به گزارش تجارت‌نیوز، «حق بیمه من کو؟» این هشتگی است که اخیرا برخی از کاربران در شبکه‌های اجتماعی راه انداخته‌اند. حق بیمه‌ای که خیلی‌ها در فیش حقوقی خود می‌بینند اما می‌گویند از خدمات آن در روند درمان محروم هستند. پزشکان هم می‌گویند تعرفه پزشکی باید بیشتر باشد اما بیمه خدماتش را برای بیماران بیشتر کند.

روز گذشته تعرفه پزشکی در بخش دولتی و خصوصی اعلام شد. آنطور که بهرام عین اللهی، وزیر بهداشت اعلام کرد تعرفه بخش دولتی ۱۹٫۵ درصد و بخش خصوصی ۲۴ درصد افزایش یافت.

افزایش تعرفه‌های پزشکی در حالی بود که بیش از نیمی از هزینه خانوارها صرف مسکن می‌شود. حالا باید با باقی‌مانده آن هم هزینه سبد غذایی را دهند و هم هزینه‌های درمان و… . هزینه‌های درمان را اما نه بیمه‌گرها قبول می‌کنند نه خودشان توانایی پرداخت آن را دارند. اما این افزایش به سود چه کسانی است؟

افزایش تعرفه‌ها به سود کیست؟

پزشکان می‌گویند سود این افزایش به جیب سازمان‌های بیمه‌گر می‌رود نه پزشکان. بیماران هم می‌گویند حق بیمه از حقوق آنها کسر می‌شود اما همچنان بخش زیادی از هزینه‌ها را باید خودشان پرداخت کنند.

برای بیمه درمان پایه تامین اجتماعی ۳۰ درصد از حقوق هر فرد پرداخت می‌شود. ۲۳ درصد از آن را کارفرما و ۷ درصد از آن را کارگر پرداخت می‌کند. تعهدات بیمه‌گران پایه بر اساس تعرفه پزشکی مشخص می‌شود.

بیمه‌گران در بخش سرپایی ۷۰ درصد تعرفه بخش دولتی را بر عهده دارد. باقی مانده را بیمار باید پرداخت کند.

از سوی دیگر بیمه‌گران داروهایی که مصرف آن بسیار زیاد باشد را از تعهدات خود خارج کرده‌اند. مانند داروهای سرماخوردگی. همچنین هزینه داروهای دیگر را با نرخی که قبول دارد، می‌پردازد. البته تفاوت تعرفه را هم بیمار باید پرداخت کند.

اما بیمه‌گران در بخش تجهیزات پزشکی و آزمایشات نیز شرایط سختی دارند که باز هم بیمار چوب آن را می‌خورد. به عبارتی بیماران در بخش خدمات، چندان مورد حمایت بیمه‌گران نیستند. ضمن اینکه بیمه‌گران از بخش خصوصی حمایتی نمی‌کنند. تنها تعهدات خود را در بخش دولتی می‌بینند.

پزشکان هم راضی نیستند

برخی از پزشکان می‌گویند ما خواهان تعرفه بالاتر هستیم اما نمی‌خواهیم مردم در این موضوع ضرر ببینند. آنها می‌گویند سازمان‌های بیمه‌گر باید خدمات بیمه‌ای خود را بیشتر کنند نه اینکه مردم آن را پرداخت کنند.

یکی از پزشکان منتقد تعرفه‌ها و عملکرد سازمان‌های بیمه‌گر به تجارت‌نیوز می‌گوید: «سازمان‌های بیمه‌گر معمولا دولتی هستند. بیمه‌گران تعهدات خود را به بخش دولتی محدود کرده‌اند. از سوی دیگر تعرفه‌های دولتی ۱۹ درصد بیشتر شد. این یعنی دولت هزینه خود را کم کرده و از جیب پزشکان، مراکز آزمایشگاهی، رادیولوژی و…سوبسید غیرمستقیم می‌دهد.»

یک پزشک دیگر می‌گوید: «بخش زیادی از سبد درمان، دارویی است که ارتباطی به پزشکان ندارد.»

اخیرا برخی از داروها افزایش قیمت سرسام‌آوری داشتند. آنطور که مهدی رضایی، معاون بیمه خدمات سلامت سازمان بیمه سلامت به ایسنا گفت: «سال گذشته ۵۶۰ قلم دارو حدود ۳۵ تا ۴۰ درصد افزایش قیمت داشتند.»

موضوع دیگر مورد انتقاد پزشکان، دیرکرد پرداخت بیمه‌هاست. برخی از پزشکان می‌گویند بیمه‌ها گاهی تا چند ماه تسویه حساب نمی‌کنند. به عبارتی پولی که در حساب سازمان بیمه‌گر می‌ماند باز سود دیگری برای آنهاست. البته برخی از پزشکان می‌گویند سازمان‌های بیمه‌گر حتی پول معوقه را هم گاهی کامل پرداخت نمی‌کنند.

یک پزشک به تجارت‌نیوز می‌گوید: «در شرایط تورم اکنون، چرا باید چندین ماه منتظر بمانم تا حق ویزیت‌هایم را بیمه پرداخت کند؟ تازه برای پرداخت آن گاهی با نظرات کارشناسی کسورات هم می‌خورد.»

پزشک دیگری هم می‌گوید: «گاهی آنقدر خسته می‌شویم که قید گرفتن پولمان را می‌زنیم. ترجیح می‌دهم با بیمه‌ها دیگر کار نکنم.» یک متخصص رادیولوژی نیز می‌گوید حدود یک سال و نیم است که بیمه معوقات او را پرداخت نکرده است.

حالا هم پزشکان معترض هستند هم بیمه‌شدگان. پزشکان تعرفه‌های بالاتر می‌خواهند و مردم تعرفه‌ها پایین‌تر. نقطه مشترک نارضایتی هر دو بیمه است و درآمدی که با تورم و هزینه‌های زندگی همخوانی ندارد.