زمان طلایی اجرای قراردادهای نفتی که پس از امضای برجام و در سالهای 1394 و 1395 بود به علت کارشکنیهای داخلی که ریشه در فشارهای سیاسی و جناحی داشت، به آسانی از دست رفت.
شرکت ملی نفت چین که پس از خروج توتال از پروژه توسعه فاز 11 پارس جنوبی، جایگزین آن شده بود، سرمایهگذاری در این میدان گازی را تحت فشار آمریکا کنار گذاشت.
درپی خروج توتال از کنسرسیومی که برای توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی تشکیل شده بود، طبق قرارداد توسعه، شرکت ملی چین (CNPC) جایگزین توتال شد و مدارک فنی را تحویل گرفت، اما آخرین اخبار حاکی از آن است که این شرکت هنوز کار خود را در فاز ۱۱ آغاز نکرده است.
مجری طرح توسعه فاز ۱۳ پارس جنوبی از افزایش ضریب انعطافپذیری تولید پالایشگاه این فاز به دلیل اتصال خط خروجیگاز شیرین تولیدی آن به خطوط ششم و نهم سراسری انتقال گاز کشور خبر داد.
آمار مصرف گاز در سال ۲۰۱۷ نشان از افزایش چشمگیر آن در مقایسه با سالهای قبل از خود دارد که ادامه این روند تا سال ۲۰۲۴ میلادی سهم ۶۰ درصدی گاز در سبد انرژی جهان را شامل میشود.
مدیرعامل شرکت مهندسی و توسعه گاز از کاهش ریسک و افزایش پایداری تولید گاز در پارس جنوبی خبر داد و گفت: تا پایان امسال ساخت و بهرهبرداری از ۱۰۰۰ کیلومترخط لوله جدید گاز در دستور کار قرار دارد.
مجری طرح توسعه فاز 14 از نصب دومین سکوی فاز ۱۴ در میدان گازی پارس جنوبی خبر داد و گفت: به زودی با راهاندازی این سکوی گازی، ظرفیت برداشت فاز 14 از میدان مشترک پارس جنوبی به یک میلیارد فوت مکعب در روز افزایش مییابد.
میدان گازی پارس جنوبی که عنوان بزرگترین میدان گازی جهان را یدک میکشد بین ایران و قطر مشترک بوده و هرچند ایران در طول سالها از قطر در برداشت از این میدان عقب بوده اما روند توسعه پارس جنوبی در طرف ایران در سالهای اخیر رو به رشد بوده است. به طوریکه که انتظار میرود تا پایان سال ۱۳۹۸ همه فازهای باقیمانده توسعه نیافته، یعنی فازهای ۱۳، ۱۴، ۲۲ تا ۲۴، توسعه یابند و از پروژه پارس جنوبی فقط پرونده فاز ۱۱ باز بماند.