اخیراً فیلمی بازنشر شده که آقای جلیلی برای توجیه آقای رئیسی می‌گوید که: «هر یک میلیون تن تولیدات پتروشیمی ۲۰۰هزار شغل ایجاد می‌کند!» و مفاد آن موجب مضحکه کارشناسان شد، تمام اطلاعات این ویدئو مبتنی بر اطلاعات نادرست و مخدوش و غیرعقلانی است و البته اطلاعات آنان در همه زمینه‌ها از همین نوع است.
یک روزنامه اصلاح‌طلب نوشت: جلیلی شخص خودش اهمیت خاصی نداشته. در دوره‌ای به دلیل اینکه در سایه احمدی‌نژاد قرار گرفت، مطرح شد و پس از آن نیز به نظر می‌رسد صرفاً در نقش یک بالانسر در فضای سیاسی باقی ماند.
مردان سعید جلیلی در چه نهادهایی در خدمت او هستند و چرا حضور آنها در این نهادها می تواند برای جریان سیاسی جلیلی سرنوشت‌ساز باشد؟ آیا دولت سایه او امروز کمتر از یک دولت واقعی پیاده نظام و نیرو در بخش های مختلف به خود اختصاص داده است؟
نزدیک به هشت ماه از برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری چهاردهم و پیروزی مسعود پزشکیان می‌گذرد. تب و تاب انتخابات در همه حوزه‌ها فروکش کرده به جز یک مورد؛ اختلاف نظر و گلایه‌های حلقه نزدیکان محمدباقر قالیباف و سعید جلیلی. سوال اصلی و مسئله ریشه‌ای در این اختلاف‌نظر به یک تصمیم بازمی‌گردد؛ اگر یکی از دو نفر جلیلی و قالیباف به نفع دیگری کنار رفته بود چه اتفاقی می‌افتاد؟
جریان جلیلی و جبهه پایداری البته سعی دارند با تشکیک در موارد مختلفی پیرامون مصوبه دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی فشار برای ابلاغ این قانون را به حداکثر برسانند. با این وجود این جریان نمی‌تواند به صورت کامل نیز اختیارات دبیرخانه را زیر سوال ببرد چراکه با این کار بسیاری از مصوبات عجیب تاریخی در دو دهه گذشته ذیل حضور سعید جلیلی در دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی نیز با چالش مواجه می‌شوند.
به نظر می رسد جلیلی با علم کامل و شناخت از بدنه رای در بخش های مختلف ایران و تهران به صورت گزینشی سعی دارد تا سبد رای اصولگرایان به خصوص در میان نوجوان در آستانه رأی دادن را به سرعت آرامی به سمت خود سوق دهد.
در نگاه جلیلی و تیم او اصلا نباید مذاکره کرد و حتی اگر رهبری هم مجوز می‌داد چه بسا انجام نمی‌داد یا با اکراه انجام می‌داد ولی پزشکیان گفته مذاکره می‌کنیم منتها نه به هر قیمت.
امیر حسین ثابتی با بیان تجربه های تلخ دولت مردان ایران در قبل و بعد از انقلاب با کشور آمریکا اظهار داشت: درباره تجربه تلخ اعتماد به غرب خصوصا امریکا در دولتهای قبل و بعد از انقلاب تجربیات تلخی در تاریخ ایران و حتی کشورهای مختلف به یادگار مانده است.
