ذوب‌آهن اصفهان از آغاز تاکنون، به‌عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده فولاد ساختمانی و ریل در ایران شناخته می‌شود. تولیدات این کارخانه، زیربنای توسعه بسیاری از پروژه‌های عمرانی و صنعتی بوده است؛ از پل‌ها و ساختمان‌های مقاوم گرفته تا ریل‌هایی که شبکه حمل‌ونقل ریلی کشور را گسترش داده‌اند.
خریداران سهام ذوب آهن در یک ماه و نیم گذشته نشان داده‌اند، تصمیمی مبنی بر عقب‌نشینی از روند صعودی ندارد. عبور و تثبیت قیمت بالاتر از محدوده مقاومتی، چشم‌انداز روشنی را در ذهن سهامداران ذوب ترسیم کرده است.
اعتراضات کارگران شرکت‌های فولادی در اصفهان و یزد به دریافت نکردن حقوق و مطالبتشان همزمان با ارتقای جایگاه ایران در تولید جهانی فولاد جریانی متناقض را رقم زده است.
در شرایط فعلی که قیمت بسیاری از کالاها در بازار محصولات فولادی به یکباره افزایش یافته، قیمت تیرآهن ذوب آهن که حتی از نرخ مواد اولیه آن یعنی شمش فولادی پایین‌تر است، جلب توجه می‌کند.
در حالی که اصفهان درگیر مشکلات خشکسالی است، زمزمه‌هایی درباره سرمایه‌گذاری ذوب‌آهن از این استان به سیستان و بلوچستان، شنیده می‌شود. در مدت اخیر اخباری از سرمایه‌گذاری ذوب‌آهن در مناطق دیگر شنیده می‌شود، آیا این معنای انتقال این مجموعه صنعتی از اصفهان است؟
معاون خرید شرکت ذوب‌آهن اصفهان از کمبود مواد اولیه آهن‌دار خبر داد و گفت می‌توان یکی از دلایل لغو افزایش سرمایه نماد ذوب آهن را کمبود مواد اولیه برای خط تولید این شرکت دانست.
معاون بهره‌برداری شرکت ذوب‌آهن اصفهان گفت: با وجود شرایط تحریمی، با توجه به نیاز کشور و دستورات سازمان‌های بالادستی ماهانه حدود ۵۰ درصد تولیدات ذوب‌آهن در داخل مصرف و بقیه صادر می‌شود.
معاون بهره برداری شرکت ذوب آهن گفت: با وجود شرایط تحریمی کشور، یکی از استدلال‌های ذوب آهن جهت رعایت استانداردهای ملی و جهانی این است که اکنون بین ۴۰ تا ۵۰ درصد محصولات این شرکت صادر می‌شود.
وزیر صنعت ذوب آهن اصفهان را مادر صنعت فولاد دانست و گفت: این مجتمع عظیم صنعتی با تکیه بر دانش داخل و پتانسیل نیروی انسانی توانایی رفع گلوگاه‌های خود را دارد.
