به گزارش تجارت نیوز، آنچه که امروز باعث کوچک شدن سفره‌های مردم و تهدید امنیت غذایی می‌شود، ناشی از تصمیم‌گیری‌های نادرست مسئولان در حوزه صادرات محصولات کشاورزی و البته واردات آنها است.

فعالان این حوزه می‌گویند ثباتی در تصمیمات حوزه کشاورزی وجود ندارد؛ همین مسأله، هم تولید داخل را با مشکل مواجه می‌کند و هم کمبود‌ها و مشکلات روانی و اجتماعی بسیاری برای جامعه به همراه دارد.

بسیاری از محصولات کشاورزی در فصل برداشت زیر قیمت تولید خریداری می‌شوند و بعد از فصل برداشت قیمت آن رشد نجومی دارد. چنین تنش‌هایی همیشه در بازار محصولات کشاورزی وجود داشته است که بخش اعظم آن به تصمیم‌گیری مسئولان در این حوزه بر می‌گردد.

روح‌الله شاهینی بازرگان و فعال کشاورزی، در گفت‌وگو با تجارت‌نیوز، چالش‌های این حوزه را بررسی کرده است.

گلستان یک استان صادر‌کننده نیست

* چه چالش‌های در حوزه صادرات محصولات کشاورزی استان گلستان وجود دارد؟

گلستان یک استان صادر‌کننده نیست و بیشتر نقش حق‌العمل کاری را دارد؛ چرا که آنچه از طریق مرز اینچه برون و دیگر مرز‌های استان فروش می‌رود، محصولات سایر استان‌ها است. گلستان در این حوزه صرفاً نقش بروکری را دارد و محصولات استان‌های دیگر را خریداری و صادر می‌کند. یکی از دلایل این وضعیت، ناتوانی گلستان در تولید محصولات گلخانه‌ای است که متأسفانه نتوانسته با استان‌های جیرفت و یزد رقابت کند. توسعه گلخانه در استان به نگاه جدی‌تر و تسهیلات بیشتری نیاز دارد چراکه تا کنون سخت‌گیری‌های زیادی در این حوزه وجود داشته است.
فرایندهای اداری و صرف هزینه و وقت، فعالان کشاورزی را از ورود به حوزه گلخانه پشیمان می‌کند. به همین دلیل شاهد حضور سرمایه‌گذاران در بخش کشاورزی نیستیم.

تصمیم‌گیری برای صادرات محصولات کشاورزی ثبات ندارد

ثباتی در تصمیم‌گیری‌های حوزه صادرات و واردات وجود ندارد. عدم صدور مجوز‌ها در زمان مناسب و سنگ‌اندازی‌ها باعث شده است که صادرکننده جرات عقد قرارداد با کشاورز را نداشته باشد.خرید محصولات کشاورزی با اما و اگر انجام می‌شود. متأسفانه ثباتی در صنعت کشاورزی گلستان وجود ندارد.

صادرات محصولات کشاورزی گلستان، از مازندران انجام می‌شود

* وضعیت گلستان در حوزه صادرات محصولات کشاورزی و واردات آنها چگونه است؟

استان گلستان مانند یک بندرگاه است و کشور‌های همسایه از جمله قزاقستان و ترکمنستان که می‌خواهند محصولی را خریداری کنند به خاطر وجود قومیت قزاق و ترکمن به این استان وارد می‌شوند اما به دلیل اینکه در حوزه مرکبات سورتینگ‌های بسیار کمی در استان داریم ترجیح آنها خرید از استان مازندران است.
محصولات کشاورزی گلستان از روی درخت به صورت سر درختی به دلال فروخته شده و پس از ارسال به استان مازندران، بسته‌بندی و صادر می‌شود. مدیران مازندران بیش از گلستان به کشاورز بها داده می‌دهند. مسئولان نباید کشاورز را در زمان فروش محصول تنها بگذارند. ضمن اینکه بازگشت صادرکنندگان محصولات کشاورزی به گلستان مستلزم اعتماد‌سازی است.

دولت از صادرکنندگان حمایت نمی‌کند

* مهم‌ترین چالش‌ها و قوانین مزاحم در حوزه صادرات و واردات چیست؟

با شرایطی که دولت برای صادر‌کنندگان به وجود آورده است، دیگر کسی تمایل به صادرات ندارد. فعالیت با کارت‌های اجاره‌ای باعث می‌شود نتوانیم صادر‌کننده واقعی را بشناسیم. صادرات با حداقل سود انجام می‌شود و باید مبلغی را به وارد‌کننده برای رفع تعهد ارزی بپردازیم. دولت به نام حمایت از صادر‌کنندگان شعار‌های زیادی سر می‌دهد اما در عمل
هیچ حمایتی از آنها وجود ندارد و در واقع همه حمایت‌ها به سوی وارد‌کنندگان است.هنوز مشخص نیست که گلستان می‌خواهد نقش صادر‌کننده، وارد‌کننده یا ترخیص‌کاری را انجام دهد و این باعث سرگردانی فعالان اقتصادی می‌شود.

باید به ظرفیت اتاق اصناف در واردات و صادرات محصولات کشاورزی توجه شود

* خواسته اصلی صادرکنندگان از مسئولان چیست؟

دولت نباید در حوزه صادرات و واردات تنها به اتاق بازرگانی بسنده کند و باید به ظرفیت اتاق اصناف نیز در این خصوص توجه شود؛ چراکه برخی تولیدی‌ها بنا به دلایلی عضو اتاق بازرگانی نیستند. مراکز صنعتی خیلی خوبی در استان وجود دارد که می‌توانیم از ظرفیت آنها استفاده کنیم. بیش از ۵۰ اتحادیه در گلستان وجود دارد که قابلیت‌های زیادی دارند و می‌توان کیفیت صادرات محصولات کشاورزی و واردات را با کمک آنها ارتقا داد.