هر ساله وسعت زیادی از جنگل‌ها و مراتع زاگرس در آتش می‌سوزد. امسال اما بارش‌ها کم بود و بسیاری از مراتع خشک شدند. خشکسالی هم این آتش سوزی‌ها را جلو انداخت.

آمار دقیقی از میزان آتش سوزی‌ها در دست نیست. تنها در سه روز ۱۵۸۵ هکتار در آتش سوخت:

• ۱۳ خرداد، کامفیروز از توابع شهرستان مرودشت، ۱۳۲۸ هکتار
• ۱۳ خرداد، دشت ارژن از توابع شیراز، ۱۰۳ هکتار
• ۱۱ خرداد، ارتفاعات شرابگروه از توابع شهرستان چرام، ۷۰ هکتار

آتش‌ سوزی‌ها همچنان ادامه دارد و هر بار گوشه‌ای از زاگرس خاکستر می‌شود. فعالان محیط زیست با دست خالی برای خاموش کردن آتش تلاش خود را می‌کنند. اگرچه از نهادها و سازمان‌های دیگر از جمله منابع طبیعی نیز در کنار آنها هستند اما همچنان بار اصلی روی دوش فعالان محیط زیست است.

بودجه تامین تجهیزات یگان حفاظت محیط زیست و اطفای حریق مناطق تحت مدیریت سازمان محیط زیست نسبت به سال گذشته ۹۶ درصد بیشتر شده است. اما گویی این افزایش رقم بودجه به داد جنگل‌های زاگرس نرسیده است.

فعالان محیط زیست می‌گویند امکانات و لوازم خاموش کردن آتش بسیار کم است. با یکی دو نمدکوب که خودشان درست کرده‌اند آتش را خاموش می‌کنند. با کمک‌های مردمی هم توانسته‌اند یکی دو دمنده بخرند اما باز هم دستشان خالی است.

علت بسیاری از این آتش سوزی‌ها عوامل انسانی معرفی می‌شود. فعالان محیط زیست می‌گویند برخی عمدی و برخی نیز سهوی باعث از بین رفتن جنگل‌ها و مراتع می‌شوند.

جنگل‌های زاگرس ۴۰ درصد از جنگل‌های کشور را تشکیل می‌دهند. آنطور که فعالان محیط زیست می‌گویند اگر فکری به حال آن نشود تا ده سال آینده آن اثری از آن نمی‌ماند.

فعالان محیط زیست گاهی تا پای جان هم برای نجات جان زاگرس می‌روند. مانند البرز زارعی، مختار خندانی، یاسین کرمی و بلال امینی که سال گذشته در همین آتش سوزی‌ها با زاگرس سوختند.