کد مطلب: ۷۴۴۵۳۷

تجارت‌نیوز گزارش می‌دهد:

گوشی هوشمند جای دوربین عکاسی را می‌گیرد؟

گوشی هوشمند جای دوربین عکاسی را می‌گیرد؟

گوشی‌های هوشمند چند سالی است که با کیفیت بالای دوربین خود توانسته‌اند تا حدودی جایگزین دوربین‌های دیجیتال شوند. آیا این گوشی‌ها قابلیت آن را دارند که دوربین معمولی را از رده خارج کنند؟

به گزارش تجارت‌نیوز ، دوربین گوشی‌های هوشمند از اوایل دهه 2000 میلادی راه زیادی را پیموده‌اند و نمی‌توان اثر آنها بر بازار کلی دوربین‌های عکاسی را نادیده گرفت.

در واقع گوشی‌های هوشمند مدرن به قدری پیچیده شده‌اند که مدیرعامل بخش تولید قطعات نیمه‌رسانای سونی پیش‌بینی می‌کند که این گوشی‌ها به زودی عکس‌هایی با کیفیت بهتر نسبت به دوربین‌های استارندارد عکاسی (DSLR) تولید می‌کنند. این مساله که آیا گوشی هوشمند می‌تواند به طور کامل جایگزین دوربین عکاسی تکی شود هنوز یک موضوع جنجالی است اما روشن است که در حالی که فروش گوشی هوشمند در یک دهه اخیر سر به فلک کشیده‌اند، فروش دوربین‌های عکاسی کاهش پیدا کرده است.

مقایسه فروش دوربین دیجیتال و گوشی هوشمند در 7 دهه اخیر

مقایسه فروش دوربین دیجیتال و گوشی هوشمند در 7 دهه اخیر

تاریخچه‌ای از دوربین عکاسی

سایت و یژوال کاپیتالیست تاریخچه دوربین عکاسی را به سه دوره اصلی تقسیم کرده است. دوربین‌های اولیه، دوربین‌های فیلم‌برداری و دوربین‌های دیجیتال.

دوربین اولیه

اولین دوربین عکاسی در قرن 18 میلادی اختراع شد اما استفاده انسان از آنچه در نوشته‌های تاریخی شبیه به دوربین توصیف شده است به قرن 4 میلادی بازمی‌گردد. در سال 330 پس از میلاد مسیح در متون چین باستان دستگاهی به عنوان دوربین تاریکخانه‌ای توصیف شده است.

این دستگاه مانند دوربین‌های سوراخ سوزنی عکس واقعی تولید نمی‌کند بلکه نور را روی صفحه‌ها منعکس می‌کند که بعدا می‌توان از آن برای تولید یک عکس ماندگار استفاده کرد.‌

اختراع اولین دوربین عکاسی توسط ژورف نیسه‌فور نیپس در در اوایل دهه 1800 میلادی به صورت عمومی پذیرفته شده است. او با استفاده از نقره کلرید عکسی را گرفت که هنوز هم موجود است. تا دهه 1840 دوربین‌های اولیه عکس‌های نگاتیوی تولید می کردند که باید اصلاح رنگ می‌شد. پس از آن دوربین آینه‌ای اختراع شد و حق اختراع آن با الکساندر ولکات بود. عکس‌های این دوربین با گذشت زمان از بین نمی‌رفت.

اولین عکس ثبت شده با دوربین اختراع نیپس

اولین عکس ثبت شده با دوربین اختراع نیپس

در سال 1871، ریچارد مادوکس دوربینی را اختراع کرد که منجر به نوردهی فوری می‌شد. یعنی دوربین تنها نیاز داشت چند ثانیه رد معرض نور باشد تا یک عکس را تولید کند. این اختراعات اولیه نقاط عطف مهمی در توسعه دوربین‌های امروزی بودند. با این حال، دوربین‌ها و فیلم‌ها در دسترس توده مردم نبود تا زمانی که دوربین براونی کداک، عکاسی را نسبتاً ارزان کرد.

ظهور دوربین‌های فیلمی

دوربین کداک براونی که در سال 1900 به بازار آمد، یک دوربین قابل حمل، ارزان با نوار فیلم بود که توسط جورج ایستمن اختراع شد. در ابتدا این دوربین به قیمت 1 دلار فروخته می‌شد که در سال 2022 معادل 36 دلار است. در سال اول حدود 100 هزار دوربین براونی به فروش رفت و مخترع آن به عنوان کسی که عکاسی را برای عموم امکان‌پذیر کرد شناخته شد.

