وام گرفتن از بانک در ایران، ظاهرا کاری «سهل و ممتنع» است: برخی خیلی راحت از بانک وام میگیرند (و پس نمیدهند) و برخی هم برای گرفتن وامهای چند ده میلیون تومانی، باید از هفتخوان رستم عبور کنند و در نهایت وامی بگیرند با سود ۱۸ درصد و گاهی بالاتر!
به گزارش تجارتنیوز، اما وضعیت پرداخت وام در کشورهای دیگر متفاوت است. در برخی از کشورها بانکها به مشتریان التماس میکنند که وام بگیرند. آن هم وامی با نرخ سود بسیار اندک. نرخ سود وام در برخی کشورها ۵۰ درصد است و در برخی نیم درصد!
در این مقاله قرار است به این پرسش پاسخ میدهیم که گرفتن وام یا اخذ تسهیلات از بانکها در کشورهای دیگر چگونه است و نرخ سود وام در هر کشور چقدر است؟
نرخ تورم و سود دو رقمی
در ایران که نرخ تورم در نیم قرن گذشته کمابیش دو رقمی بوده، «نرخ بهره« هم باید دو رقمی باشد تا قرضدهنده (بانک) انگیزه کافی برای قرض دادن (اعطای وام) داشته باشد. اما نرخ تورم گاهی در ایران آنقدر اوج میگیرد که عملا بانک ضرر میکند و وامگیرنده، در هر حالت نفع میبرد.
به همین دلیل، بانکهای ایرانی در پرداخت وام سختگیری میکنند و روشهایی را به کار میبرند که سودشان تضمین شود: باید پول را چند ماه قبل از اخذ وام در حساب بلوکه کنید؛ چند نفر ضامن با حقوق دولتی بیاورید؛ سند ملک گرو بگذارید و… .
وقتی که التماستان میکنند وام بگیرید!
اما اوضاع در بسیاری از کشورهای جهان، دقیقا بر عکسِ این است، در حالی که شاید باور این موضوع برای شهروندان ایرانی دشوار باشد. در واقع، در بسیاری از کشورهای جهان، بانکها به شما التماس میکنند که از آنها وام بگیرید، چرا که کارشان در واقع همین است!
در ایران که نرخ تورم بسیار بالا است، «وام گیرنده» برنده است، چرا که ارزش پولی که در آینده به بانک پس میدهد، کمتر از ارزش پولی است که امروز قرض کرده است. از آن سو، در کشورهایی که نرخ تورم در آنها بسیار پایین است (مثلا ژاپن، آلمان و فرانسه) کسی انگیزه ندارد که پولش را در بانک به ودیعه بگذارد تا مثلا سالانه ۳ درصد سود بگیرد.
این در حالی است که در برخی کشورها، نرخ سود سپردهگذاری بانکی در عمل حتی منفی است، به این معنی که بانک نه فقط در مقابل سپرده شما به شما سود نمیدهد، که از شما بابت انجام عملیات بانکی کارمزد هم میگیرد.
به این ترتیب، انگیزه سپردهگذاری پول در بانک کاهش پیدا میکند و وقتی سپردهای وجود نداشته باشد، بانک نمیتواند وام زیادی هم به متقاضیان بدهد. از آن سو، بانک ترجیح میدهد مشتریان جدید را ترغیب به اخذ وام کند تا دستکم به صورت سالانه از آنها بابت وامِ پرداختشده سود بگیرد.
به این ترتیب، بانک کارمندانی دارد که دوره میگردند و به صاحبان کسبوکار پیشنهاد دریافت وام میدهند، دقیقا برعکس ایران!

ایران یکی از کشورهایی است که بالاترین نرخ بهره وام بانکی را دارند.
