رود دجله فقط یک رودخانه نیست؛ شاهرگ حیات عراق، حافظ تمدنهای باستانی و ستون اصلی زندگی میلیونها انسان است. از نخستین روزهای شکلگیری تمدن بشر تا امروز، دجله نقشی اساسی در کشاورزی، مذهب، اقتصاد و فرهنگ این سرزمین ایفا کرده است. اما اکنون این رود تاریخی با بحرانی بیسابقه روبهروست؛ آلودگی شدید، کاهش چشمگیر حجم آب، سوءمدیریت داخلی و فشار سدهای بالادست، دجله را به مرز نابودی رسانده است.
بازرس کل استان با هشدار نسبت به تصاحب اراضی حریم رودخانهها توسط افراد فرصتطلب گفت: بستر رودخانهها قابل تملک خصوصی نیست و باید با متخلفان و همکاران آنها برخورد قاطع صورت گیرد.
یک متخصص مدیریت زیستبومهای تالابی به خبرآنلاین میگوید: «اگرچه تغییرات اقلیمی و استقرار صنایع آببر، از عوامل تشدیدکننده خشکی کارون هستند، اما مشکل کلیدی ناشی از حکمرانی نادرست و مدیریت ناکارآمد منابع آب است؛ که در ذیل این موضوع، احداث سدها و فشار کشتهای آببر، ریشههای اصلی بحران محسوب میشوند.»
در دنیایی که رودخانهها از دیرباز یکی از اساسیترین منابع تأمین آب شیرین و زیربنای تمدنها بودهاند، شاید عجیب به نظر برسد که برخی از کشورها هیچ رودخانه دائمی ندارند. با این حال، در کمال شگفتی، این کشورها نه تنها زنده ماندهاند، بلکه با استفاده از تکنولوژیهای نوین، مدیریت هوشمند منابع و رویکردهای پایدار، بهسوی توسعه و پیشرفت گام برداشتهاند.
