تجارتنیوز گزارش میدهد
آتش در ارومیه تشنهلب/ سوزاندن اسکله تال و مرگ تجارت دریایی ارومیه
آتشسوزی اسکله تال دریاچه ارومیه در هفته آخر تیرماه ۱۴۰۱ و همزمان با انتشار گزارشهای خشک شدن این دریاچه، آینده اقتصادهای خرد محلی استان را با اما و اگرهای فراوان همراه کرده است.
آتش سوزی در یک اسکله تاریخی دریاچه ارومیه؛ اسکله تال در بندر شرفخانه، بندری با قدمتی نزدیک به دو قرن، در حاشیه دریاچهای که امروز دیگر وجود ندارد.
تاریخچه تجارت دریایی دریاچه ارومیه
اولین نشانههای دریانوردی و تجارت دریایی در ارومیه به ۱۲۲۱ خورشیدی برمیگردد؛ چیزی نزدیک به ۲۰۰ سال قبل. در این مدت خیلِ کشتیهای بادبانی، کشتیهای بخار و شناورهای محلی به همراه تُجاری از کشورهای روسیه، عثمانی و ایران، از روی شورترین دریاچه جهان، کالا و مسافر ترانزیت کردهاند؛ راهی ارزانتر و سریعتر از دور زدن دریاچه.
درست است که قهرِ آسمان و اداره بدِ آبهای روان به سمت دریاچه و مدیریت شعاری دولتها، دست به دست هم دادند که ارومیه تشنه لب، کشاورزان و دامپران را ناامید و ایران را با خطر شدت گرفتنِ ریزگردها از یال شمال غربی مواجه کند اما بیشک یکی از بزرگترین خسارتهای خشکی این دریاچه، پایانِ تجربه کشتیرانی تجارتپایه آن بود.
احتضار اسکلههای دریاچه ارومیه
ستادی که روحانی برای احیای دریاچه ارومیه تشکیل داد، اکنون خود متهم ردیف اول خشکاندن دریاچه و رساندن آن به وضعیت صحرایی است. رئیس پیشین سازمان محیط زیست هم که در دولت جدید همچنان مدیریت این ستاد را برعهده داشت حالا دیگر برکنار شده و گزارشها حاکی از مشکوک بودن آتش سوزی اسکله شرفخانه به عنوان آخرین نشانه حیاتِ کشتیرانی ارومیه است.
وضعیت دیگر اسکلهها، خصوصا اسکلههای یالِ جنوب شرقی ارومیه هم بهتر نیست، گویی رحمانلو و دانالو بیآنکه بسوزند در حاشیه دریاچه خشک، به احتضار نشستهاند.
نظرات