میدان گازی پارس جنوبی بزرگترین میدان گازی جهان بوده که بین ایران و قطر مشترک است. میدانی که روند توسعه آن گرفتار پیچوخم تحریمها شده بود، در دولت یازدهم سرعت گرفت و بهرهبرداری از ۵ فاز ۱۷، ۱۸، ۱۹، ۲۰ و ۲۱ باعث شد نه تنها نیاز بازارهای داخلی تامین شود، بلکه میزان برداشت از این میدان با کشور همسایه برابر شد.
مدیرعامل شرکت قطر پترولیوم روز یکشنبه در مصاحبهای با شبکه الجزیره اعلام کرد: علیرغم قطع روابط دیپلماتیک امارات متحده عربی با قطر، صادرات نفت به این کشور را قطع نمیکنیم.
کشمکشهای بین ایران و هند در مورد توسعه میدان گازی فرزاد B اوایل سال جاری به گروکشی رسید و زمانی که ایران به طور قطع اعلام کرد امتیاز توسعه این میدان را به هند نمیدهد، هندیها در مقابل اعلام کردند پالایشگاههای دولتی هند قصد دارند میزان خرید نفت خود از ایران را در سال ۱۸-۲۰۱۷ یکپنجم کاهش دهند و اگر در تصمیم تهران تغییری حاصل نشود، میزان کاهش خرید را بیشتر خواهند کرد.
آمارهای جدید موسسه بیپی از میزان تولید انرژی جهان نشان میدهد تولید نفت ایران در سال ۲۰۱۶ که میعانات را هم شامل میشود با ۱۸ درصد افزایش به ۴.۶ میلیون بشکه در روز رسیده است.
معاون رئیس کمیته مدیریت شرکت گازپروم روسیه گفت، این شرکت روسی در حال مذاکره برای تحویل گاز به هند است. وی همچنین احتمال عملیات سواپ گاز با ایران را در این زمینه دور از انتظار ندانست.
به نظر میرسد که با وجود اهمیت روزافزون گاز در اقتصاد انرژی ایران، هنوز اهمیت آن به اندازه نفت شناخته شده نیست. در این بخش سعی میکنیم تصویر ملموستری از ارزش صنعت گاز (بالادست) کشور داشته باشیم. ایران «دومین» کشور دنیا از حیث منابع گاز طبیعی و سومین کشور دنیا (بعد از آمریکا و روسیه) […]
فاز ۱۳ پارس جنوبی از جمله پروژههایی است که قرارداد آن خردادماه ۱۳۸۹ و در قالب طرحهای موسوم به ۳۵ ماهه امضا شد، پیشرفت این طرح پیش از آغاز به کار دولت یازدهم حدود ۵۰ درصد تخمین زده شد.
مجری طرح توسعه فاز 13 پارس جنوبی گفت: به منظور آمادگی پالایشگاه این فاز برای انتقال گاز شیرین به خط ششم سراسری در پاییز امسال، عملیات اتصال آن با هماهنگی دیسپچینگ شرکت ملی گاز و منطقه 10 عملیات انتقال استان بوشهر در یک عملیات فشرده 60 ساعته با موفقیت انجام شد.
سرنوشت نفت کشورمان در چند سال اخیر با تحریمها گره خورده بود؛ به طوریکه تحریمها نه تنها باعث کاهش میزان تولید نفت و در نتیجه کاهش میزان صادرات نفت شد بلکه روی تعاملات نفتی ایران با غولهای بزرگ نفتی و همچنین نوسازی پالایشگاهها و میزان تولید محصولات پتروشیمی تاثیر منفی گذاشت.