محمدابراهیم رئیسی، کارشناس انرژی، در مورد مشکل بحران آب در تهران و خارج شدن سد ماملو از مدار عنوان کرد: به طور کلی احتمال خروج سد ماملو از مدار وجود دارد و فشار بر آبهای زیرزمینی آورده می‌شود. راهکار طولانی‌مدت بحران آب، مدیریت مصرف و کاهش رشد جمعیت در تهران است؛ این موضوع در اولویت قرار دارد، نه تامین آب به هر قیمتی. نمی‌توان اجازه داد که چرخه باطل «افزایش جمعیت، افزایش مصرف و تامین منابع به هر قیمت» همچنان ادامه یابد.
هشدارها در مورد بحران آب در تابستان امسال ادامه دارد. هشداری که بارها از سوی مسعود پزشکیان، رئیس جمهوری، هم مطرح شده است. او چندی پیش در جلسه شورای برنامه‌ریزی و توسعه استان تهران متذکر شد: در سال ۱۴۰۴ تهران با ناترازی شدید آب مواجه می‌شود و با این نوع توسعه‌ای که تهران در پیش گرفته است، دیگر امکان زندگی در آن وجود ندارد.
بحران کمبود آب نیازمند استفاده از روش‌های نوین و زیرساختی برای جبران آن است. این اقدامات به منابع مالی نیاز دارند، اما وزیر نیرو از کمبود بودجه برای پیشبرد پروژه‌های آبی خبر داده است.
آب‌بهای مشترکان برای سال 1404، به‌طور متوسط 28 درصد افزایش یافت. در همین زمینه، مشترکانی که بیش از دو برابر الگو مصرف می‌کنند، مشمول یارانه نیستند. اما آیا با افزایش قیمت آب، بحران کم‌آبی برطرف می‌شود؟
با تشدید بحران آب و کاهش شدید ذخایر سدهای اطراف پایتخت، احتمال جیره‌بندی آب در تهران قوت گرفت. کاهش بارندگی، فرسودگی زیرساخت‌های آبی، سیاست‌های خودکفایی در کشاورزی، رشد جمعیت، افزایش مصرف و مشکلات کلان سیاست‌گذاری از مهم‌ترین دلایل بحرانی شدن اوضاع آب در کشور هستند.
کمبود آب در کشور، عمدتاً به سیاست‌های دولت‌ها در زمینه برداشت از آبهای زیرزمینی و حفر چاه‌های متعدد برای دستیابی به سیاست خودکفایی مرتبط می‌شود. با این اوصاف، آیا می‌توان با برخوردهای قضایی و پلیسی جلوی بحران آب را گرفت؟
وزیر نیرو از انتقال جمعیت به سواحل برای بازچرخانی آب و تامین آب شرب از آب دریا خبر داده است. محمدابراهیم رئیسی، کارشناس حوزه آب، در همین زمینه عنوان کرد: با انتقال جمعیت و تمرکز بر راهکارهای عرضه آب، نمی‌توان تنش آبی را برطرف کرد. تنش آبی مربوط به سیستم ناکارآمد انتقال و توزیع و نبود مدیریت مصرف است.
بر اساس آخرین آمار وضعیت منابع آب زیرزمینی در ایران به شدت بحرانی است. سالانه حدود ۵ میلیارد مترمکعب از حجم آبهای تجدیدناپذیر و آبخوان‌های کشور کاهش می‌یابد و این روند نگران‌کننده نشان‌دهنده استفاده بی‌رویه از این منابع و ناتوانی در بازسازی و احیای آنهاست که به بروز پدیده‌هایی مانند فرونشست زمین در مناطق مختلف منجر شده است.
پایداری منابع آبهای زیرزمینی در سراسر ایران در معرض خطر است. میزان برداشت آبهای زیرزمینی در البرز، گلستان و تهران فاجعه‌بار است. افزایش جمعیت غیراصولی، صنعتی‌شدن سریع و کشاورزی گسترده فشار زیادی بر منابع آبی ایران وارد کرده است.
مدیرکل آزمایشگاه‌های مرجع سازمان غذا و دارو گفت: اظهارنظر در مورد اینکه مصرف آب چاه فقط منجر به بروز سنگ کلیه می‌شود، غیرمسئولانه و غیرکارشناسی است، آب چاهها ممکن است آلودگی‌های زیادی داشته باشند که به دلیل نزدیکی به مناطق مسکونی، کشاورزی، مراکز صنعتی و منابع دیگر آبهای زیرزمینی متصل آلودگی به ترکیبات آلی، نیترات و سولفات داشته باشد.
کمبود آب یکی از چالش‌های اصلی ایران در سال‌های اخیر است. خشکسالی‌های پیاپی، رشد جمعیت و افزایش تقاضا برای آب، تنش‌های زیادی بر منابع آبی کشور وارد کرده است. آیا کشور ما نیازمند انتقال آب بین حوضه‌ای است؟
یک کارشناس حوزه آب گفت: بارگذاری‌ها باید برداشته شوند تا آبخوان‌ها حفظ شوند، باید بخش کشاورزی حذف و صنعت و گردشگری توسعه داده شود که بسیار کم‌مصرف هستند و در کنار آن واردات مواد غذایی کنار هم بارگذاری کم انجام شود، ولی در هر حال به طور خوشبینانه ۴۰ درصد آسیبی که به جغرافیای ایران وارد شده قابل بازگشت نیست.
