شبکه‌سازی و محتوا، پاشنه آشیل استارت‌آپ‌های ایرانی

عدم فعالیت بر اساس مطالعات موردی و آمارهای موجود نیز یکی دیگر از ضعف‌های کسب و کارهای نوپای ایرانی است. در این بخش فرهنگ شفاهی همچنان پایدار است. یکی از نمونه‌هایی که به عنوان مثال بارز در میان فعالان به شکل ضرب المثل درآمده است عادت دیرینه ما در برخورد با اتوبوس در خطوط خط واحد است. روی همه اتوبوس‌ها مبدا و مقصد نوشته شده است اما مسافرانی که قصد دارند در میانه راه به مجموعه مسافران اضافه شوند، معمولا بدون توجه به نوشته‌های روی بدنه اتوبوس از راننده یا دیگر مسافران سوال می‌پرسند. این حرکت یکی از نشانه‌های فرهنگ شفاهی در میان ایرانیان است. در مورد راه‌اندازی کسب و کار جدید نیز این فرهنگ به قوت خود باقی است. چه بسا فعالانی که به توصیه دوستان و اقوام به سوی انجام و راه‌اندازی کاری گرایش پیدا کردند.

عدم مطالعه تطبیقی میان کسب و کارهای موفق در سطح جهانی با ایران یکی از مهمترین نقطه‌ ضعف‌هایی است که در بسیاری از موارد به صورت پاشنه آشیل در‌امده است. بنابراین ضعف اطلاعاتی در میان کارآفرینان جوان و موسسان کسب و کارهای نوپا یکی از مهمترین موضوعات است.

بی‌توجهی به محتوا در کسب و کارهای نوپای ایرانی

«محتوا پادشاه است.» فرهنگ ضیغمی، یکی از افرادی که در زمینه راه‌اندازی استارت‌آپ و مسائل پیرامون آن تجربیات زیادی اندوخته است در گفت‌وگو با تجارت‌نیوز با اشاره به اهمیت موضوع محتوا و تولید آن گفت: « آنچه در درجه اول در ارتباط با کسب و کارهای نوپا باید مورد توجه قرار بگیرد موضوعات مرتبط به محتوا است. این مرحله اولین بخش پس از راه‌اندازی استارت‌آپ است. یعنی در مراحل قبلی تمام فعالیت‌ها معطوف به امکان سنجی بوده و تولید محتوا ایستگاه نخست و ویترین اصلی استارت‌آپ‌ها است. اگر محتوای خوب در میان نباشد، خبری از جریان اقتصادی نخواهد بود و در واقع فرآیند حرکت استارت‌آپ ابتر باقی خواهد ماند.»

شبکه‌سازی و شکل‌دهی فرآیندها

عدم تعریف اکو سیستم مشخص، فرآیندسازی و شبکه‌سازی یکی از نواقص فعالیت استارت‌آپی در ایران است. اکوسیستمی باید در استارت‌آپ به کار گرفته شود که توان تضمین درآمدهای مجموعه را داشته باشد. در استارت‌آپ‌ها اصلی وجود دارد که مجموعه کسب و کار نباید به دنبال مشتری بگردد بلکه با ارائه خدمات خلاقانه و با کیفیت زمینه را برای رشد فراهم آورده و موجب جلب نظر مشتریان شود.

این فعال حوزه استارت‌آپ به انواع خدمات اشاره می‌کند و می‌گوید که اشتباه بزرگ در استارت‌آپ‌های ایرانی آن است که به کاربران به چشم سرمایه پولی نگاه می‌شود. نگاهی که غالبا بی‌نتیجه می‌ماند. وجود کاربر و استفاده از سیستم از سوی کاربران می‌توان موجب رونق کسب و کار شود. از این رو نفس حضور کاربر در استارت‌آپ‌ها می‌تواند منجر به رونق شود.

مدیران استارت‌آپ‌های ایراتی معمولا به دنبال جلب نظر کاربران برای هزینه کردن و ارتقا سود مالی در سال‌های اول هستند. در حالی که باید در نظر داشت که سه سال اول کار استارت‌آپ‌ها صرف سرمایه‌گذاری روی جلب مخاطب و کاربر می‌شود. چرا که حضور کاربران یکی از مهمترین سرمایه‌گذاری‌های اصلی است و می‌تواند به رونق کسب و کار را به دنبال داشته باشد.

تصور شکل‌گیری استارت‌آپ داخلی که شعار خود را ارائه خدمات برای خارج از کشور اعلام کند، تصور غریب و تقریبا غیر ممکنی است. بنابراین یکی از اصولی که استارت‌آپ‌های داخلی نباید از آن غافل شوند به بومی‌سازی و شبکه‌سازی برای کاربر داخلی ارتباط پیدا می‌کند. در غیر این صورت کاربر نسبت به این موضوع احساس بیگانگی خواهد کرد.