در حالیکه صادرات کنسانتره و سنگآهن نسبت به سال گذشته دو برابر شده، صادرات میلگرد و مقاطع طویل بیش از ۲۰ درصد کاهش یافته است. این روند متناقض، انتقادهای قدیمی را بر سر صادرات مواد اولیه برانگیخته است. اما در شرایطی که عوامل مؤثری چون سیاستهای ارزی، محدودیت انرژی و ضعف تقاضای جهانی همزمان بر بازار اثر میگذارند، آیا ریشه مشکل را تنها در صادرات مواد اولیه باید جستوجو کرد؟
گزارش تازه انجمن فولاد از جهش ۸۰ درصدی صادرات سنگآهن خبر میدهد؛ عددی که فولادسازان را نگران کمبود مواد اولیه کرده، اما انجمن سنگآهن توپ را به زمین بحران انرژی انداخته و میگوید مشکل اصلی خاموشیهاست نه میزان صادرات سنگآهن.
بازار جهانی فولاد در رکود و ناپایداری عمیق به سر میبرد و ایران در میان این شرایط بحرانی با مشکلات جدی در زنجیره تامین سنگ آهن مواجه است. کاهش تولید جهانی، جنگهای تجاری و سیاسی و قیمتگذاری دستوری داخلی، صنایع فولاد کشور را به سمت رکود و بحران کشانده است. آیا راهکاری برای نجات این بخش حیاتی وجود دارد؟
عملکرد پنج ماه نخست امسال در بخش معدن و صنایع معدنی نشان میدهد ارزش صادرات آن به بیش از چهار میلیارد و 418 میلیون دلار رسید که در مقایسه با دوره مشابه پارسال، رشد 12 درصدی را نشان میدهد.
صادرات سنگآهن که بزرگترین صادرات غیرنفتی ایران است، از اقدامات خصمانه واشنگتن تاثیری نخواهد پذیرفت، زیرا عمده سنگ آهن صادراتی به مقصد چین است که از تحریمهای یکجانبه آمریکا حمایت نمیکند.
