به گزارش تجارت‌نیوز، پیش نویس برنامه هفتم توسعه کشور در حالی از سوی دولت به مجلس ارائه شد که در کمال تعجب برای نخستین بار بدون اشاره مستقیم و گنجاندن سرفصلی مجزا به محیط زیست به نگارش درآمده بود و این به آن معناست که برنامه دولت در حوزه توسعه کشور لااقل در پنج سال آینده با کمترین ملاحظات زیست محیطی همراه خواهد بود.
حذف سرفصل محیط زیستی برنامه هفتم توسعه و تقلیل آن به یک موضوع فرابخشی که در ذیل چند ماده در پیش نویس به آن اشاره شده اعتراضات بسیاری را به دنبال داشته است. محمد درویش، کنشگر محیط زیست و عضو هیئت علمی مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور معتقد است که اهمیت و جایگاه محیط زیست در روند توسعه کشور، موضوعی ست که باید در متن پیش نویس مهمترین سند پیش روی کشور گنجانده می‌شد.
او در این مصاحبه، تاکید می‌کند که دولت بدون توجه به مولفه‌های محیط زیستی، بیش از 411 پروژه را در لایحه بودجه 1402 قرار داده و بی‌توجهی به الزامات محیط زیستی در پیش نویس برنامه هفتم توسعه نیز این وضعیت را تشدید می‌کند.
ابراهیم رئیسی، پیش نویس برنامه هفتم توسعه را سند هویت نگاه دولت برای تحول در پنج سال آینده ذیل سیاست‌های 26 گانه ابلاغی رهبری دانسته است. با این حساب باید پرسید که چرا کشوری که در بزنگاهِ مخاطرات مختلف محیط زیستی قرار دارد برای 5 سال آینده‌اش چندان توجهی به میزان خسارت‌های ناشی از نادیده گرفتن الزامات محیط زیستی نداشته است.
همچنین از متن پیش نویس برنامه هفتم توسعه این طور برمی‌آید که دولت برای انرژی‌های تجدیدپذیر برنامه روشنی ندارد؛ موضوعی که می‌تواند ایرانِ نفتی را با تورم قیمت انرژی، کاهش شدید منابع انرژی فسیلی و افزایش چند برابری حجم آلایندگی‌ها مواجه کند.
در این میان جایگاه سازمان حفاظت از محیط زیست نیز دستخوش اما و اگرهایی شده است. رئیس این سازمان پس از کتمان‌های مختلف دولت، بالاخره پذیرفت که سرفصل محیط زیست در برنامه هفتم دیده نشده و قول داد که 4 حکم محیط زیستی به این قانون افزوده شود اما آیا این اقدام به تنهایی کافیست؟
فعالان حوزه محیط زیست اکنون باید نگرانِ روند تصویب پیش نویس برنامه هفتم توسعه در مجلس باشند چرا که با توجه به اهمال دولت در این زمینه، مجلس آخرین جایی‌ست که می‌توان امیدوار بود برنامه هفتم توسعه را محیط‌زیستی‌تر کند.
محمد درویش در این مصاحبه ضمن پاسخگویی به سوالات مطروحه در این گزارش، شمایی کلی از وضعیت توسعه کشور بدون درنظر گرفتن مولفه‌های محیط زیستی ترسیم می‌کند که در آن، بحران‌های زیست محیطی از زمین، آب و خاک به سمت زیست انسان‌ها تغییر مسیر می‌دهند.
کشور در مورد محیط زیست بسیار رو به افول است