اوایل سال جاری و همزمان با تشدید تنش‌های تجاری میان آمریکا و چین، پکن فرایند کنترل صادرات عناصر نادر خاکی را سخت‌تر کرد. هرچند پس از توافق تجاری ژوئن با دولت ترامپ، بخشی از صادرات از سر گرفته شد، اما چین همچنان بر صادرات مواد حیاتی مورد استفاده در صنایع دفاعی محدودیت‌های جدی اعمال می‌کند.
ناوهای هواپیمابر در جهان همچنان یکی از مهم‌ترین شاخص‌های قدرت ملی و نفوذ بین‌المللی محسوب می‌شوند. توزیع نامتوازن این قابلیت‌ها در جهان، ساختار هرمی قدرت دریایی را تقویت کرده و تنها معدود کشورها را قادر به اعمال نفوذ فراملی در مقیاس جهانی ساخته است. این گزارش با اینفوگرافی نشان می‌دهد که هر کشور چند ناو هواپیمابر دارد.
در شرایطی که اتحادیه اروپا و آمریکا سرگرم مذاکره برای صدور بیانیه مشترکی برای رسمی کردن توافق تعرفه‌ای خود هستند، کمیسیون اروپا دوباره بسته اقدامات متقابلی را که قرار بود در روز هفتم اوت (۱۶ مردادماه) به اجرا درآید، به تعویق انداخت.
شرکت چینی هوآوی اکنون حدود ۳۰ درصد از بازار جهانی تجهیزات شبکه را در اختیار دارد و با تکیه بر یارانه‌های دولتی پکن و ابتکارات تهاجمی برای توسعه فناوری جی-5 در آسیا، آفریقا و اروپا، موقعیت خود را تقویت کرده است.
با چرخش قدرت‌های بزرگ به سوی ملی‌گرایی — چه از طریق تعریف موانع تجاری و یا تصاحب سرزمین برای تضمین دسترسی به منابع حیاتی — کشورهای ثروتمند از حیث منابع در جنوب جهانی با فشارهای فزاینده‌ای مواجه‌اند.
وزارت دفاع سئول اعلام کرد، مقامات کره جنوبی امروز (دوشنبه) شروع به جمع آوری بلندگوهایی کرده‌اند که برنامه‌های ضد کره شمالی را در امتداد مرز دو کشور پخش می‌کردند.
چین، هند، ترکیه و اتحادیه اروپا، بزرگترین خریداران سوخت فسیلی از روسیه هستند. یکی از دلایل اصلی حفظ صادرات نفت روسیه در دوران جنگ، ایجاد «ناوگان سایه» بود. اینفوگرافی این گزارش تحولات قابل توجهی در جریان‌های انرژی جهانی را منعکس می‌کند.
سفیر اسبق ایران در آلمان گفت: ما نباید اجازه دهیم کانال دیپلماسی خاموش و یا بی‌تحرک باقی بماند. مذاکره با اروپا و آمریکا و یا گفت‌وگو با چین و روسیه تنها اهرم ایران برای خروج از این شرایط است.
برای بسیاری از دولت‌ها، جغرافیا همچنان بر تصمیمات سیاسی‌شان سایه انداخته است؛ حضوری دائمی در ذهن آنهایی که سکان دولت را در دست دارند. هیچ‌جا این واقعیت به اندازه جاه‌طلبی دریایی چین دردناک و آشکار نیست.
در پی وخامت اوضاع انسانی در نوار غزه، به‌ویژه در زمینه تأمین آب آشامیدنی، دو کشور مصر و امارات متحده عربی با همکاری نزدیک، پروژه‌ای بزرگ و کم‌سابقه برای کاهش بحران کم‌آبی در این منطقه آغاز کرده‌اند. این اقدام، در حالی انجام می‌شود که بیش از ۸۰ درصد زیرساخت‌های آبرسانی غزه در جریان جنگ اخیر تخریب شده و میلیون‌ها نفر از مردم این منطقه با کمبود شدید آب مواجه هستند.
امروز، نقش ایالات متحده در آسیای مرکزی به‌شدت محدود شده؛ روندی که با شکست راهبردی کلی آمریکا در منطقه وسیع‌تری از خاورمیانه تا آسیای مرکزی همخوانی دارد.
مهم‌ترین قانون نانوشته رژیم‌های اقتدارگرا، حفظ قدرت است، نه شکوفایی اقتصادی. این واقعیت منجر به کاهش سرمایه‌گذاری بخش خصوصی، تلاش گسترده برای خروج سرمایه از کشور و احتکار منابع توسط شهروندان در آستانه رکودهای اقتصادی می‌شود.
وقتی ترامپ و شی بالاخره دیدار کنند، احتمال دارد از آنچه به عنوان «بازتعادل بزرگ» یاد می‌شود رونمایی کنند؛ توافقی نه فقط در حوزه تجارت، بلکه در حوزه‌های گسترده‌تر از جمله سرمایه‌گذاری‌های عمده در بخش انرژی و تولید.
دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، با امضای دو فرمان اجرایی جداگانه، تعرفه‌های سنگین جدیدی از ۱۰ تا ۴۱ درصد بر واردات از ده‌ها کشور و منطقه اعمال کرد. کاخ سفید در بیانیه‌ای جداگانه اعلام کرد که تعرفه کالاهای کانادایی از ۲۵ درصد به ۳۵ درصد افزایش یافته و این نرخ از اول اوت اجرایی می‌شود. با این حال، کالاهایی که تحت توافق تجاری آمریکا-مکزیک-کانادا (USMCA) مشمول ترجیح‌های تجاری هستند، از این تعرفه معاف خواهند بود.
«ایران بسیار بد رفتار کرده است. آنها توان هسته‌ای خود را از بین بردند؛ این ظرفیت که ظرف سه یا چهار هفته می‌توانست شکل بگیرد، به‌طور کامل نابود شد، آن را کاملاً ویران کردند. آژانس انرژی اتمی گفته که آن مکان به‌طور کامل نابود شده است.اکنون می‌توانند دوباره شروع کنند، اما در مکان‌های دیگری چون سایت‌های قبلی هدف قرار گرفته بودند.»
