به گزارش تجارت نیوز، تابستان بار دیگر با قطعی برق و آب گره خورده است. با افزایش دمای هوا، نیاز مردم به استفاده از سیستمهای سرمایشی از جمله کولرهای آبی بالا میرود و این موضوع بهانهای برای اعمال محدودیتهایی برای مصرف آب شده است.
آنطور که پیگیریهای تجارتنیوز نشان میدهند برخی از مناطق شهر تهران با محدودیتهایی در زمینه تامین آب مواجه شدهاند. در بسیاری از ساعات روز فشار آب کاهش مییابد و آب به طبقات بالا نمیرسد. این موضوع در ساعات پایانی روز برطرف میشود، زمانی که نیاز مردم به مصرف آب کاهش مییابد.
شرکت آب و فاضلاب استان تهران با اعلام اینکه هیچگونه برنامه قطعی آب در دستورکار این شرکت قرار ندارد، دلایل نوسانهای شبکه آب را ناشی از افزایش دما و رشد پیک مصرف در برخی ساعتها عنوان کرد.
باید گفت با این که برنامهریزی برای قطعی آب موجود نیست، اما سیاستهایی در راستای محدودکردن مصرف آب در تهران پیاده شده است.
کاهش فشار آب؛ راهکار مسئولان برای مبارزه با بحران کمآبی
محسن اردکانی، مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان تهران، در برنامهای تلویزیونی در 21 اردیبهشت ماه مدعی شد که در تهران گزارش بیآبی وجود ندارد، اما پس از مشخص شدن گزارشهای مردمی مبنی بر قطعی آب در تهران عنوان کرد: «به دلیل کاهش فشار، آب طبقات دوم به بالا را نمیتوان تامین کرد. این افراد باید مخزن و پمپ خریداری کنند.»
او در واکنش به پیامکهای قطعی آب عنوان کرد: «تمامی افرادی که گزارش قطعی آب دارند، در طبقه دو و بالاتر ساکن هستند. کشور باید خود را با خشکسالی سازگار کند، چراکه آب وجود ندارد. باید با فشار کم در شبکه، کمبود آب مدیریت شود تا بتوان نیازهای مردم را برآورده کرد.»
اظهارات مدیرعامل آبفا تهران در اردیبهشت، دلایل قطعی آب در تیرماه را مشخص میکند. آنطور که از شواهد پیداست، آبفا تهران کماکان سیاست کاهش فشار آب در روز را پیاده میکند و در ساعات اوج مصرف آب، اقدام به قطع آب برخی مناطق کرده است.
سیاست کاهش فشار آب در زمان پیک مصرف چگونه کار میکند؟
سیاست کاهش فشار آب که پیشتر از دیگر شهرهای استان تهران مانند ری، ورامین و … شروع شده بود، این بار به خود شهر تهران رسیده است. طی روزهای گذشته بسیاری از اهالی باقرشهر و کهریزک از قطعی 8 ساعته آب منازل در طول شبانه روز خبر دادهاند.
آنطور که از شواهد پیداست، نهتنها مشکل آب در این مناطق رفع نشده، بلکه قطعی آب دیگر مناطق خود شهر تهران نیز به مشکلی بزرگ تبدیل شده است.
با توجه به پیگیریهای تجارتنیوز در بسیاری از مناطق ازجمله نارمک، سیدخندان، فاطمی، اشرفی اصفهانی و … قطعی آب گریبانگیر مردم شده است. این مناطق در طول روز و در زمان پیک مصرف آب، با کاهش فشار آب روبهرو میشوند و آب تنها به طبقه اول میرسد.
این محدودیت در ساعات پایانی روز رفع میشود که البته دیگر فایده چندانی برای ساکنان منطقه ندارد. کاهش فشار آب در هفتههای گذشته محدود به یک تا دو روز در هفته بوده است، اما اکنون بهطور تقریبی شش روز در هفته این محدودیت شامل حال مردم میشود.
در چنین شرایطی اگر ساختمانها مجهز به پمپ و مخزن نباشند، افراد مجبور به تحمل قطعی آب میشوند و سیاست کاهش فشار آب برای آنها فرقی با قطعی آب ندارد.
آنطور که از شواهد پیداست، آبفا به دنبال افزایش بحران بیآبی، به جای توجه به ایرادات ساختاری مدیریت منابع آب، به سراغ راهکارهای تنبیهی برای کاهش مصرف آب روی آورده است؛ راهکارهایی که معنایی جز تحمیل هزینه مضاعف در شرایط کنونی به مردم ندارد.
اگر سیاستی از ابتدا نادرست پایهگذاری شده است، نمیتوان یکشبه سیاست نادرست را با تحمیل هزینه به مردم جبران کرد. از دیدگاه زیستمحیطی بالابردن فشار آب تا حدی که به طبقات پنجم به بالا برسد توجیهی ندارد، اما اصلاح این سیاست نمیتواند یکشبه اتفاق بیفتد چراکه منجر به تحمیل هزینههای میلیونی به مردم میشود.
تراشیدن هزینههای میلیونی برای مردم در شرایط پساجنگ
خرید پمپ و مخزن در شرایط کنونی پساجنگ، هزینههای میلیونی برای مردم میتراشد.
بررسیهای تجارتنیوز از وبسایتهای دیجیکالا و ترب نشان میدهند که قیمت یک پمپ با توان یک اسب بخار از چهار میلیون تومان آغاز و تا هفت میلیون تومان نیز عرضه میشود. این پمپ بهطور عمده مناسب ساختمانهای پنج طبقه است.
برای طبقات بیشتر باید از پمپهایی با توان دو اسب بخار استفاده کرد که از هشت میلیون تومان آغاز و تا 14 میلیون تومان میرسد.
علاوه بر پمپ آب، مردم باید به خرید مخزن با حجم مناسب نیز اقدام کنند. قیمت مخزنهای 500 لیتری که بهطور عمده برای خانههای سه یا چهار طبقهای استفاده میشوند، از سه میلیون تا پنج میلیون متغیر هستند. همچنین قیمت مخزن 1000 لیتری برای خانههایی بیشتر از چهار طبقه، از چهار میلیون تومان تا 9 میلیون تومان متغیر است.
تحمیل خرید پمپ و مخزن به مردم در شرایطی که بسیاری از افراد بعد از جنگ با مشکلات اقتصادی متعددی روبهرو شدهاند، میتواند ناشی از بحران مدیریتی در صنعت آب کشور باشد.
مسئولان کشوری که درگیر سدسازیهای بیرویه، بهرهبرداری غیراصولی از آبهای زیرزمینی و توسعه پروژههای آبمحور بدون پشتوانه منابع آبی بودهاند، اکنون به فکر جبران بحران آب از طریق کاهش فشار آب منازل مسکونی هستند تا بتوانند اندکی وقوع بحران در ایران را به تعویق بیندازند. این مسکن موقتی درنهایت نمیتواند راهحلی برای جبران بحران ساختاری آب در ایران باشد.
برای مطالعه بیشتر گزارش پنجمین سال خشکسالی کماکان با اصرار بر کاهش مصرف سپری میشود! را در تجارتنیوز بخوانید.