عضو کمیسیون بهداشت درباره عدم تامین ارز در بخش دارو و تجهیزات پزشکی توضیحاتی ارائه کرد و گفت: الان مجلس بین دو تقاضای متفاوت گیر کرده است. یکی شرکتهای تولیدکننده که به هر حال مدعیاند با این نوسانات ارز، هزینه تولید دارو برایشان بالاتر رفته و با قیمتهای قبلی نمیصرفد. اما با فشاری که هم مجلس دارد و هم سازمان غذا و دارو، قیمت به صورت دستوری پایین نگه داشته شده است. ولی به هر حال گاهاً سازمان غذا و دارو هم برای اینکه کیفیت دارو افت نکند، مجبور است با برخی از افزایش قیمت داروها موافقت کند.
حذف ارز ترجیحی دارو خبری بود که روز گذشته معاون وزیر صمت مطرح کرد. این خبر باعث افزایش نگرانیها نسبت بالارفتن قیمت دارو شد. با این حال بسیاری از کارشناسان معتقدند که تخصیص این ارز از ابتدا اشتباه بود؛ چراکه باعث قاچاق دارو میشد. در واقع یارانه دارو با این سیاست به جیب کشورهای همسایه میرود.
بانک مرکزی اعلام کرد: حسب دستور رئیسجمهور، با هماهنگی وزارت بهداشت و براساس اولویتهای اعلامی آن وزاتخانه، ضمن تخصیص سهمیه جدید در این خصوص، حداکثر تلاش لازم برای تامین ارز مورد نیاز معمول خواهد شد.
بانک مرکزی گفته ۷۷۰ میلیون دلار ارز برای واردات دارو تخصیص داده شده اما رئیس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران گفته بود این رقم فقط ۱۱ میلیون دلار بوده است. دلیل این اختلاف آماری چیست؟
حذف ارز دولتی دارو در سال 99 درحالی اتفاق افتاد که قدرت خرید مزدبگیران با افزایش هزینهها و کاهش درآمدها بهدلیل شیوع کرونا، بیش از پیش کم شده بود. اما سوال این است که اگر فرایند ثبت سفارش پنج یا شش ماه طول میکشد چرا از اردیبهشت ماه که نرخ ارز دارو نیمایی شد بلافاصله دارو گران شد؟ آیا حدف ارز دولتی دارو به تنهایی کافی بود تا قیمت دارو تا این حد سربه فلک بکشد؟