چند دهه بعد پیشرفت‌های فنی منجر به اضافه شدن ویژگی‌هایی از جمله منظره‌یاب، سرعت‌های مختلف شاتر و لنزهای جداشونده شد. این ویژگی‌ها برای مدت کوتاهی در دوربین‌های دولنزی (TLR) در دسترس بودند اما به زودی با دوربین‌های تک لنزی (SLR) جایگزین شدند.

ورود دوربین‌های دیجیتال

در اواخر دهه 1990، دوربین‌های دیجیتال اختراع شدند و سرعت فروش آن‌ها از سرعت فروش دوربین‌های فیلمی فراتر رفت. دوربین‌های دیجیتال بر خلاف دوربین‌های مشابه فیلمی، خود دارای حسگر دیجیتال هستند و تصاویر را روی کارت حافظه ذخیره می‌کنند که امکان ذخیره هزاران عکس را به عکاس می‌دهند.

فروش دوربین‌های دیجیتال در اوایل دهه 2000 رشد کرد و در سال 2005 انجمن بین‌المللی بازاریابی عکس حتی تخمین زد که 52٪ از خانواده‌ها تا پایان سال صاحب یک دوربین دیجیتال خواهند بود.

دوربین گوشی‌های هوشمند بازی را تغییر داد

در اوایل دهه 2000، گوشی‌هایی با قابلیت عکاسی قدرت چندانی نسبت به دوربین‌های جداگانه نداشتند. به عنوان مثال، یکی از اولین گوشی‌های دوربین دار که وارد بازار شد، سامسونگ SCH-V200بود که می‌توانست 20 عکس با وضوح 0.35 مگاپیکسل بگیرد. در مقابل، دوربین دیجیتال کانن EOS D30 که در همان سال عرضه شد، وضوح 3 مگاپیکسلی داشت.

اما ظهور گوشی‌های آیفون و عرضه و دسترسی به تلفن‌های هوشمند مدرن با دوربین‌های قدرتمند، باعث شد بسیاری از افرادی که هواخواهان افراطی عکاسی نبودند، فقط به گوشی‌های هوشمند روی بیاوردند. اما حالا در سال 2022، پیکسل 7 گوگل دارای چندین دوربین داخلی است که دو دوربین عقب 50 مگاپیکسلی عریض و یک دوربین عقب 12 مگاپیکسلی فوق عریض دارند. در مقایسه، EOS 850 کانن دارای سنسور 24.1 مگاپیکسلی است.

در سال 1999 فروش دوربین‌های دیجیتال 10 میلیون دستگاه بود که در سال 2009 به اوج خود و فروش 121 میلیونی رسید اما با ظهور دوربین‌های قدرتمند گوشی‌های هوشمند این ابزارهای عکاسی به شدت محبوبیت خود را از دست دادند به طوری که در سال 2021 آمار فروش آنها تنها 8.4 میلیون بود.

اما آیا این آمار باعث می‌شود گوشی هوشمند از یک دوربین مستقل بهتر باشد؟ به هیچ وجه زیرا ملاک‌های متعددی برای سنجش کیفیت یک دوربین جدا از رزولوشن آن وجود دارد اما این بازار است که تغییر کرده.

تلفن‌های هوشمند قبلاً دوربین ارزان قیمت جیبی را از بین برده‌اند، اما در مقایسه با دوربین‌های بدون آینه یا DSLR واقعی، هنوز کارهای زیادی وجود دارد که نمی‌توانند انجام دهند. کیفیت تصویر در نور کم، افکت‌های بوکه چشم‌نواز و عکاسی ماکرو از نمای نزدیک، همگی در یک دوربین واقعی به طور قابل توجهی بهتر هستند.

گوشی‌های هوشمند ممکن است به این زودی‌ها به‌طور کامل جایگزین مدل‌های DSLR نشوند، اما مطمئناً صنعت این محصولات را تغییر داده‌اند.

نظرات

مخاطب گرامی توجه فرمایید:
نظرات حاوی الفاظ نامناسب، تهمت و افترا منتشر نخواهد شد.