به گزارش تجارت نیوز، هوش مصنوعی می‌تواند نابرابری را افزایش دهد. در چنین مواقعی سیاست‌گذاران باید برای ترویج استفاده اخلاقی از این فناوری، با ایجاد شبکه‌های اجتماعی حمایتی مؤثرتر، برنامه‌های آموزش مجدد مهارت‌ها و مقرراتی این نابرابری و تأثیرات منفی دیگر را کاهش دهند.
تغییرات بازار کار در آسیا-اقیانوسیه
اقتصادهای آسیا-اقیانوسیه احتمالاً به دلیل حضور هوش مصنوعی دستخوش تغییراتی در بازار کار خواهند شد، به‌ویژه در اقتصادهای پیشرفته که تأثیر بیشتری خواهند دید. حدود نیمی از مشاغل در اقتصادهای پیشرفته این منطقه در معرض هوش مصنوعی هستند، در حالی که این رقم در بازارهای نوظهور و اقتصادهای در حال توسعه تنها حدود یک‌چهارم است.
با این حال، همان‌طور که در آخرین گزارش چشم‌انداز اقتصادی منطقه‌ای آسیا-اقیانوسیه دیده می‌شود، در اقتصادهای پیشرفته این منطقه، مشاغل بیشتری وجود دارند که می‌توانند با هوش مصنوعی تکمیل شوند. این بدان معناست که هوش مصنوعی احتمالاً به جای جایگزینی کامل این نقش‌ها، بهره‌وری را افزایش می‌دهد.
افزایش نابرابری بین کشورها
تمرکز چنین مشاغلی در اقتصادهای پیشرفته آسیا می‌تواند با گذشت زمان نابرابری بین کشورها را تشدید کند. به عنوان مثال، حدود ۴۰ درصد از مشاغل در سنگاپور، «مشاغلی که با هوش مصنوعی خیلی خوب تکمیل می‌شوند» ارزیابی شده‌اند، در حالی که این سهم در لائوس تنها سه درصد است.
افزایش نابرابری درون کشورها
هوش مصنوعی ممکن است نابرابری درون کشورها را نیز افزایش دهد. بیشتر کارگرانی که در منطقه آسیا-اقیانوسیه در معرض خطر جایگزینی هستند، در حوزه‌هایی مانند خدمات، فروش و پشتیبانی اداری مشغول کارند. در مقابل، کارگرانی که احتمال بیشتری دارد از هوش مصنوعی بهره‌مند شوند، معمولاً در نقش‌های مدیریتی، حرفه‌ای و فنی فعالیت دارند که اغلب از جمله مشاغل با درآمد بالاتر محسوب می‌شوند.
همچنین، همان‌طور که در نمودار بالا نشان داده شده است، زنان بیشتر در معرض خطر اختلال ناشی از هوش مصنوعی هستند، زیرا آنها بیشتر در نقش‌هایی مانند خدمات، فروش و پشتیبانی اداری حضور دارند. در مقابل، مردان بیشتر در مشاغلی حضور دارند که در حال حاضر کمتر تحت تأثیر هوش مصنوعی قرار می‌گیرند، مانند کشاورزان، اپراتورهای ماشین‌آلات و کارگران ساده و با مهارت پایین.
راهکارهای سیاست‌گذاران برای مقابله با تهدید نابرابری
برای مقابله با نابرابری، ایجاد شبکه‌های اجتماعی حمایتی و برنامه‌های آموزش مجدد مهارت‌ها، آموزش و توسعه مهارت‌ها و تنظیم مقررات برای استفاده اخلاقی از هوش مصنوعی کمک‌کننده خواهد بود.
برای گذار فراگیر به عصر هوش مصنوعی، ایجاد شبکه‌های حمایتی اجتماعی مؤثر و برنامه‌های آموزش مهارت‌های جدید برای کارگران آسیب‌دیده حیاتی خواهد بود.
آموزش و توسعه مهارت‌ها برای کمک به نیروی کار در استفاده از فرصت‌هایی که هوش مصنوعی فراهم می‌کند، به‌ویژه در اقتصادهای نوظهور آسیا، بسیار مهم است. این کشورها تعداد نسبتاً کمتری از مشاغلی دارند که در آنها هوش مصنوعی می‌تواند بهره‌وری کارگران را افزایش دهد. این اقدامات همچنین به کارگران آسیب‌دیده کمک می‌کند تا نقش‌های جدیدی در بازار کار به خود بگیرند و از تحقیق و توسعه برای تقویت نوآوری حمایت می‌کند.
دولت‌ها باید مقرراتی را وضع کنند که استفاده اخلاقی از هوش مصنوعی و حفاظت از داده‌ها را ترویج دهد. این کار می‌تواند خطرات ناشی از اختلالات هوش مصنوعی را کاهش دهد و از فرصت‌های رشد اقتصادی و بهبود بهره‌وری استفاده کند.
