حقوق کارگران چینی یک میلیون و ۸۰۰ هزار تومان، کارگران ایرانی ۴۷۸هزار تومان/ مجادله برسردستمزد

درحالي که اعلام شده حداقل دستمزد تنها کفاف 22 درصد از هزينه هاي خانواده ها را مي دهد، منازعات در مورد تعيين تکليف سال آينده دستمزد ادامه مي يابد.

آرش پورابراهيمي: برآوردها نشان مي دهد کارگران ايراني کمترين ميزان حقوق را در ميان کشورهاي در حال توسعه دريافت مي کنند. البته کشورهاي افغانستان، پاکستان و سوريه دستمزد کمتري به کارگران خود مي دهند ولي طي سال هاي گذشته کارگران ايراني به سمت کشورهايي مانند عراق جذب شده اند. در کردستان عراق حقوق دلاري به کارگران ايراني پرداخت مي شود و حداقل با تبديل دلار به ريال بخشي از مشکلات مالي کارگران جبران مي شود.

مجادلات در مورد حداقل دستمزد در ايران همچنان ادامه دارد. با اين حال برآوردها نشان مي دهد کارگران ايراني حتي از چيني ها که ارزان ترين کارگران جهان هستند، هم دريافتي ماهيانه کمتري دارند. هر کارگر چيني ساليانه 21 ميليون و 600 هزار تومان درآمد دارد، درحالي که ميزان درآمد کارگران ايراني براساس حداقل حقوق ساليانه 6 ميليون تومان است.

براي سال ها، ارزان بودن دستمزد کارگران بخش توليد به مزيتي براي اقتصاد چين محسوب مي‏شد و باعث شده بود که بسياري از کارخانه ها بخش هاي توليدي خود را به کشور چين منتقل کنند اما روند رو به رشد دستمزدها طي سال هاي اخير باعث کمرنگ شدن اين مزيت چيني ها شده است. اقتصاد چين سال گذشته کندترين ميزان رشد اقتصادي از سال 1999 تاکنون را تجربه کرد و اکنون به نظر مي‏رسد که دوران رشد دو رقمي اقتصاد چين به پايان رسيده باشد. دولتمردان چيني نيز تلاش مي‏کنند تا توازن تازه اي را در اقتصاد اين کشور شکل دهند به گونه اي که اقتصاد چين از يک اقتصاد صادرات محور به اقتصادي تبديل شود که تقاضاي داخلي موتور محرک رشد آن محسوب شود. به همين خاطر اگرچه افزايش دستمزدها از مزيت رقابتي بخش توليد چين در مقابل ديگر اقتصادهاي نوظهور مي‏کاهد اما به تقويت تقاضاي داخلي در چين کمک مي‏کند. در همين حال شايد طي سال هاي آينده اقتصادهاي ديگري در منطقه آسه آن (انجمن کشورهاي جنوب شرقي آسيا) رشدهاي صادرات محور را تجربه کنند؛ اقتصادهايي مانند اندونزي، ويتنام، کامبوج و حتي لائوس.

نمودار زير ميانگين دستمزد ماهانه در بخش توليد در کشورهاي مختلف منطقه آسه آن را نشان مي‏دهد. همانطور که مي‏توان در نمودار مشاهده کرد، يک کارگر بخش توليد در چين در سال 1995 به طور ميانگين ماهانه حدود 60 دلار درآمد داشته است اما اکنون درآمد او به حدود 600 دلار در ماه رسيده است. هرچند که دستمزدها در ديگر کشورهاي منطقه آسه آن نيز طي اين مدت رشد داشته اند اما رشد دستمزد در چين به مراتب چشمگيرتر بوده است.