نرخ سود وام در کشورهای دیگر چقدر است؟
اما بانکهای کشورهای مختلف چه میزان وام میدهند و بابت این وام چقدر سود دریافت میکنند؟ قاعده کلی این است که هر چه نرخ تورم در یک کشور بالاتر باشد، نرخ سود (یا با تقریب، نرخ بهره) وام هم بالاتر است. بر این اساس، کشورهایی مانند ونزوئلا، آرژانتین، ایران و ترکیه، سرآمد کشورهایی هستند که بالاترین نرخ سود وام بانکی و بالاترین نرخ سود سپردهگذاری بانکی را دارند.
دادههای سال ۲۰۲۰ میلادی موسسه «تریدینگ اکونومیکس» نشان میدهند که ماداگاسکار با نرخ بهره وام در حد ۴۹ درصد، بالاترین نرخ بهره را دریافت میکند. ایران هم با نرخ بهره ۲۲ درصد، یکی از بالاترین نرخهای بهره وام در جهان را داشته است. با این همه، حتی با در نظر گرفتن نرخ تورم رسمی در ایران در این بازه زمانی (بین ۳۰ تا ۴۵ درصد) اخذ وام از بانک عملا به سود وامگیرنده تمام شده است.

نرخ بهره وام در کشورهای مختلف
اخذ وام در ترکیه اما حتی بیش از ایران به نفع وام گیرنده بوده است. بر اساس این دادهها، نرخ بهره وام در ترکیه در سال ۲۰۲۰ میلادی معادل ۱۸٫۵ درصد بوده و این در حالی است که نرخ تورم گزارش شده در این کشور، معادل حدود ۱۲ درصد بوده است.
با این همه، در برخی کشورهای توسعهیافته اروپایی و آسیایی نرخ بهره وام بانکی بسیار پایین است. به عنوان نمونه، این نرخ در کرهجنوبی حدود ۲٫۸ درصد، در سوئیس حدود ۲٫۶ درصد و در بریتانیا حدود ۰٫۵ درصد است.
به این ترتیب، وام گرفتن در این کشورها در واقع مجانی تمام میشود. با این همه، باید این واقعیت را هم در نظر گرفت که نرخ سود سپردههای بانکی هم در این کشورها به همین اندازه پایین است. به این ترتیب، درخواستکننده وام باید توجیه مناسبی برای دریافت وام داشته باشد تا بتواند بانک را قانع کند که به او وام بدهد!
اصلا بانکها چطور کار میکنند؟
اما جدای از پاسخ به سوال نرخ سود بانکی، بد نیست نگاهی هم به این موضوع بیندازیم که بانکها اساسا چطور کار میکنند؟ برای پاسخ به این پرسش هم لازم است نگاهی به «ترازنامه بانکی» بیندازیم که در واقع، کارکرد اصلی بانکها را نشان میدهد.
ترازنامه (Balance sheet) در واقع نشاندهنده میزان «بدهیها» در مقابل «مطالبات» است. مثلا، اگر شما ترازنامه مالی میان خودتان و دوستتان را بنویسید، در نهایت معلوم خواهد شد که چه کسی به دیگری بدهکار است و اینکه میزان این بدهی چقدر است.
ترازنامه بانکی هم همین کارکرد را دارد و در سادهترین حالت، متشکل از دو ستون «داراییها» در مقابل «بدهیها» است. ستون «داراییها»، نشان میدهد که یک بانک در واقع چقدر پول دارد (چقدر پول در این بانک جمع شده است).
با این همه، باید توجه داشته باشیم که تمام وامهایی که مردم از بانک گرفتهاند هم در واقع در ستونِ داراییهایِ بانک نوشته میشود، چراکه بانک در واقع به مردم پول قرض داده و فرض بر این است که هر ماه اقساط این وامها را دریافت میکند.
در مقابل، در ستون «بدهیها»، بانک باید سود حاصل از سپردهگذاری مردم را بنویسد. شما در مقابل سپردهگذاری در بانک، انتظار دارید روزانه یا ماهانه سودی دریافت کنید و به همین دلیل، بانک در واقع به شما بدهکار است و بدهیاش را هم ماهانه در قالب سود به شما پرداخت میکند.
