حجت‌الاسلام‌والمسلمین دکتر حسن روحانی، رئیس‌جمهور ایران در دولت‌های یازدهم و دوازدهم، در بیانیه‌ای از مردم برای شرکت در دور دوم انتخابات چهاردهم ریاست‌جمهوری در روز جمعه ۱۵ تیر دعوت کرد.
بیست و دو سال از انعقاد قرارداد کرسنت و نزدیک به ۱۹ سال از توقف اجرای این قرارداد می‌گذرد اما کرسنت هنوز در ادبیات سیاسی ایران مساله مهم با ابعادی ناگفته است.
از جمله نظریات مسعود درخشان حمایت شدید او از ایده بانکداری اسلامی است. او از سیستم بانکداری کشور اینطور انتقاد کرده بود: «تاکنون هیچ یک از رؤسای بانک مرکزی، حذف عملیات ربوی از بانکداری را در اولویت کاری خود قرار نداده‌اند.» او مخالف شکل‌گیری هر نوع بانک خصوصی است و در جایی تاکید می‌کند که ربوی بودن، ذات بانک خصوصی است و حتی با نظارت و شفافیت در امور این بانک‌ها نیز نمی‌توان از ربوی بودن آن جلوگیری کرد. او طرفدار ادغام بانک‌های خصوصی شده بود.
استاد دانشگاه و فعال سیاسی اصلاح طلب نوشت: اطرافیان پزشکیان حتی اگر انگیزه‌‌های دستیابی به «فرصت»های شخصی را هم داشته باشند به مخاطره چنین تلاشی در درون ساختار انحصارگرای قدرت آگاه‌اند. در ساختار قدرت متکی بر حاکمیت یک اقلیت، ورود به قدرت لزوماً شما را از خطر مصون نمی‌‌دارد. میتوان مسئول بود اما دائم در معرض پرونده‌‌سازی قرار داشت. در چنین ساختاری تنها قاعده ماندگاری در قدرت «ارادت‌‌سالاری» است.
داود سوری، محمد طبیبیان، موسی غنی‌نژاد، فرهاد نیلی و مسعود نیلی پنج اقتصادانانی هستند که در بیانیه‌ای به تحلیل انتخابات ۸ تیر پرداختند و دیدگاه خود را درباره انتخابات ۱۵ تیر مطرح کردند.
سعید لیلاز می گوید جلیلی پنهان نمی‌کند که می‌خواهد یک اقتصاد بسته و رو به عقب را در ایران حاکم کند. دخالت حداکثری دولت در اقتصاد و مشارکت حداقلی بخش خصوصی، واکنش بازار را به دنبال خواهد داشت. در صورت پیروزی جلیلی سیاست خارجی نیز بسته‌تر خواهد شد و واکنش‌های منفی در بورس و بازار ارز خواهیم دید.
