تجارتنیوز گزارش میدهد:
واکنشهای پیدرپی به سکوت آماری بانک مرکزی / بانک مرکزی هنوز پاسخگو نیست!
بانک مرکزی در شفافسازی و اطلاعرسانی برخی از بخشهایی که در زندگی مردم و فعالیت بخش خصوصی تاثیر دارد خودداری میکند و به نظر میرسد منفعت خود را در سکوت و عدم انتشار آمارها میداند که این موضوع با واکنش اقتصاددانان و فعالان رسانهای مواجه شده است.
به گزارش تجارتنیوز ، به دنبال پنهانکاریهای آماری بانک مرکزی ، به تازگی نیز در دادن آمارهای خرد مثل تعداد سکههای پیش فروش که مردم تحویل نگرفتهاند، خودداری میکند.
بانک مرکزی از پاییز سال گذشته انتشار برخی از آمارها را شامل آمار فروش نفت ایران، جزئیات رشد اقتصادی، شاخص تورم، آمارهای مالیات و قیمت هفتگی اقلام قطع کرد.
از بهمن ماه سال 96 تا اردیبهشت 97 بانک مرکزی هفت میلیون و 600 هزار قطعه سکه پیشفروش کرد که زمان تحویل این سکهها یک، سه، شش، ۹، ۱۲، ۱۸ و ۲۴ ماهه تعیین شد. طبق آخرین آمارها سررسید حدود یک میلیون سکه در سال 98 و 99 است.
به نظر میرسد برخی از مردم با این که سکههای پیش خرید کردهاند سررسید شده است اما آنها را تحویل نگرفتهاند.
بانک مرکزی مسئولیت اطلاعرسانی سیاستهایی که اجرا میکند را دارد اما حتی در انتشار آمارهایی همچون سکههای پیشفروش شده که در مراحل پایانی خود است نیز به نظر میرسد امتناع میکند.
انتشار خبر عدم همکاری بانک مرکزی در شفافسازی سکههای پیشفروش شده با واکنش توئیتری اقتصاددانان و برخی از کاربران این شبکه مجازی مواجه شده است.
واکنش برخی از اقتصاددانان و فعالان اقتصادی به این شرح است:
مرتضی ایمانیراد، اقتصاددان: «هر چه آمارها کمتر تولید شوند، و هر چه آنهایی که تولید شده را کمتر توزیع کنند و هر چه آنهایی که توزیع شده را کمتر به کار بگیرند، اوضاع پیچیده تر می شود و هر چه اوضاع پیچیده تر شود شفافیت پر هزینه می شود و هر گاه هزینه شفافیت بالا برود دیگر آمار تولید نمی شود.»
پیمان مولوی، اقتصاددان: «ارايه منظم آمار شفاف و روشن اقتصادي لازمه تصميم گيري بهينه فعالان اقتصادي و ابزار كارامد سياستگذاري و شكل دهي آينده اقتصاد است. تمام كشورهاي توسعه يافته در حوزه ارايه آمار دقيق سرآمد هستند.»
سیامک قاسمی، اقتصاددان:«اصولا واکنش سیاستگذارهای اقتصادی ایران در همه دولت ها نسبت به آمار اینگونه است که آمار وقتی باید به روز باشد و شفافیت اقتصادی وقتی خوب است که اوضاع بر وفق مراد باشد. اوضاع که خراب میشود، آمارها از کشوی میزها دیگر بیرون نمیاید و آقایان با فضیلت ابهام کشورداری میکنند.»
داود سوری، اقتصاددان: «فارغ از ندانستن و عدم شفافیت، عدم انتشار آمار اقتصادی بهنگام مانع از تصمیمگیری فعالان اقتصادی و تحلیلهای نا صحیح و کلی تحلیلگران میگردد که زخمی ماندگار بر کارکرد این اقتصاد خواهد بود. حتی آمارهای کلی و کم فایده را دریغ میکنند تا کرسی شعرهای خود را به جای شعر ناب عرضه کنند!»
پویا فیروزی، فعال بخش خصوصی و دبیر کل اتاق بازرگانی ایران و کره: «وقتی شما اقتصاد را تبدیل به جنگ اقتصادی میکنید قطعا برای جلوگیری از شکست اطلاعاتی آمار مهمات، تجهیزات و حتی تلفات خود را محرمانه میکنید.اشکال کار کجاست؟همین آمار است که بما میگوید کجا میرویم و کجا باید برویم،همین گذشته چراغ آینده ماست،همین عامل عدم انحصار و رانت است.»