اما علاوه بر این، بانک به سهامداران خود هم بدهکار است. این سهامداران، سهام بانک را از بازار سرمایه خریداری کردهاند و البته ممکن است در بدوِ تاسیس بانک، در تامین بخشی از سرمایه اولیه مورد نیاز برای آغاز به کارِ آن هم مشارکت کرده باشند.

بر خلاف ایران که مشتری باید برای اخذ وام التماس کند، در بسیاری از کشورها این بانک است که به مشتریها التماس میکند وام بگیرند.
آیا بانک از وام دادن سود میکند؟
با این مقدمه نه چندان کوتاه، حالا میتوانیم به سراغ ساز و کار اعطای تسهیلات (یا همان وام) از بانکها برویم. ماجرا ساده است، اما همین اصل ساده، کلِ اقتصاد مدرن در جهان را به پیش میراند: بانک پول را از مردمِ عادی میگیرد، آن را در قالب تسهیلاتِ بانکی به کسانی که متقاضی دریافت وام هستند پرداخت میکند و در این میان، سودی هم به سپردهگذاران (مردم عادی) که پولشان را در بانک به ودیعه گذاشتهاند، پرداخت میکند. خودِ بانک هم کارمزدی دریافت میکند که در واقع، سود «نظام بانکداری» در آن نهفته است.
به طور کلی، نرخ سود با توجه به «نرخ بهره» در اقتصاد تعیین میشود. «نرخ بهره» (Interest rate) یکی از اصلیترین مفاهیم در اقتصاد بانکداریِ مدرن است، اما دستکم با همین بیان، چندان در فضای عمومیِ ایران جا نیفتاده و دلیل این موضوع هم، کژکارکردِ نهاد «بانک مرکزی» در ایران است.
منظور از «نرخ بهره» به بیان ساده این است: من امروز پولی به شما قرض میدهم، اما از آنجا که اولا از آسایش خودم کاستهام تا به شما آسایش بدهم و ثانیا ممکن است ارزش پولِ من در گذر زمان کاهش پیدا کند، شما باید علاوه بر بازگرداندن اصل پول، «بهره» این پول را هم به من بدهید. این همان «نرخ بهره» است.
به نام خدا
اولا بانک ها سود خودشان رو از پول میگیرند و چون پول مال مردم هست و بی ارزش میشود در واقع این مردمی که پول تو بانک دارند ضرر می کنند نه بانک ها .
ثانیا پولی که یک شخص وام میگیرد برای هر استفاده ای باشد به سرعت به داخل بانک دیگری برمیگردد و آن بانک مجدد همان پول را وام می دهد و بانک وام دهنده قبل هم اقساط دریافتی پول ها را وام میدهد و باعث ایجاد نقدینگی ساختگی و تورم اجباری می شوند این فاجعه ای هست که سیستم ربوی بانک ها دارن رقم میزنند و کسی نیست جلویش را بگیرد
امروز با ۵۰۰ یه خونه بخری دو سال دیگه میشه ۳میلیارد در حالی که با اقساطش میدی ۸۰۰ تومن . پول بانک همون ۸۰۰ میمونه ولی تو پولت ذره ذره شده ۳ میلیارد ، این یعنی بانکها خودشون وار این بازی بشن خیلی سود میکنن تا بیان وام بدن ، الان اکثر بانکها به این بازی وارد شدن شدن مافیای اقتصادی
جنابعالی ساده ای.بانک ها خودشون هزار خانه و زمین و کارخانه به نام خودشون دارن.وقتی به جنابعالی وام میدن قیمت خونه رو هم ۱۰۰ درصد افزایش دادن و نیز به تو وام دادن ۲۵ درصد یعنی خونه ای که نباید افزایش قیمت میخورد رو به تو ۱۲۵ درصد اضافه فروختن.در بقیه زمینه ها مثل کالا هم بانک همین روش رو داره
