به گزارش تجارت نیوز، اروپا با وجود آنکه یکی از ثروتمندترین مناطق جهان است، همچنان با شکاف‌های جدی در سطح استانداردهای زندگی مواجه است. آمارهای یورواستت (Eurostat) نشان می‌دهد که کشورهای اروپای شرقی و جنوبی، از جمله بلغارستان، رومانی، یونان، اسپانیا و ایتالیا، نرخ فقر بالاتری از جمعیت در معرض فقر یا محرومیت اجتماعی نسبت به کشورهای اروپای غربی و شمالی دارند.
معیارهای سنجش فقر در اتحادیه اروپا
برخلاف آمریکا که فقر را بیشتر بر اساس توانایی خانوار برای تامین نیازهای اولیه غذایی می‌سنجد، اتحادیه اروپا سه شاخص مرتبط را در نظر می‌گیرد و اگر فردی در هر یک از آنها قرار گیرد، در دسته «در معرض فقر یا محرومیت اجتماعی» محسوب می‌شود. درآمد پایین‌تر از ۶۰ درصد میانه درآمد ملی، محرومیت مادی و میزان پایین اشتغال در خانوار از این موارد هستند.
محرومیت مادی به معنای ناتوانی در دسترسی به حداقل هفت قلم از ۱۳ نیاز اساسی (مانند توان پرداخت هزینه غیرمنتظره، داشتن اینترنت یا گرم نگه داشتن خانه) است.
میزان پایین اشتغال نیز در خانوارهایی که بزرگسالان ۱۸ تا ۶۴ سال کمتر از ۲۰ درصد از زمان بالقوه کاری خود در سال را کار کرده‌اند، در نظر گرفته می‌شود.
نرخ فقر در کدام کشورهای اروپایی از همه بیشتر است؟
ترکیه با ۳۰.۴ درصد، بلغارستان با ۳۰.۳ درصد و رومانی با ۲۷.۹ درصد بالاترین رتبه‌های فقر را دارند؛ به صورتی که به‌طور متوسط از هر سه نفر، یک نفر با مشکلات اقتصادی مواجه است.
یونان با ۲۶.۹ درصد و اسپانیا با ۲۵.۸ درصد همچنان با پیامدهای بحران بدهی‌های دولتی سال‌های ۲۰۰۸–۲۰۱۴ درگیر هستند و نرخ بالای بیکاری جوانان مانع از بهبود شرایط شده است.
لیتوانی با ۲۵.۸ درصد و لتونی با ۲۴.۳ درصد نیز در منطقه بالتیک بیشترین سهم را دارند و شکاف درآمدی میان شهر و روستا در این کشورها عاملی تعیین‌کننده است.
کشورهای اروپایی با کمترین نرخ فقر
چک پایین‌ترین نرخ فقر را با ۱۱.۳ درصد ثبت کرده است. اسلوونی با ۱۴.۴ درصد و هلند با ۱۵.۴ درصد نیز در میان کشورهای اروپایی با فقر کمتر قرار دارند.
کشورهای اسکاندیناوی به میانگین اتحادیه اروپا نزدیک هستند. برای مثال فنلاند نرخ فقر ۱۶.۸ درصدی، سوئد نرخ ۱۷.۵ درصدی و دانمارک نرخ فقر ۱۸ درصدی دارد.
آلمان با ۲۱.۱ درصد، اندکی بالاتر از میانگین اتحادیه اروپا یعنی ۲۱ درصد قرار دارد و همچنان شکاف‌های شرق و غرب آن پس از اتحاد مجدد در سطح زندگی نمایان است.
هدف‌گذاری ۲۰۳۰ اتحادیه اروپا
بروکسل متعهد شده است تا سال ۲۰۳۰ دست‌کم ۱۵ میلیون نفر (شامل پنج میلیون کودک) را از فقر یا محرومیت اجتماعی خارج کند اما پس از همه‌گیری کرونا، پیشرفت در این مسیر کند شده؛ چراکه تورم، دستمزد واقعی را کاهش و هزینه انرژی و غذا را افزایش داده است.
برای تحقق این هدف، سیاست‌هایی مانند افزایش دسترسی به مسکن مقرون‌به‌صرفه، ارتقای مهارت‌های شغلی برای مشاغل با بهره‌وری بالاتر و رفع شکاف دستمزدی جنسیتی ضروری به نظر می‌رسند. در غیر این صورت، خطر تعمیق شکاف ثروت شمال–جنوب در اتحادیه اروپا وجود دارد.