احمد میرمطهری، دبیرکل اسبق بورس: «عدم انتشار آمارهای اقتصادی هیچ توجیهی ندارد و این کار نه دیدگاه مردم را عوض میکند و نه برداشت آنها را از شرایط اقتصاد تغییر میدهد.باید قبول کنیم ارتباط دولتها با افکارعمومی از طریق همین آمارهاست و داوری عملکرد هردولتی از طریق تحلیل آمارها است.»
حمید بابالحوائجی، فعال اقتصادی: «آمار از جنس عدد است و عدد چیزی است که دروغگو را رسوا و بیتدبیری را آشکار میکند. وقتی آمار و اعداد اعلام نمیشود؛ یعنی یک جایی یک مشکلی هست.»
برخی از اهالی رسانه شامل استاد علوم ارتباطات و روزنامهنگاران نیز به این موضوع واکنش نشان دادهاند:
مصائب آزادی اطلاعات و حق دسترسی به اطلاعات
حسن نمکدوست، استاد علوم ارتباطات: «این را هم لطفا اضافه کنید به مصائب آزادی اطلاعات و حق دسترسی به اطلاعات در ایران.»
ابراهیم علیزاده، سردبیر تجارتنیوز: «آمار فروش نفت ایران، جزئیات رشد اقتصادی، شاخص تورم، آمارهای مالیات، قیمت هفتگی اقلام؛ در کنار همه این آمارهایی که بانک مرکزی دیگر منتشر نمیکند، آخرین وضعیت سکههای پیشفروش شد دو سال قبل را هم اضافه کنید.این سکهها با قیمت حدود ۱.۴میلیون پیشفروش شده بود.این هم محرمانه شده است؟»
محمد طاهری، سردبیر مجله تجارتفردا: «حبس آمارها و حصر شاخصها در اقتصاد مثل امتناع از اعلام وضعیت آب و هوا و تغییرات جوی است. در دولت احمدینژاد به این بهانه که«دشمنان سوءاستفاده میکنند» آمارهای اقتصادی و اجتماعی را حبس کردند. آن روزها همه منتقد چنین رفتارهای غلطی بودیم؛ امروز هم معترض این سیاست نادرست هستیم.»
مهران ابراهیمیان، روزنامهنگار: «چرا پنهان کاری ؟ دولت فقط در یکسال گذشته منتهی به آذر در بازار پولی -بانکی ۱۳۲ هزار میلیارد تومان بدهی بالا اورده و رقم کل بدهی هایش ۴۴۶ ه .م .ت (۸۸به بانک مرکزی +۳۵۸ به سیستم بانکی) رسیده است.»
مرضیه محمودی، روزنامهنگار: «آمارهای اقتصادی و شاخصها کی وارد لیست محرمانهترینها شد؟ این همان دولتی است که بارها به حبس آمارهای دولت احمدینژاد انتقاد کرد اما حالا از آنها هم پیشی گرفته. چون آن دولت هر آماری را که حبس کرده باشد، بعید میدانم جلوی انتشار قیمت هفتگی اقلام را گرفته باشد!»
فاطمه شیرزادی، روزنامهنگار: «اینجا همه چیز محرمانه است و همهٔ ما همیشه نامحرمترین به حساب میآییم.»
مریم یعقوبی، روزنامهنگار: «در بازاری که اطلاعات منتشر نمیشه و انحصاری در اختیار عدهای خاص قرار داره چطور باید توقع داشت فاصله طبقاتی کاهش پیدا کند؟ چطور باید برنامهریزی اقتصادی کرد؟ همه پیشبینیها و محاسبات در دسترس طبقات بالاست که روز به روز بیشتر از این "اقتصاد منهدم" سود میکنند.»
رضا کربلایی، روزنامهنگار: «اینکه بانک مرکزی آمار تولید کند ولیکن منتشر نکند اثری جز ضربه زدن به اعتماد مردم به بانک مرکزی ندارد. سراغ دارم چه خود دلی می خورند کارشناسان بانک مرکزی که با آمار با مردم سخن می گفتند و حالا زیر فشار سانسور آماری زندانی شده اند. کاش آقای همتی این دیوار سانسور را بردارد»
به نظر میرسد بانک مرکزی مصلحت خود را در ندادن اطلاعات و سکوتی که در پیش گرفته بیشتر از شفافسازی میبیند. بانک مرکزی در ندادن آمار سکهها چه منفعتی میبرد؟
نظرات