای انرژی و آب حدود 43.3 هزار میلیارد تومان است.
در پی تغییرات احتمالی که رئیس سازمان برنامه و بودجه در خصوص بودجه سال 99 عنوان کرده، حذف یارانه حاملهای انرژی و افزایش پایه پولی و پوشش مالیاتی از جمله مواردی است که میتوان برای اقتصاد کشور پس از حذف نفت از بودجه متصور شد.
آرامش شکننده در بازار پلیمرها با جرقههای پراکنده رشد نرخ همراه شده است، اگرچه در بورس کالا هنوز نیاز به افزایش حجم عرضهها مخصوصا گریدهای جذاب به خوبی حس میشود.
نحوه مصرف انرژی در دنیای امروز یکی از مباحث مهم کشورها به شمار میرود. چراکه انرژی نقش اساسی در اقتصاد و امنیت سیاسی دارد. اما متأسفانه ایران با داشتن بزرگترین ذخایر منابع هیدروکربوری دنیا در حال حاضر تنها کشوری است که نمودار مصرف انرژیاش همچنان صعودی است. این درحالی است که از سال 1379 تاکنون شرکتی در ایران تأسیس شده که تمرکزش روی بهینهسازی مصرف سوخت است. تصور میشود که با وجود چنین شرکتی نباید امروز از مصرف بالای بنزین و گاز و دیگر فرآوردههای کشور دم زده میشد. اما چرا؟ مشکل کجاست و برنامه ایران برای آینده چیست؟