اگر یک تولید کننده در کشورهای پیشرفته جهت سرمایه در گردش وام بخواهد با چه درصدی به آن وام می دهند؟
من ده میلیون وام گرفتم نهصد هزار تومانش رو اصلا ندادن
باز پرداختش وقتی حساب کردم بیشتر از شانزده ملیون شده بود
به اضافه اون نهصد تومان میشد بالای هفده ملیون
خب الان سودش عملا شده هفتاد درصد
همه وامها بازپرداختشون به ای صورته اما خودشون میگن چهار درصد و بیست درصد و هیجده درصد و،…
س ببخشید شما عملا بر عکس صحبت میکنید اگر وام گیرنده سود میبرد چرا تمام کسانی که وام میگیرند در آخر ور شکست میش
وخداوند
در واقع نه وام گیرنده سود میگیرد نه بانک ( در حالتی که سود صفر در صد باشد) و کسی که پول تورم به سمتش میرود سود میکند
در شرایط حال که سود درصد زیادیه هم بانک سود میکنه هم اون شخص سوم و تنها کسی که ضرر میکنه همین وام گیرنده هستش
اخذ وام در ترکیه اما حتی بیش از ایران به نفع وام گیرنده بوده است. بر اساس این دادهها، نرخ بهره وام در ترکیه در سال ۲۰۲۰ میلادی معادل ۱۸٫۵ درصد بوده و این در حالی است که نرخ تورم گزارش شده در این کشور، معادل حدود ۱۲ درصد بوده است.
این متن اشتباه است. در صورتی که نرخ تورم از بهره بیشتر باشد وام گیرنده سود می کند. در شرایط ذکر شده در ترکیه بهره 18/5 درصد و تورم 12 است .
اینکه گفته مبشه سود خب در حد متعارفش خب پسندیده اس .ولی بانگها در ایران نه امانتدار خوبی هستن نه به اقتصاد ایران کمک میکنند حال که مراجع تقلید میدانند که اینکار بانکها همان شبه نوزل ینی جنک در برابر خداس.فارغ ازترس مراحع تقلید از نظامی که کوچکترین اعتراضی را بر نمیتابد بلکه مدافع این دست جریاناات پولی که جنک با خداس را میبنیم که از ما ملت چه بلای ها مصیب اتهای که از این جنک با خدا گریبان این ملت را گرفته .و مسولین این گشور از بابت این پول که به مانند رود خروشان به ثروت مکنتی رسیده ان و بخدا ایمان ندارند سرنوشت نابودی ایران ایرانی تباهی این ملت برایش مهم نی وتا این عده از مسولین باشند نه اقتصاد که نداریم باید انتظار بدبختی بیچاره کی را تا مرز از هم پاچیدن خانوادها تا به فلاکت گشیده شدن را در انتظار این دست وقایع باشیم
نرخ بهره درایران اسما 18 درصداست .ولی باتوجه به روش پرداخت عملا بالاتراز 30 درصد می شود.بدنیست با دقت بیشتری روی بهره بانکی ایران مطالعه شود مثل بانک مسکن -سپرده گذاری اولیه یاخریداوراق -پرداخت وام بصورت میلی ومرحله ای -احتساب سود بر روی وام اسمی نه وام دریافتی . محاسبه به این روش بالاتراز 18 درصدمی شود
چرا ننوشتید با این ببهرهای که بانکها ی ایران به مردم میدن و در دنیا نضیر نداره بازم کمه باید بیشتر بشه چون تورم در حدی است که با این سود بانکی باز هم بانکها ضررر میکننند خدا به داد مردم برسه کار بانکهای ایران جنگ با خداست ببینیم چه کسی در جنگ با خدا بیروز میشه
یهودییهاییی که ببه بییامبر ببول ربا ممیدادند ووضعشانن از بانکهای امروز مما ببهتر ببود