مسعود پزشکیان به همراه امیر عزیز نصیرزاده وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با حضور در مجموعه هوافضای سپاه از آخرین و جدیدترین دستاوردها و توانمندی‌هایی فضایی وزارت دفاع بازدید کرد.
سیدحسن خمینی خطاب به رئیس‌جمهور و اعضای هیات دولت اظهار داشت: شما از مردمی رای گرفتید که از شما انتظار تخصص، توکل و شجاعت در تصمیم‌گیری دارند. مردم سرمایه شجاعت را در رئیس‌جمهور دیدند و به ایشان رای دادند و ایشان هم در این روزگار سخت بار سختی را به دوش می‌کشد.
حسین مرعشی درباره عملکرد ۵ ماهه دولت پزشکیان گفت: همانطور که ساخت و ساز و عمران کشور به نظامی در این باره نیاز دارد تا بر ساختار و عملکرد آن نظارت کند و مسئولیت موضوعات مختلف، در این باره را بپذیرد، نظام سیاسی کشور هم به چنین ساختاری نیازمند است.
در وبسایت کارزارهای ستاد امر به معروف و نهی از منکر تهران کارزاری درباره «ترویج بی حجابی توسط دشمن» به راه افتاده است. در این کارزار، خطاب به رئیس جمهور نوشته شده است که «آقای پزشکیان آزادسازی پیام رسان های خارجی مهر افتخار نیست، مهر وطن فروشی است.».
رئیس‌جمهور در جلسه استانداران گفت: «دل‌مان نمی‌خواست مازوت بسوزانیم و وزیر نیرو گفته بود اگر دو ساعت خاموشی بدهیم مشکل حل می‌شود، اما محاسبه درست نبود و متوجه شدیم حتی اگر یک روز هم خاموشی می‌دادیم مشکل حل نمی‌شد».این در حالی است که از اواخر آبان با تبلیغات فراوان گفته شده بود دولت با تصمیمی شجاعانه بین خاموشی و سلامت مردم، دومی یعنی حفظ سلامت مردم را انتخاب کرده و دستور قطع مازوت‌سوزی صادر شده است.
ماجرای دیوار چینی پزشکیان در سفر به خوزستان پر سر و صدا بود. طبق عکس و فیلم‌هایی که در رسانه‌های فضای مجازی دست به دست می‌شود، رئیس جمهور و معاون اجرایی او رسما لباس کار پوشیده، بیل به دست گرفته و مشغول دیوارچینی هستند.
فاطمه مهاجرانی نوشت: معنای اینکه چرا پزشکیان در اهواز خودش دست به کار شد و در ساخت یک مدرسه مشارکت کرد، از اظهارات او در نشست «توسعه عدالت در فضای آموزشی با مشارکت مردم» بهتر فهمیده می‌شود.
پزشکیان گفت: آموزش انسان‌ها و ارتقای شعور و دانایی همه با کمک آموزش و پرورش صورت می‌گیرد. اگر این اتفاق رخ دهد دیگر دشمن نمی‌تواند حتی فکر اینکه در کشور ما از دعواها استفاده و اهداف خود را دنبال کند، امکان تحقق نخواهد داشت.
شقشقیه به معنای گفتار بی‌معنا یا سخن پوچ است. این واژه معمولاً برای توصیف حرف‌هایی به کار می‌رود که بدون فکر یا هدف خاصی بیان می‌شوند و فایده‌ای ندارند. در برخی موارد، به سخنان نامفهوم یا چرند نیز اشاره دارد.
