استقبال بخش خصوصی از رفتن شریعتمداری

به‌گزارش تجارت‌نیوز، مرداد ماه سال گذشته زمانی که محمد شریعتمداری با کسب 241 رای موافق توانست اعتماد نمایندگان مجلس را برای تصدی وزارت صنعت، معدن و تجارت دولت دوازدهم کسب کند، کمتر کسی فکر می‌کرد اتفاقات یک سال اخیر رخ دهد و فعالان بخش خصوصی در این مدت از رانت‌های ناشی از تصمیم‌گیری و بخشنامه‌های متعدد آسیب ببینند. اما این اتفاق افتاده و صدای گلایه بخش خصوصی را درآورد.

از همان ابتدا زمانی که شایعه حضور شریعتمداری در سکانداری بخش صنعت، معدن و تجارت در گوش خصوصی‌ها زمزمه می‌شد آنها به برطرف‌سازی چالش‌ها به خصوص در حوزه تجارت داخلی و خارجی دل بستند. اما با تلاطمات ارزی از ابتدای سال تاکنون بازی شطرنج معادلات به یک باره برهم ریخت. صدور بخشنامه‌های تکلیفی یک شبه، اعمال و اعلام ممنوعیت‌ها و محدودیت‌ها باعث شد هر روز تنش‌های جدیدی در حوزه صادرات و واردات رخ دهد و در نهایت شریعتمداری به یک باره از سمت خود کناره‌گیری کند. اگرچه عده‌ای معقدند که شاید این تصمیم‌گیری‌های خلق‌الساعه، ممنوعیت‌ها و محدودیت‌هایی که در حوزه تجارت داخلی و خارجی اعمال و اعلام شد خارج از اراده و خواسته وزارت صنعت، معدن و تجارت بوده است. اما حال باید دید که اتاقی‌ها نسبت به رفتن محمد شریعتمداری چه واکنشی دارند. آیا آنها مقصر تمام این تصمیم‌گیری‌های شبانه را ضعف و سوءمدیریت در این حوزه می‌پندارند؟

شریعتمداری ضعیف عمل کرد

رئیس کمیسیون صنعت اتاق بازرگانی تهران و عضو هیات نمایندگان اتاق ایران نیز نسبت به عملکرد محمد شریعتمداری در وزارت صنعت، معدن و تجارت می‌گوید: معتقدم محمد شریعتمداری در طول سکانداری‌اش نتوانست نمره قابل قبولی را در کارنامه‌اش به ثبت برساند.

مهدی پورقاضی می‌افزاید: فارغ از اینکه بخواهیم نسبت به رفتن وزیر صنعت، معدن و تجارت خوشحال یا ناراحت باشیم باید دید که فرد جایگزین او چه کسی خواهد بود؟ اگر رضا رحمانی که اکنون به عنوان سرپرست این وزارخانه انتخاب شده به طور رسمی بخواهد سکانداری این بخش را در دست بگیرد باید گفت که او هم سیاست‌های دو مدیر قبلی یعنی محمدرضا نعمت‌زاده و محمد شریعتمداری را در پیش خواهد گرفت.

او تصریح می‌کند: متاسفانه دو وزیر قبلی تنها مُسکن‌شان برای برطرف‌سازی مشکلات حوزه صنعت و تجارت تزریق منابع مالی بود. در حالی‌ که هرگز به ایرادهای اصلی در بخش تولید و صادرات توجهی نداشتند. بنابراین اگر قرار باشد رضا رحمانی نیز چنین سیاست‌هایی در پیش بگیرد نمی‌توان نسبت به آینده خوش بین بود یا نتایج خوبی گرفت.

چرا شریعتمداری موفق نبود؟

هرچند فعالان اقتصادی در دوره فعالیت دولت دوازدهم به بهبود شرایط دل بسته بودند اما انتخاب مسیرهای پرخطا در حوزه واردات و صادرات باعث شد که تولیدکنندگان، واردکنندگان و صادرکنندگان نسبت به نحوه مدیریت در ساختمان خیابان سمیه که مرکز تصمیم‌گیری‌ها در سه حوزه مهم اقتصادی است، تردید کنند.

در همین رابطه نایب رئیس اتاق بازرگانی ایران هم درباره عملکرد وزارت صنعت، معدن و تجارت معتقد است: هرچند عده‌ای براین باورند که این تصمیم‌گیری‌های خلق‌الساعه، ممنوعیت‌ها و محدودیت‌هایی که در حوزه تجارت داخلی و خارجی اعمال و اعلام شد خارج از اراده و خواسته وزارت صنعت، معدن و تجارت بوده، اما در هر حال فعالان اقتصادی تشویش این فضای غبارآلود و نااطمینان را ناشی از نحوه مدیریت وزارت صمت می‌دادند.

حسین سلاح‌ورزی می‌گوید: بگذریم از اینکه نسبت به استعفای محمد شریعتمداری ناراحت هستیم یا خوشحال. مهم این است زمانی‌که او را به عنوان وزیر دولت دوازدهم معرفی کردند رزومه پُر و پیمونی را در پرونده خود به همراه داشت. در دوره مدیریت او در وزارت بازرگانی سابق اقدامات قابل توجهی از جمله ادغام و کوچک‌سازی بخش‌های دولتی کلید خورد. بنابراین نگاه فعالان اقتصادی نسبت به حضور او در بخش وزارت صنعت، معدن و تجارت مثبت بود.

او می‌افزاید: با توجه به سوابقی که در پرونده شریعتمداری وجود داشت انتظار می‌رفت در این سه بخش(صنعت، معدن و تجارت) اثر مثبتی را برجای بگذارد. متاسفانه در هشت ماه گذشته تلاطم‌های ارزی بر عوامل مختلفی همچون واردات، صادرات و تنظیم بازار اثر گذاشت و منجر به برخی نااطمینانی‌ها شد.تمام عوامل دست به دست داد تا در نهایت شریعتمداری از سمت خود کناره‌گیری کند.

در انتخاب وزیر دقت کنید

در عین حال عضو هیات رئیسه اتاق بازرگانی تهران و عضو هیات نمایندگان اتاق ایران هم براین باور است که محمد شریعتمداری بهتر میتوانست فعالیت‌ها را سر و سامان دهد و حتی تصمیم‌های بهتری را هم بگیرد، اما اقدامات مثبت حاصل نشد.

سیده فاطمه مقیمی در پیشنهادی اظهار می‌کند: رئیس جمهور در انتخاب وزیر بعدی باید دقت و صبوری بیشتری داشته باشد. اغلب اوقات جایگزین وزرا معاونان بودند. به نظر می‌رسد برای انتخاب وزیر باید به دنبال تفکر و ایده‌های نو بود. هرچند که تخصص افراد هم می‌تواند کمک شایانی در بهتر شدن شرایط داشته باشد اما یک مدیر مدبر می‌تواند در اندک زمان نسبت به حوزه مدیریتی خود اشراف پیدا کند.